Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Ο ψυχίατρος αυτοκτόνησε. Τέλος

Τι να πούμε σήμερα, αν τότε που είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο ο ψυχίατρος είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά; «Ο ψυχίατρος αυτοκτόνησε» αντικρίζοντας ανήμπορος αυτά τα σχιζοφρενικά φαινόμενα που συμβαίνουν στην μικρή μας κοινωνία. Τα εφόδια της επιστήμης αδυνατούν να ερμηνεύσουν τα τεκταινόμενα.
Δίνοντας συνέχεια στο χθεσινό ένα παλαιότερο κείμενο που επιβεβαιώνει την επιδείνωση της νόσου.
Συλλέγοντας τα μαργαριτάρια, από τις προτροπές των υποψηφίων προς τους δημότες, για στήριξη στις προσεχείς εκλογές, αρχίζω πλέον να εμπεδώνω ότι το αμερικάνικο μοντέλο, κατ’ εξοχήν εύπεπτο κυριαρχεί. Η εικόνα που παρουσιάζεται είναι τραγική. Η γελοιότητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Πλαστικοί Αι Βασίληδες γέμισαν τα κεραμίδια των σπιτιών μας, πολύχρωμα φώτα αντικατέστησαν το κερκυραϊκό φως, φιέστες και βεγγαλικά επιβραβεύουν και θριαμβολογούν για το «τίποτα» και το κιτς επιβάλλεται όχι μόνο στην εξωτερική όψη της πόλης αλλά και στο μυαλό μας.
Ποια είναι τα κίνητρα όλων αυτών των όψιμων σωτήρων; Χωρίς αιδώ προβάλουν την φιλοδοξία, προσθέτοντας πάντα ότι είναι θεμιτή. Βεβαίως υπάρχουν και κίνητρα μικροσυμφερόντων, ανασφάλειας, επιβεβαίωσης, τακτοποίησης εκκρεμών οικογενειακών υποθέσεων, επίδειξης στο άλλο φύλλο (μπορεί να μην μετράει η ομορφιά και το μυαλό μας, μπορεί να μας έχουν απορρίψει οι γκόμενες) αλλά έχουμε προίκα 500 ψήφους.
Υπάρχει βέβαια και το στοιχείο της τρέλας που αναδεικνύεται από την υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων, δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι τρελοί φορούν καπέλο Ναπολέοντα.

Δυστυχώς οι ψηφοφόροι πρέπει να κοσκινίσουν πολύ τα πράγματα για να βρουν και κάποιους που αδιαφορούν για τα παραπάνω αλλά συμμετέχουν για το γαμώτο, για να μην επιτρέψουν, δηλαδή στους πλαστικούς φελλούς να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους.
Η τραγική διαπίστωση, στην συνέχειας του ψυχογραφήματος, είναι η επιβολή θεωρημάτων του τύπου θεμιτή η φιλοδοξία με προέκταση ακόμα και αυτής της μωροφιλοδοξίας στην κάθε τοπική κοινωνία, βάζοντας έτσι νέα ήθη, νέους κανόνες σε μια διαδικασία που μη τι άλλο θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται από θυσία και προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο.
Σας διαβεβαιώ, ότι τα ευρήματα αυτής της έρευνας είναι τόσο εντυπωσιακά όπου ακόμα και ο ψυχίατρος έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Η ασθένεια κατά την εκτίμηση του, έχει σαρώσει τους επιτρεπόμενους δείκτες σχιζοφρένειας.

.

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Προσωπική υπόθεση

Η αλήθεια είναι ότι η προεκλογική περίοδος, προσφέρει άφθονο υλικό στο ερευνητικό πεδίο. Η ψύχραιμη επιστημονική ματιά ανακαλύπτει πολλά μέσα από τις ανθρώπινες συμπεριφορές που εκδηλώνονται, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες. Οι επικεφαλείς, οι συμμετέχοντες στους συνδυασμούς, οι οπαδοί, οι φίλοι που ακολουθούν, οι απλοί ψηφοφόροι, οι αναποφάσιστοι, ακόμα και αυτοί που γυρίζουν την πλάτη στην εκλογική διαδικασία, στην συντριπτική τους πλειοψηφία επιβεβαιώνουν ότι οι εκλογές για την αυτοδιοίκηση είναι μια προσωπική υπόθεση. Όλοι το γνωρίζουν και επιμένουν να χρησιμοποιούν λέξεις κατ’ επίφαση, για να προσδιορίσουν τον πληθυντικό. «Η τοπική κοινωνία», «ο τόπος μας», «η Κέρκυρα μας» «το μέλλον μας», «τα παιδιά μας». Ένας σκατοενικός είναι το κίνητρο, τόσο μεγάλος που καθ’ υπερβολή θα έλεγα ότι και «το παιδί μας», δύσκολα χωράει δίπλα του.

Για να συνδέσω και το προηγούμενο, μιλάμε πάντα για την συντριπτική πλειοψηφία, μια ισχνή μειοψηφία, εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, πάντα υπάρχει, όμως δεν ξέρω αν είναι αρκετή για να μπορέσει να δείξει το δρόμο και να αναδείξει το πραγματικό νόημα των εκλογών, εννοείται ότι αυτοί που σκέφτονται πολιτικά δεν είναι μια ομάδα συντεταγμένη, αλλά πρόσωπα που έχουν δείξει με την πορεία και το έργο τους, ότι τον πληθυντικό το εννοούνε.
Προσωπικά είναι τα κίνητρα της πλειοψηφίας, που συμμετέχουν σ’ αυτή διαδικασία για ικανοποίηση του εγώ, της φιλοδοξίας, του ατομικού συμφέροντος, της εκδίκησης, της επιβεβαίωσης. Όχι του δήμου, όχι της αυτοδιοίκησης, όχι της κοινωνίας.
Έχω μπροστά την καλλιτεχνική φωτογραφία, ενός υποψηφίου, κλασσικό παράδειγμα κινήτρου μωροφιλοδοξίας. Κανένας ενδοιασμός, ούτε λόγος για πολιτική, θέση να είναι και όπου να ναι. Κοιτάζω το πονηρό του χαμόγελο και φοβάμαι ότι ακόμα και η επιστήμη στην περίπτωση του θα σηκώσει τα χέρια ψηλά.

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...