Τελευταία σελίδα αριστερά

Σε αυτές τις τελευταίες ώρες του χρόνου, οι προβληματισμοί γι’ αυτό που θα θέλαμε να αφήσουμε και γι αυτό που έτσι και αλλιώς θα συνεχιστεί, είναι αναπόφευκτοι. Χρηματοπιστωτική κρίση ονομάστηκε η αδυναμία του συστήματος να ανταποκριθεί στις εξαγγελίες του. Ο φιλελευθερισμός έφτασε στα όρια της ασυδοσίας, κατάργησε βασικούς κανόνες της αγοράς με αποτέλεσμα να την νεκρώσει. Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί αυτό που βιώνει σήμερα η παγκόσμια κοινότητα και απ’ αυτήν την άποψη ο χρόνος που μα χαιρετά, πέρα από το δύσκολο διάστημα που θα ακολουθήσει μας δίνει ελπίδες για επαναπροσδιορισμό πορείας και αναγκαστικά για ανακατανομή του πλούτου. Θύμωσε η κοινωνία και το είδανε πρόσφατα και στη χώρα μας. «Η κοινωνική έκρηξη, κυρίως της νεολαίας» γράφει σε διπλανή σελίδα ο Αλέξης Λευθεριώτης, «δεν είναι απλά ένα περιστασιακό φαινόμενο, που πυροδοτήθηκε από το φόνο του 15χρονου Αλέξανδρου από έναν αστυνομικό, αλλά μία πρώτη εκδήλωση μίας απύθμενης υποβόσκουσας κοινωνικής αγανάκτησης, η οποία είχε με...

«Ηρθαν και πάλι τα Χριστούγεννα, σε μια φωτιά, σ' ένα τζάκι, όπου μαζί με τις φλόγες χορεύουν και τα παραμύθια του παλιού καιρού». Οι κλασικές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Ντίκενς, του Άντερσεν και άλλων, έχουν θρέψει τα όνειρα και τους στοχασμούς εκατομμυρίων αναγνωστών σε ολόκληρο τον κόσμο. Tα Χριστούγεννα διασώζονται στη λογοτεχνία ως λαμπρή φαντασμαγορία, ως γιορτή μαγείας και θάμβους, ψυχικής αιθρίας και ασυννέφιαστης ευδοκίας. H κλασική χριστουγεννιάτικη λογοτεχνία έχει αναμφίβολα συμβάλει στη συντήρηση του μύθου της μεγάλης γιορτής και στη διαιώνιση του μαγικού σκηνικού της «άγιας νύχτας». Η μαγεία όμως αδυνατεί να αναδειχτεί όταν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων είναι μικρά παιδιά, πώς να τους διαβάσεις παραμύθια… Χριστούγεννα και πάλι. Είναι ο χρόνος που οδηγεί στους απολογισμούς, κάτι σαν χαιρετισμός αυτού που φεύγει σ’ αυτόν που έρχεται. Το δράμα είναι ότι θα συνεχίσουμε το κυνήγι μαγισσών, αγνοώντας επιδεικτικά τις αποτυχίες του παρελθόντος Η μεγάλη ευχή να απο...

Στο κλίμα των ημερών όχι των Χριστουγέννων αλλά των εξεγερμένων. Επίλογος στο άρθρο του Παντελή Μπουκάλα από στην «Καθημερινή της Κυριακής» «Εμείς, οι "μεγάλοι", οι "ώριμοι", μετά το πρώτο ξάφνιασμα και την αρχική υποκριτική εκδήλωση ενδιαφέροντος, κάνουμε ό,τι μπορούμε να τα κρατήσουμε εγκλωβισμένα. Γέμισε πάλι παιδονόμους ο τόπος• με αυστηρότερους ανάμεσά τους εκείνες τις "ψυχές τις μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες" του Σεφέρη που μια βδομάδα πριν παρίσταναν ότι "αφουγκράζονται τα παιδιά». Ψυχές μαραγκιασμένες η γενιά μας, να συνεχίσουμε και σήμερα την απολογία μήπως και λυτρωθούμε «Ποια θυσία δεν κάναμε και ξεπουλήθηκε έτσι η γενιά μας;» ραδιοφωνική ατάκα, την άκουσα σε μια μουσική εκπομπή, δεν ξέρω για πια γενιά μιλάει, για τη δική μου όμως αισθάνομαι ότι είναι αδικημένη. Πέρασαν τα καλύτερα μας χρόνια, σπουδάζοντας, δουλεύοντας, σε μια υποφερτή ελευθερία, που εξελίχτηκε στη σημερινή κοινωνική αφασία. Στην τηλεοπτική ξεφτίλα, στην παγκοσμιοπ...