Τελευταία σελίδα αριστερά

Όχι άλλο βάρος. Κατά καιρούς δίνω εξηγήσεις, φαίνεται όμως πως δεν επαρκούν. Δεν έχω πρόθεση να μεταφέρω τη θλίψη, που δεν έχω, και να προσθέσω ακόμη περισσότερη σε αυτό το επιβαρυμένο περιβάλλον. Αν με ρωτήσετε πως θέλω να πεθάνω, θα ήθελα στα γέλια, αλλά μπορώ; Διαβάστε τα κείμενα ανάποδα, ορθά δεν επιτρέπεται αυτές τις ώρες να παίζουμε με τις λέξεις, δεν επιτρέπεται γενικά να παίζουμε, ούτε να παρηγορούμε ούτε να δίνουμε κουράγιο. Να αναστατώσουμε προσπαθούμε, πρωτίστως τον εαυτό μας. Να αναστατώσω τον εαυτό μου προσπαθώ, α γαπητοί συνένοχοι αναγνώστες, που δεν έκανε τίποτα άλλο, πέρα από το να ονειρεύεται. Σε όποιον μου είπε να ζήσω, δεν έδωσα ποτέ σημασία. Ανήκω σ’ αυτό που δεν είναι όπου είμαι και σε αυτό που ποτέ δεν μπόρεσα να είμαι. Ποτέ δεν πεθύμησα άλλο απ’ αυτό που δεν μπόρεσα να φανταστώ.  Και τώρα μέσα από τις λέξεις, που βγαίνουν με δυσκολία πρέπει να  παραδεχτώ, αυτό προσπαθώ να κάνω, με την ελπίδα να αποκτήσω παραστρατημένες παρέες, που θα βγ...

Έχει και συνέχεια ...Νοέμβρης μήνας, η μοναξιά του, σαν ανήμερο θηρίο και φεύγει μ’ ένα κουρασμένο λεωφορείο. Και ο Νοέμβρης σε μια κοινωνία που έχει ξεχάσει να ζει, γίνεται ακόμα πιο σκληρός σαν τον Απρίλη του 1946. K αι η ανάγκη ακόμα πιο έντονη για να κάνουμε παρέα. Να ξαναβρεθούμε, για να σταματήσουμε την κούρσα της ανόδου των ποσοστών της κατάθλιψης. «Ένας στους έξι πάσχ ει από κατάθλιψη» μας προειδοποιεί ο καθ’ ύλην υπεύθυνος τηλεοπτικός μας σύντροφος και όλοι αυτοί ανεξάρτητα από την ανάγκη του «ψωμί παιδεία ελευθέρια». Να σπάσουμε τις γυάλες με τα χρυσόψαρα για να ξαναβρούμε το χαμόγελο της επικοινωνίας, αυτής που δεν χρειάζεται πληκτρολόγιο και κινητά. Αυτής που έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο, με τα μάτια να εγγυ ώ νται την αλήθεια. Πώς να ονειρευτείς σ’ αυτό το περιβάλλον του αποκλεισμού που δημιουργήσαμε και καυχόμαστε και από πάνω. " Οι ονειροπόλοι πο ύ ζουν, πο ύ υπάρχουν; " Αναρωτιέται η συντρόφισσα μου στα ραδιοφωνικά της σχόλια. “Εγώ κάτι σώματ...

Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο να μας εκπλήσσει δυσάρεστα. Προβάλλουν για δικαιολογία τη συμπεριφορά του αντιπάλου, λες και ανακάλυψαν την Αμερική και από την πλευρά τους ενεργούν προτάσσοντας την επικοινωνία. Όμως η επικοινωνία προϋποθέτει αποτέλεσμα. Αν το αποτέλεσμα είναι μια τρύπα στο νερό, σε τραβάει στον πάτο της και σε πνίγει. Τα εκατομμύρια που φόρτωσε βιαστικά ο Πρωθυπουργός στη βαλίτσα του, για να μοιράσει στην έκθεση της Θεσσαλονίκης, από τις τηλεοπτικές άδειες του πρόσφατου διαγωνισμού, αποδείχτηκαν αέρας κοπανιστός. Το πρόσκαιρο επικοινωνιακό κέρδος μετατρέπεται σήμερα μετά την απόφαση του ΣτΕ σε πολλαπλάσια ζημιά. Το κακό είναι ότι δεν μαθαίνουν. Η πρώτη αντίδραση δια στόματος κυβερνητικής εκπροσώπου υπήρξε μνημείο ερασιτεχνισμού. Η τελευταία να προτείνει για πρόεδρο του Ε.Σ.Ρ τον Βύρωνα Πολύδωρα, δείχνει με τον πλέον σαφέστατο τρόπο ότι οι μαλακίες δεν έχουν τελειωμό. Το ότι η Ν.Δ υποστηρίζει το σύστημα είναι γνωστό και καταγεγραμμένο. Το γνωρίζω. ...

Πρόσφατη έρευνα έδειξε, ότι το 90% των αμερικανών πιστεύει στο Θεό, ενώ το 80% πιστεύει και στα θαύματα. Συνήθως λέμε, ότι για ότι κακό συμβαίνει δεν ευθύνονται οι λαοί, αλλά οι κυβερνήσεις τους. Δεν θα το έλεγα αυτό για τους αμερικάνους. Σε μια έρευνα του περιοδικού «Τάιμ», το 36% των Αμερικανών πιστεύει ότι «η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού και θα πρέπει να παίρνουμε ό,τι λέει στην κυριολεξία », το 59% πιστεύει ότι «οι προφητείες στο Βιβλίο της Αποκάλυψης θα επαληθευθούν», το 35% υποστηρίζει ότι, μετά την 11η Σεπτέμβρη, «παρακολουθεί προσεκτικά τα καθημερινά γεγονότα για να ανακαλύψει συσχετισμούς τους με ένα επικείμενο τέλος του κόσμου»! Το 36% «υποστηρίζει το Ισραήλ, διότι πιστεύει στις βιβλικές προφητείες που θέλουν τους Εβραίους να κυριαρχούν στο Ισραήλ πριν την επιστροφή του Χριστού». Η λαϊκή θρησκευτικότητα στις ΗΠΑ έχει χαρακτηριστεί από αυτές τις δοξασίες ανεξάρτητα από το δόγμα του καθενός. Αυτή η θρησκευτική παράνοια, επιτρέπει στις επιχειρηματικές, πολιτικές και στ...