Τελευταία σελίδα αριστερά

Τελικά τι θα ψηφίσουμε; Αν ήμουνα ενταγμένος σε κάποιο κόμμα θα ψήφιζα το κόμμα μου. Αν πάλι είχα ενδοιασμούς, θα έφευγα πριν ψηφίσω. Το ερώτημα τίθεται για όλους εμάς τους ανένταχτους, που αποτελούμε και την εκλεκτή μειοψηφία των αναποφάσιστων. Θα ξεκινήσω από εκεί που άρχισα, δεν άλλαξε τίποτα. Μπορεί να παραμένω αναποφάσιστος ως προς το ειδικό, για το γενικό όμως τις έχω πάρει τις αποφάσεις μου πολύ νωρίς. Παραμένω αμετακίνητος από το 1981 που ψήφισα για πρώτη φορά. Σήμερα υπάρχει ένας λόγος παραπάνω. Κλείνω με το κείμενο που άρχισα για να το διαβάσουν και οι ετεροδημότες «Να υπονομεύσουμε με την ψήφο μας τον δικομματισμό» θα μπορούσε να είναι το κεντρικό σύνθημα, για όλους τους ενηλικιωμένους πολιτικά, ψηφοφόρους.Να υπονομεύσουμε με την ψήφο μας τα κόμματα, που μέχρι σήμερα συγκρίνουμε τα αρνητικά τους: ποιος έκλεψε τα λιγότερα και ποιος τα περισσότερα, ποιος υπερέχει σε ατολμία, σε διαπλοκή, ποιος ξεχνάει περισσότερο τις προεκλογικές υποσχέσεις, ποιος διορίζει περισσότερα ή λιγότε...

Είναι η πρώτη φορά από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, που δυο μέρες πριν τις εκλογές, ακόμη δεν κατάφερα να μπω στο προεκλογικό κλίμα. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, που δεν με συγκινεί πλέον αυτή διαδικασία. Πολύ θα ήθελα να υποστήριζα με φανατισμό ένα κόμμα, όπως υποστηρίζω την ποδοσφαιρική μου ομάδα, γιατί χωρίς τον φανατισμό να σε τυφλώνει το θέαμα είναι απογοητευτικό. ………………………………………………………………………………………….. Στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις δοκιμάζονται πάνω απ’ όλα οι ανθρώπινες σχέσεις. Ποτέ οι Έλληνες δεν αντιμετώπισαν τις εκλογές με αδιαφορία. Η κρίση της πολιτικής ζωής του τόπου, ακόμη δεν έχει καταφέρει να πλήξει αυτήν την περίοδο της προεκλογικής «γιορτής». Συμβαίνουν πολλά παράξενα σ’ αυτό το τρελό πανηγύρι που λαμβάνει χώρα κάθε φορά που καλούμαστε να αναδείξουμε τους εκπρόσωπους μας στο κοινοβούλιο ή τους τοπικούς άρχοντες στους δήμους. Βλέπεις φίλους να σε εγκαταλείπουν και εχθρούς να σε ασπάζονται. Νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ένα μεγάλο χορό μεταμφιεσμένων, με λ...

Μας απειλεί με εκλογές ο Πρωθυπουργός αν δεν αναδειχθεί το κόμμα του, αυτοδύναμο,στην επόμενη βουλή. Χαρά μας, να πραγματοποιηθεί η απειλή του. Εσείς τι καλό είδατε στην περίοδο της σταθερότητας και της αυτοδυναμίας, την περίοδο που πέρασε; Ας μην αναφερθούμε. Αντίθετα αυτή την περίοδο, μας επιτρέπεται να χαλαρώσουμε. Ο ασφυκτικός κλοιός του κράτους, ξεχειλώνει. Το απεχθές πρόσωπο χαμογελά έστω και ψεύτικα, τα κατασταλτικά μέτρα αίρονται για μετά τις εκλογές. Κυκλοφορώ χωρίς κράνος χωρίς ζώνη, μπροστά από τους τροχονόμους, που με χαιρετούν. Η κρατική μηχανή στην υπηρεσία της εκάστοτε κυβέρνησης, μην στενοχωρήσουμε τους ψηφοφόρους. Ούτε λογαριασμοί της ΔΕΗ και του ΟΤΕ δεν στέλνονται αυτό το διάστημα. Καμία κακή είδηση που θα μας ρίξει την ψυχολογία δεν ακούγεται. Όλο καλά ακούμε, που μπορεί να είναι ψέματα, αλλά μας γεμίζουν χαρά και ελπίδα. Διάλειμμα στην καταπίεση από ένα κράτος που συνεχώς γίνεται πιο σκληρό απέναντι στους πολίτες, αποτελεί η προεκλογική περίοδος. Διάλειμμα στην ...

Στη τελική ευθεία και συνεχίζω να είμαι αναποφάσιστος. Τελικά όλη αυτή η φασαρία, γίνεται για το τι θα αποφασίσει αυτή η εκλεκτή μειοψηφία, που σήμερα λέει ΚΚΕ, αύριο Συνασπισμός και στο τέλος μπορεί να ψηφίσει και την Άντζελα. Έχω την αίσθηση πως όλοι αυτοί οι αποφασισμένοι, δεν θα έχουν σε καμία υπόληψη αυτό το μικρό ποσοστό που κάνει νάζια, λίγες ημέρες πριν την «κρίσιμη»ψηφοφορία. Γι’ αυτό το ποσοστό ο Πρωθυπουργός δίνει τα ρέστα του, μέχρι και Μακεδονομάχος έγινε και ακολούθησε σε πλειοδοσία ο Γεώργιος Παπανδρέου. Και δεν σταματάμε εκεί ακόμα και το ΚΚΕ σε μια προσπάθεια να επιβληθεί στο χώρο τον μικρών κομμάτων, προσπαθεί να κατασπαράξει το Συνασπισμό δημιουργώντας μια άσχημη εικόνα σε κάποιους που χαλαρά είναι έτοιμοι να το στηρίξουν. Τελικά η μόνη ψήφος που αποκτά ιδιαίτερη σημασία και αξία, και που θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα είναι η ψήφος των αναποφάσιστων, οι άλλες οι «δεμένες στο παλούκι» αποτελούν τη θέση εκκίνησης. ………………………………………………………………………………………….. Μου θύμισε ...