Τελευταία σελίδα αριστερά

«Κουραστήκαμε... μετά το σοκ ήρθε ο θυμός. Και όσο ο θυμός κυριαρχούσε μας κρατούσε όρθιους. Ύστερα ήρθε ο φόβος και μια απέραντη θλίψη μας καθήλωσε. Μας έχουν κουράσει όλα αυτά που ζούμε. Χρόνια τώρα κατεβαίνουμε, κατεβαίνουμε και η σκάλα δεν έχει τελειωμό.» Το έγραψα τον καιρό των μνημονίων το επαναφέρω τον καιρό της τρομακτικής ακρίβειας που είναι μια άλλη όψη του νομίσματος Είναι ντροπή η φτώχεια; Η μεγαλύτερη και ας προσπαθούσαν τόσα χρόνια να μας πείσουν περί του αντιθέτου. Μας την κρύβανε τη φτώχεια και μας ψήνανε με τραγούδια και παρηγορητικά τσιτάτα του τύπου, «η φτώχεια δεν είναι ντροπή», «φτωχολογιά για σένα κάθε μου τραγούδι». Πουθενά η ντροπή, μέχρι να έρθει ο Άκης Πάνου, να πει τα πράγματα με το όνομα τους. «Η φτώχεια που μας έχει γονατίσει τη νοιώθω μεγαλύτερη ντροπή». Η φτώχεια που γονάτισε μια ολόκληρη χώρα, γίνεται ακόμα πιο σκληρή στις μικρές προσωπικές ιστορίες. Όλοι μαζί κάπως αντέχεται, αλλά ποτέ δεν είναι όλοι μαζί. Κάθε μέρα κάθε βράδυ, πίσω από τις κλειστές πόρ...

Τι ζούμε! Υπήρχαν οπαδοί, του πάλαι ποτέ «αριστερού» Σύριζα, που χειροκροτούσαν τα υπερκέρδη του επιχειρηματία αρχηγού τους, όταν σε ένα σόου άνευ προηγουμένου παρουσίαζε σε γιγαντοοθόνες, συνοπτικά το «Πόθεν έσχες». Το γνωρίζαμε, τώρα το εμπεδώσαμε. Ο κ. Κασελάκης ζει πλουσιοπάροχα, με πολυτελείς κατοικίες σε Ελλάδα και Αμερική, μεγάλα ποσά σε καταθέσεις, 2 αυτοκίνητα αξίας 300.000 ευρώ, μέτοχος σε σειρά εταιρειών. Να είναι καλά ο άνθρωπος να τα χαίρεται. Αυτοί που χειροκροτούσαν όμως και όταν μπαίνουν στο σούπερ μαρκετ, τους πιάνει κρύος ιδρώτας, αυτοί που ο μισθός τους δεν φτάνει ούτε για ένα δεκαπενθήμερο... Αυτοί είναι το πρόβλημα. Όχι δεν λαϊκίζω η κατάσταση έχει ξεφύγει. Είναι ύβρις απέναντι στην κοινωνία αυτά που παρακολουθούμε και μάλιστα σε γιγαντοοθόνη. Και το πιο λυπηρό η απάντηση του Σύριζα μπροστά σ’ αυτή την πρόκληση, ακολουθεί τη μέθοδο της πλειοδοσίας "Να απαντήσει ο Μητσοτάκης για τα 39 ακίνητα, για την offshore και το μισό δισ. ευρώ χρέος της ΝΔ" Εδώ φτάσαμ...

Για να εξηγούμαστε: άλλο ευεργέτης, άλλο επενδυτής. Μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, όμως στις μέρες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού δεν είναι. Η θέση μας για τις επενδύσεις είναι γνωστή. Οι ιδιωτικές επενδύσεις υπό προϋποθέσεις, στο πλαίσιο λελογισμένων πρωτοβουλιών, με απαραίτητη προϋπόθεση τον σεβασμό στο περιβάλλον, μπορεί να φέρουν ανάπτυξη. Σε καμία περίπτωση όμως δεν την εγγυώνται. Σήμερα παρατηρούμε την ηγεσία από την κεντρική μέχρι την τοπική, να αντιμετωπίζει τον κάθε επενδυτή σαν ευεργέτη. Τρέχει ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί, οι Βουλευτές, οι Περιφερειάρχες, οι Δήμαρχοι να εγκαινιάσουν την επένδυση και να ευχαριστήσουν όλους αυτούς που για την ψυχή της μάνας τους, αποφάσισαν να επενδύσουν. Όλη η επιχειρηματολογία ακούει στη λέξη “ Ανάπτυξη” και ο πρώτος λόγος που είναι κυρίως το κέρδος του κάθε επενδυτή αγνοείται επιδεικτικά. Φυσικά οι επενδυτές κοιτάζουν το συμφέρον τους, οι πολιτικοί όμως που τους αντιμετωπίζουν σαν ευεργέτες ποιο συμφέρον εξυπηρετούν; Τα παραπάνω από μια επέν...

