Τελευταία σελίδα αριστερά

Θα βόλευε ίσως μια μερίδα “μπλε” αναγνωστών, αν στο χθεσινό κείμενο σταματούσα σ΄ αυτούς που κυβερνούν σήμερα και δεν σκάλιζα παλιές αμαρτίες. Δεν γράφω κάτω από το βάρος των κομμάτων. Τα στρατόπεδα των οπαδών, δεν ασκούν ουδεμία επιρροή σ΄ αυτά που αποτυπώνονται στο χαρτί. Σε μια προσπάθεια να υπερασπίσω την ύπαρξη μου γράφω, με την αιώνια ψευδαίσθηση, ότι κλείνω πληγές. Δυστυχώς, ακόμα και έτσι , λίγο πριν τον επίλογο ανοίγει η άλλη. Πολυτραυματίας ετούτη η χώρα, και το αποτέλεσμα, πάντα μια τρύπα στο νερό. Μάσκες οι νόμοι και η παρανομία βασίλισσα κρυμμένη πίσω τους, χορεύει αδιάφορη στο πραγματικό καρναβάλι της καθημερινότητας. Τι κάνουμε εμείς; Χειροκροτούμε και επιβραβεύουμε, πίνοντας κάθε τόσο το νερό της λησμονιάς. Στη λήθη στηρίζεται η πολιτική επιβίωση. Κ αι η δημοσκοπική άνοδος   της Ν.Δ στη λήθη στηρίζεται. Αν κατακρίνουμε τους σημερινούς για την ασυνέπεια και το ψέμα τι να πούμε για τους χθεσινούς, που αντί να εγκαταλείψουν τη χώρα κάτω από το βάρος των εγκ...

Ο χρόνος αλλάζει, ο κόσμος αλλάζει, οι πολιτικοί εκεί, καθηλωμένοι στην παράδοση, ακολουθούν την εθιμοτυπία με κάποιους νεωτερισμούς, όπως αυτή μεταφέρεται από κόμμα, σε κόμμα, από δικομματισμό, σε δικομματισμό. Και η σημερινοί που βρίσκονται στην εξουσία, δυστυχώς δεν ξέφυγαν από τις σταθερές αρχές που διέπουν την πολ ιτική ζωή της χώρας, εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ακόμα και σ΄ αυτήν την περίοδο της οικονομικής κρίσης το “ψέμα” παραμένει αξία σταθερή. Σαράντα χρόνια έμειναν οι προηγούμενοι στην εξουσία με τα ψέματα, κάτι ξέρουν παραπάνω. Ξεκίνησαν και οι σημερινοί την ταχύρυθμη εκπαίδευση και σε τρεις μήνες έγιναν πρώτοι μαθητές. Τα άλλαξαν όλα. Τα δικά τους. Και εφάρμοσαν τα περασμένα τ΄ άδικα. Δεν βαριέσαι, περασμένα ξεχασμένα! Ένα και το αυτό. Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια. “ Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν”. Και χειρότερα. Όποιος δεν άντεξε ν ' ακολουθήσει τη φωτοτυπία της μεταπολίτευσης, ή έφυγε νωρίς ή μπήκε στο ψυγείο. Η...