Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

«Μην τον ξυπνάτε θα λαχταρήσει όταν γυρίσει ξανά στη γη»

Πιο πολύ από το όνειρο, θυμάμαι εκείνο το δέκατο του δευτερόλεπτου που άνοιξα τα μάτια μου το πρωί. Αυτό το σχεδόν κενό χρόνου, που ονειρεύεσαι ότι ξύπνησες και ζεις μια εκδοχή του ονείρου, για άλλη μια φορά μέσα στο όνειρο. Προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις αν είσαι καλύτερα εκεί που ξύπνησες ή μήπως έπρεπε να μείνεις στο χρονοχώρο του ονείρου. Δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη. Εκεί στο όνειρο ακόμα και για πάντα. Δύσκολα έρχονται τέτοια όνειρα να σου γλυκάνουν την ψυχή.

Όνειρο ήταν και έσβησε. Για την ώρα δεν με ενδιαφέρει η φροϋδική θεώρηση. Δεν θα σας βάλω στη δοκιμασία, να σας το διηγηθώ, για να είμαι ειλικρινής ούτε και εγώ μπορώ να αντέξω διηγήσεις ονείρων. Πέρα από την συγκεχυμένη εικόνα, που έστω με κάποιο τρόπο μπορεί να μεταφερθεί, τα έντονα συναισθήματα πώς να τα μεταφέρεις;
Απόψε ταξίδεψα σε άγνωστο χρόνο και τόπο, στην κόλαση ή στον παράδεισο, δύο προορισμοί για τους οποίους ακόμα δεν έχω αποφασίσει. 

Ήταν από εκείνα τα όνειρα, που νομίζεις ότι τα έχεις ξαναδεί, απ’ αυτά που θέλεις να ξαναδείς, και με κάποιο τρόπο μαγικό το υποσυνείδητο, σου κάνει το χατίρι και τα προβάλλει όταν η ψυχή τα έχει ανάγκη. Οι αισθήσεις έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ακόμα και η όραση που ταλαιπωρείτε, από τον ολοένα αυξανόμενο βαθμό πρεσβυωπίας, κατάφερε να δει και στο σκοτάδι. Όλα δυνατά. Με την πραγματικότητα να σκάει από τη ζήλια.
«Μην τον ξυπνάτε θα λαχταρήσει όταν γυρίσει ξανά στη γη», λέει ένα τραγούδι. «Τώρα το που υπνοβατεί και πως περνάει ο καθένας που κλείνει τα μάτια του, είναι μεγάλη ιστορία. Άλλοι καλοπερνούν περιδιαβάζοντας ήσυχους ωκεανούς, ωραία νερά, καλοτάξιδα καράβια, φωτεινές αγκαλιές. Άλλοι μπαίνουν στα μνήματα της μνήμης τους, να φέρουν πίσω αγαπημένους, προσπαθούν να πετάξουν αλλά έχει βοριά, επιχειρούν να τρέξουν αλλά έχει εμπόδια».
Απόψε ταξίδεψα σε άγνωστο χρόνο και τόπο, στην κόλαση ή στον παράδεισο, δύο προορισμοί για τους οποίους ακόμα δεν έχω αποφασίσει.

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018

Να τελειώσουμε επιτέλους με το “Μακεδονικό”

Το έχουμε γράψει πολλές φορές και μάλιστα σε περιόδους που κινδυνεύαμε να χαρακτηριστούμε ανθέλληνες. Είκοσι έξι χρόνια ασχολούμαστε με το “Μακεδονικό”, για ένα όνομα μιας περιοχής, που κατά την εποχή του Φιλίππου ξεπερνούσε, τα σημερινά γεωγραφικά όρια της πατρίδας μας. Για ένα όνομα μιας περιοχής πριν την διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας και ενός ανεξάρτητου κράτους σήμερα, που σχεδόν όλες οι χώρες του πλανήτη, “Μακεδονία” το αποκαλούν .
Τη λύση για σύνθετη ονομασία που απορρίψαμε το 1992 επαναφέρουμε 26 χρόνια μετά, για να τελειώσουμε με αυτόν τον παραλογισμό.
Ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το Σκοπιανό, Μάθιου Νίμιτς, αναμένεται, μέσα στις επόμενες ημέρες, να θέσει επί τάπητος στους διαπραγματευτές των δύο χωρών, τρεις εναλλακτικές προτάσεις για τη νέα ονομασία των Σκοπίων. «Βόρεια Μακεδονία», «Άνω Μακεδονία» και «Nova Macedonia». Να διαλέξουμε μία να τελειώνουμε, να τελειώνουμε, για το συμφέρον μας. Με τις όμορες χώρες επιβάλλεται να έχουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι μετά τους Βαλκανικούς πολέμους η γεωγραφική περιοχή Μακεδονία” χωρίστηκε σε τρία, ανάμεσα σε Ελλάδα, Σερβία και Βουλγαρία. Εξακολουθούσε να έχει ανάμικτο πληθυσμό. Στην ελληνική Μακεδονία οι Έλληνες επεκράτησαν ύστερα από την ανταλλαγή των πληθυσμών. Σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι της δικής μας Μακεδονίας έχουν ρίζες ποντιακές ή μικρασιατικές.

Ποιος δικαιούται να αποκαλείται Μακεδόνας;” αναρωτιέται σε παλαιότερο άρθρο του ο Νίκος Δήμου. “Μα οποιοσδήποτε κάτοικος της περιοχής αυτής – όπως ο κάτοικος της Κρήτης ονομάζεται Κρητικός.
Όμως το τοπικό όνομα δεν αποτελεί εθνοτική ταυτότητα. Ο Κρητικός είναι Έλληνας στην ιθαγένεια και την υπηκοότητα. Το ίδιο και ο κάτοικος της Βουλγαρικής Μακεδονίας – Βούλγαρος.
Μόνον οι Μακεδόνες της τέως Σερβικής Μακεδονίας δεν ανήκαν κάπου αλλού. Οπότε μετέτρεψαν τον γεωγραφικό τους προσδιορισμό σε εθνοτικό. Αυτό δεν φάνηκε να μας πειράζει. Για πολλές δεκαετίες είχαμε κοινά σύνορα και ζούσαμε ειρηνικά με την «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Μόνον όταν έγινε ανεξάρτητο κράτος θυμηθήκαμε τον Μεγαλέξανδρο και επαναστατήσαμε επειδή «το όνομα είναι η ψυχή μας».
Ποιο όνομα; Αν μας αμφισβητούσαν το όνομα «Έλληνες», με το δίκιο μας να ξεσηκωθούμε. Αλλά στον προσδιορισμό Μακεδόνες έχουν δικαίωμα όλοι οι κάτοικοι της γεωγραφικής περιοχής που ονομάζεται Μακεδονία.
Απλώς, επειδή πρέπει να ξεχωρίζουν οι μεν από τους δε, σωστό είναι να υπάρχει ένας πρόσθετος προσδιορισμός. («Νέα», «Άνω», «Βόρεια», κλπ.).
Τώρα αυτός ο πρόσθετος προσδιορισμός, μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ας αφήσουμε τα Σκόπια να διαλέξουν έναν, αφού για δικό τους όνομα πρόκειται και ας τους ευχηθούμε με το καλό το νέο όνομα, για να τελειώσουμε επιτέλους.





Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...