Ο ψυχίατρος αυτοκτόνησε. Τέλος

Τι να πούμε σήμερα, αν τότε που είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο ο ψυχίατρος είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά; «Ο ψυχίατρος αυτοκτόνησε» αντικρίζοντας ανήμπορος αυτά τα σχιζοφρενικά φαινόμενα που συμβαίνουν στην μικρή μας κοινωνία. Τα εφόδια της επιστήμης αδυνατούν να ερμηνεύσουν τα τεκταινόμενα. Δίνοντας συνέχεια στο χθεσινό ένα παλαιότερο κείμενο που επιβεβαιώνει την επιδείνωση της νόσου. Συλλέγοντας τα μαργαριτάρια, από τις προτροπές των υποψηφίων προς τους δημότες, για στήριξη στις προσεχείς εκλογές, αρχίζω πλέον να εμπεδώνω ότι το αμερικάνικο μοντέλο, κατ’ εξοχήν εύπεπτο κυριαρχεί. Η εικόνα που παρουσιάζεται είναι τραγική. Η γελοιότητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Πλαστικοί Αι Βασίληδες γέμισαν τα κεραμίδια των σπιτιών μας, πολύχρωμα φώτα αντικατέστησαν το κερκυραϊκό φως, φιέστες και βεγγαλικά επιβραβεύουν και θριαμβολογούν για το «τίποτα» και το κιτς επιβάλλεται όχι μόνο στην εξωτερική όψη της πόλης αλλά και στο μυαλό μας. Ποια είναι τα κίνητρα όλων αυτών των όψιμων σωτήρων; Χωρί...