Τελευταία σελίδα αριστερά

Τελικά δεν είμαι μόνος μου, αυτά τα χριστουγεννιάτικα και τα πρωτοχρονιάτικα κείμενα λίγο πολύ μοιάζουν. Κάτι τα υπαρξιακά προβλήματα, ο χρόνος που βαραίνει, τα φώτα που σκοτεινιάζουνε ψυχές. Είναι και τα παραμύθια, τα παλιά που θυμόμαστε και αυτά που φτιάχνουμε για να αντισταθούμε. Το κείμενο, που διάλεξε η Άλεφ για να μας ευχηθεί, το ίδιο υπόλοιπο με το δικό μου έβγαλε, Μείον. Οι απολογισμοί μας τρομάζουν πάντα, ευτυχώς έχουμε τα χέρια των φίλων μας για να προσθέτουν στην ψυχή μας. «Το περιφέρω από ημερολόγιο σε ημερολόγιο, συνήθως λίγο πριν το τέλος. Τα τελευταία χρόνια, όμως, το ‘χω κόψει εντελώς. Φαντάζεσαι και να έχει δίκιο ο Μπόρχες; Αναλογίζομαι με τρόμο. Στην μικρή οθόνη: βιασμοί, λιμοί, καταποντισμοί, φωτιές. Δολοφονίες για δυο πατημασιές στη χλόη. Ειδήμονες παντός καιρού, αλαζονεία και μωρία.Στις προθήκες: Εκο, Μπόρχες και Κούντερα, Νύφες και Μάγισσες, ο αχταρμάς. Στις προτιμήσεις των αναγνωστών, ούτε λόγος, το βιβλίο της Μαγείας.Στις δισκοθήκες: Κοκκίνου, Μαζωνάκης, Βανδή κ...

Συνήθως τα υπαρξιακά προβλήματα, αναδύονται αυτές τις μέρες, με περισσότερη ένταση. Είναι τα μείον των απολογισμών, η αδυναμία των προϋπολογισμών, τα χρόνια που βαραίνουν και δεν αφήνουν περιθώρια για επενδύσεις. Το «ότι φάμε και ότι πιούμε», δεν μπορούμε δυστυχώς να το πούμε όλοι, οπότε, θα το ρίξουμε στα παραμύθια, αυτά που μας μεγάλωσαν όπως τα μάθαμε, και αυτά που μας κρατάνε ζωντανούς όπως θέλουμε πλέον εμείς να τα λέμε. Άλωστε εκείνο το παράπονο, τα παιδιά και τους μεγάλους επισκέπτεται. Το στάδιο των πολλών απαιτήσεων, το έχουμε περάσει προ πολλού. Ούτε δόξα ούτε χρήμα. Πολύ λίγα είναι αυτά που ζητάμε σήμερα, γι' αυτό και το παράπονο. Έτσι είναι κυρία μου, στα παραμύθια όταν το παράπονο μας πνίγει, γινόμαστε και θύτες… …………………………………………………………………………………………. «Κάποιος να μας περιμένει. Κάποιος να μας θυμάται. Κάποιος να μας πονάει. Τα κόκκινα σκουφάκια έχουν πάψει να είναι στη μόδα κάτι δεκαετίες τώρα, αλλά η αποπλάνηση συνεχίζει να έλκει τους ανά πάσα στιγμή δωρητές σωμάτων. Η ε...

Πρώτες μέρες του χρόνου, του χρόνου που τρέχει, πιο γρήγορα για τους μεγάλους και τους αναγκάζει σε τεχνάσματα. Φέτος πρόσθεσα στην ηλικία μου επτά χρόνια. Για επτά χρόνια θα έχω το κεφάλι μου ήσυχο, δεν πάει να τρέχει αυτός, εγώ δεν κουνιέμαι ρούπι. …………………………………………………………………………………………. Για ποιον κεφαλικό φόρο μου μιλάτε. Αν δεν πληρώσεις προκαταβολικά τα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, μέχρι την καταληκτική ημερομηνία ο φόρος διπλασιάζεται. Αυτό θα πει δίκαιο φορολογικό σύστημα. ………………………………………………………………………………………….Πρώτες μέρες του χρόνου και η επικαιρότητα, βρωμάει από τα λερωμένα τα άπλυτα του δημοσίου. Αλήθεια πόσες ιδιωτικές αμαρτίες ξεπλένουν μια δημόσια; Το δόγμα της δημοσιότητας όλα στο φως καταπίνει τη βασική αρχή της δημοκρατίας, τη συμμετοχή των πολιτών στις δημόσιες υποθέσεις. Και αν συνεχίσουμε να παρακολουθούμε μη περιμένουμε οι ευχές, που συνηθίζονται τις πρώτες μέρες του χρόνου να πιάσουν τόπο. Άλλος ένα χρόνος με εμάς θεατές δειγματοληψίας σκανδάλων. Άλλος ένας χρόνος, με ...