"Να σκοτώσεις τον Σοπενάουερ που βγαίνει από μέσα σου" , μου σχολίασε ένας φίλος. Δίκιο έχει, αν τον είχα θα τον σκότωνα. Δεν τον έχω, άπλα προσπαθώ πολλές φορές να βγάλω φως μέσα από το σκοτάδι, να αναδείξω τα καλά μέσα από τα μαύρα, επιδιώκοντας ν' ανακαλύψω, πότε ζω αληθινά, ευτυχισμένα ή δυστυχισμένα, αλλά με τις αισθήσεις μου παρούσες να μου δίνουν έντονα συναισθήματα χαράς και πίκρας. Πραγματικής ζωής δηλαδή. “Εκεί στα σκοτάδια του πάτου, ξαναβρίσκω τον βαθύ χρόνο, τον χρόνο πριν από τον χρόνο, πριν από την πτώση, και αποκαλύπτω τη δυνατότητα να αποκαταστήσω τον ραγισμένο κόσμο μου, να τον επαναφέρω καινούργιο.” Χθες γυρίζοντας από την θάλασσα, ο ήλιος έβαφε μαγικά τον ουρανό πάνω από το Μύλο, πάνω από την Πόλη. “Ηλιόβγαλμα και ηλιοβασίλεμα υποστασιώνονται στα μάτια μας με ίδια χρώματα, ίδιες φόρμες, ίδια φευγαλέα δυναμική, ίδιο κέντρισμα να στοχαστείς το χρόνο: στο τέλος η αρχή. Ο ήλιος καταυγάζει ψυχές και αλλάζει διάθεση.” Μπήκα στο σπίτι. Μέσα από τη γρίλια σχήμ...

  Βροχή και σήμερα ... Λασποβροχή “Βροχή και σήμερα...” ας το τραγουδήσουμε για να παρηγορηθούμε... “βροχή στη στέγη μας, βροχή στη πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή...” Λασποβροχή Το τέλειο σκηνικό, αντίδρασης της φύσης, στο βιασμό που υφίσταται. Αλήθεια μήπως γνωρίζεται που μετακόμισε η ελληνική Άνοιξη ; Γιατί αυτή που διανύουμε μοιάζει περισσότερο με Άνοιξη του Καμερούν. Χρόνια τώρα μιλάμε για την αλλαγή του κλίματος και πως να μην αλλάξει, αφού του αλλάξαμε τον αδόξαστο. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Το περιβάλλον το κατέστρεψαν οι ισχυροί και αυτοί συνεχίζουν να το καταστρέφουν. Το περιβάλλον το καταστρέφει αυτή η πολιτική που λειτουργεί δίχως ίχνος αλληλεγγύης και υποστήριξης των επόμενων γενεών. Η πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον εις βάρος μιας ανάπτυξης, που δεν έχει να κάνει με την ποιότητα ζωής των Λαών. Η καταστροφή του πλανήτη μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, προέχει η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων πολυεθνικών. Μην ξεχνάτε το βέτο των ΗΠΑ πριν λίγα χρόνια στην διάσκεψη του Κιότο,...

  Δώρο γενεθλίων Ένα κείμενο χαρίζω κάθε χρόνο στον εαυτό μου και το μοιράζομαι. Και μια υπόσχεση κρυφή, τις περισσότερες φορές, η υπόσχεση δεν εκπληρώνεται και επαναλαμβάνεται τον επόμενο χρόνο. Γεννημένος το Μάη, σαν σήμερα, άκοπα με μια ανάσα, έτρεχα στη ξέγνοιαστη κατηφόρα που βγάζει στη πόρτα του καλοκαιριού. Αυτή η εποχή είχε μια μαγεία για αυτά που περιμένεις να ζήσεις το καλοκαίρι, γι’ αυτά που έχεις μπροστά. Τώρα στα εξήντα, κάτι μου ανακόπτει τον ενθουσιασμό, όταν το σήμερα μου φέρνει στο νου τα παιδικά καλοκαίρια . Και όμως ίδια είναι τ' αρώματα ίδιες και οι μουσικές. Και η θάλασσα ολόιδια εκεί πάντα να περιμένει πότε ήρεμη και πότε αγριεμένη. Μπορεί εκείνα τα παιδικά καλοκαίρια να μεταγγίζουν δυνάμεις, δημιουργούν όμως και ένα πρόσθετο βάρος που ανακόπτει τη χαρά και φυλακίζει τα όνειρα. Πάντα αυτή η εποχή με βρίσκει να κόβω βόλτες πίσω στο χρόνο. Μεγαλώσαμε. Δεν μπαίνει θέμα. Το μυαλό είναι το πρόβλημα. Ζηλεύει. Μια χάντρα πέφτει, μια χρονιά. Ο χρόνος μάς κάνει σο...

  Μας τέλειωσαν οι αυθεντίες Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η περίοδος της μεταπολίτευσης ξεπέρασε τα φυσιολογία χρονικά όρια. Ένα αέναο παιγνίδι εξουσίας, οικονομικών συμφερόντων, προβολής και διαπλοκής ξεδιπλώνεται καθημερινά μπροστά μας. Η Ελλάδα οδεύει με ταχύτατους ρυθμούς στο ενταφιασμό της εποχής που χαρακτηρίστηκε ιστορικά ως μεταπολίτευση. Είναι προφανές ότι ο χώρος της ενημέρωσης ως διαμεσολαβητής και σφετεριστής της εξουσίας από τους πολιτικούς και τη δικαιοσύνη περνά μια καθοριστική κρίση από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν οι άλλες εξουσίες. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για το χώρο της πολιτικής όπου η ζύμωση των απόψεων προοδευτικά θα συρρικνωθεί, μια που η εξέλιξη της παιδείας που προσφέρεται με την απελευθέρωση της γνώσης και της ενημέρωσης θα οδηγήσει σε εξαντλητική εξειδίκευση, με άμεσο αποτέλεσμα να μετατοπιστεί η συγκέντρωση της ισχύος από τις μάζες στις κοινότητες. Οι απόψεις ανταλλάσσονται με ευκολία πλέον στο διαδίκτυο και οδηγούν στην ήττα κάθε παραδο...