Τελευταία σελίδα αριστερά

«Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας» είναι δύσκολο να καεί ξανά.. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η περίοδος της μεταπολίτευσης ξεπέρασε τα φυσιολογία χρονικά όρια. Ένα αέναο παιγνίδι εξουσίας, οικονομικών συμφερόντων, προβολής και διαπλοκής ξεδιπλώνεται για άλλη μια φορά μπροστά μας θυμίζοντας μέρες 1989, μόνο που οι συνθήκες πλέον έχουν αλλάξει. Η Ελλάδα οδεύει με ταχύτατους ρυθμούς στο ενταφιασμό της εποχής που χαρακτηρίστηκε ιστορικά ως μεταπολίτευση Η απόφαση του Αλέκου Αλαβάνου να αποχωρίσει από την προεδρία του ΣΥΝ και να δώσει τη σκυτάλη στη νέα γενιά έχω την αίσθηση ότι επιταχύνει τις εξελίξεις. Είναι προφανές ότι ο χώρος της ενημέρωσης ως διαμεσολαβητής και σφετεριστής της εξουσίας από τους πολιτικούς και τη δικαιοσύνη περνά μια καθοριστική κρίση από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν οι άλλες εξουσίες. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για το χώρο της πολιτικής όπου η ζύμωση των απόψεων προοδευτικά θα συρρικνωθεί, μια που η εξέλιξη της παιδείας που προσφέρεται με την απελευθέρωση τ...

Στο κλίμα των ημερών μετά τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου έχει προσαρμοστεί και η τηλεόραση. Κανένα μέτρο, η υπερβολή στο μεγαλείο της. Στο πνεύμα των ημερών και η στήλη, διάλεξα αποσπάσματα από μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του συγγραφέα Βασίλη Αλεξάκη στον «Ταχυδρόμο» σχετικά με το περιεχόμενο του νέου του βιβλίου «μ.Χ» Το «μ.Χ.» κυκλοφόρησε πρώτα στα γαλλικά -και ήδη έλαβε το βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας. Στην Ελλάδα μεταφράστηκε από τον ίδιο - αλλά η ελληνική Ακαδημία μάλλον θα το αγνοήσει. «Όλα ξεκινούν από ζητήματα εξουσίας. Από τη στιγμή που υπάρχει μόνο ένας Θεός, ο οποίος είναι ο δημιουργός των πάντων, έχει απαγορεύσει τα πάντα, ελέγχει τα πάντα και θα μας αποκαταστήσει μετά θάνατον, δεν είναι δυνατόν να ανέχεται κανείς μια οποιαδήποτε άλλη εξουσία, αν είναι άνθρωπος αυτού του Θεού» «Πολλά απ' αυτά που συμβαίνουν στη σύγχρονη Ελλάδα μου θυμίζουν τη χούντα ότι "ένας είναι ο Θεός και εγώ είμαι ο εκπρόσωπος του, οπότε τι θέλετε εσείς και ασχολείστε;» «Το βιβλίο μου καταγράφ...

Δεν είμαι πολέμιος της τηλεόρασης, πολέμιος της σημερινής της, χρήσης είμαι και απ’ αυτή εδώ την στήλη, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία, θα προσθέτω την οργή μου, συστρατευόμενος με την πλειοψηφία των θεατών, που αμφισβητεί την αξιοπιστία της. Δυσαρεστημένοι από την προσφερόμενη ενημέρωση και βαθιά δύσπιστοι για την αξιοπιστία της τηλεόρασης, εμφανίζονται οι Έλληνες πολίτες, κατά συντριπτική πλειοψηφία, Πολιτικοί, ιδιοκτήτες μέσων, δημοσιογράφοι και παραγωγοί συμβάλλουν, συχνά εκουσίως, στη συντήρηση μιας φαύλης κατάστασης, που παραμορφώνει την πραγματικότητα και εγκλωβίζει τις υγιείς κοινωνικές δυνάμεις. Σε πρόσφατη έρευνα της εφημερίδας «Καθημερινή» 71% διαπιστώνουν ότι στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων οι δημοσιογράφοι αποσιωπούν σημαντικά γεγονότα. 72% είναι οι δυσαρεστημένοι από την ενημέρωση που προσφέρουν τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια και μόνο 28% οι ικανοποιημένοι. Ακόμη, στο ερώτημα «πόσο αντικειμενικές είναι γενικά οι ειδήσεις στην τηλεόραση» το 78% απαντά «όχι και τόσο» ή «σχεδόν...

Σχετικά με το κείμενο του Σαββάτου, ο «ναυτίλος» σχολίασε στην ηλεκτρονική μου σελίδα: «Για τον Λαζόπουλο (σύμπτωμα της τηλεοπτικής μας κουλτούρας) θα σου αναφέρω έναν αφορισμό που διάβασα τελευταία στο βιβλίο του Σ.Γ.Λετς (Αχτένιστες Σκέψεις): Όταν δεν υπάρχει τίποτα για γέλιο, εμφανίζονται οι σατυρικοί. Θα συμφωνήσω μαζί του, μόνο που στην περίπτωση μας τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Δεν περιμένουμε πλέον τους σατυρικούς για να γελάσουμε. Τους βάζουμε μπροστά για να πουν αυτά που καταπίνουμε. Τους βάζουμε μπροστά για να βγάλουν την αγανάκτηση μας, να εκφράσουν την οργή μας, να στήσουν οδοφράγματα, να συγκρουστούν, και στο τέλος να γίνουν και αυτοί με την σειρά τους, ένα μέρος του τηλεοπτικού χυλού, γιατί το μέσο δεν αστειεύεται, όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει. Τι κάνουμε εμείς, μετά το τέλος της εκπομπής; Σηκωνόμαστε από τον καναπέ και πάμε στο κρεβάτι μας για ύπνο, ικανοποιούμενοι ότι επιτελέσαμε το καθήκον μας στο ακέραιο… ………………………………………………………………………………………….. Αλλά τι να πει κανείς ...