Τελευταία σελίδα αριστερά

Το παρακάτω γράφτηκε πριν 7 χρόνια,   όταν για πρώτη φορά ένα κόμμα της αριστεράς έδειχνε δημοκοπικά, ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καταφύγιο ενός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας, που μέχρι τότε ήταν έρμαιο του δικομματισμού.   «Έτσι ξαφνικά; Όχι βέβαια. Η αποδόμηση του πολιτικού συστήματος έχει ξεκινήσει προ   Η αμφισβήτηση των κομμάτων που κυριάρχησαν στην μεταπολιτευτική περίοδο, μπορεί να μην εκφράστηκε σε εκλογικά ποσοστά, σιγόκαιγε όμως όλα αυτά τα χρόνια τα σωθικά τους. Δεν είναι οι συγκυρίες που ευνοούν   για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Και στο παρελθόν υπήρξαν ευκαιρίες, μόνο που στο παρελθόν δεν υπήρξε μια αριστερά, που να πείθει. Το ΚΚΕ σε μια προσπάθεια αυτοσυντήρησης περιχαράκωσε τις δυνάμεις του αρνούμενο οποιαδήποτε θέση ευθύνης και ο ΣΥΝ είχε καταντήσει φυτώριο στελεχών που στην συνέχεια θα μεταπηδούσαν στο ΠΑΣΟΚ. Μεγάλα κοινωνικά στρώματα και κυρίως η Νεολαία δεν είχαν πολιτική εκπροσώπηση, δεν υπήρξε μια πρωτοπορία που να δραστηρ...

Μπορεί πολλές φορές να γκρινιάζω απ’ αυτήν εδώ την στήλη, άλλωστε σε μια περίοδο προεκλογική υπάρχει άφθονο υλικό για γκρίνια, τόσο που μπορεί να μας ρίξει στην παγίδα της μιζέριας. Θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι δεν μου αρέσει αυτή η περίοδος. Είναι ένα πανηγύρι! Μουσική, φώτα, χρώματα, συγκεντρώσεις, χαρά μεγάλη. Οι άνθρωποι αφήνουν την μοναξιά τους και έρχονται κοντά, τα συναισθήματα ζωηρεύουν, οι ελπίδες ζωντανεύουν και το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας αρχίζει να σκάει χαμόγελο. Να και εκείνη η χαμένη συντροφικότητα που σκάει μύτη μέσα από την δουλειά των επιτροπών. Αγαπάμε και μισούμε αυτές τις μέρες άρα ζούμε. Σοβαρολογώ δεν ειρωνεύομαι. Ο προεκλογικός χρόνος ενός ανθρώπου που ζει μέχρι τα 80 είναι τουλάχιστον είκοσι χαρούμενα χρόνια από τη ζωή του, υπολογισμένα με 6 μήνες κάθε προεκλογικής περιόδου. Το ένα τέταρτο της ζωής δηλαδή χαρές και πανηγύρια. Να το εκτιμήσουμε σοβαρό αυτό και να μην μας πιάνει η μιζέρια και η γκρίνια, άλλωστε το έχουμε δει το έργο πολλές φορές, οι ...

Στο ποδόσφαιρο, οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται για πολλά χρόνια σε μια ομάδα, χαρακτηρίζονται σημαία της ομάδας και είναι δημοφιλείς στις τάξεις των φιλάθλων. Μιλάμε για ένα χώρο επαγγελματικό με μισθοφόρους που είναι λογικό να κοιτάνε το συμφέρον τους.   Δεν είναι όμως λίγες οι περιπτώσεις που ακόμα και σ’ αυτό το σκληρό περιβάλλον η αγάπη για την ομάδα, παραμερίζει συμφέρουσες προτάσεις. Στις κομματικές   ομάδες, που αποτελούνται από εθελοντές και ανθρώπους που υποτίθεται θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, οι μεταγραφές της προεκλογικής περιόδου ξεπερνούν αυτές των ποδοσφαιρικών ομάδων. Εκεί που έφτυναν χωρίς αιδώ σήμερα γλύφουν.   Έχουν το θράσος να ζητούν τη ψήφο του Λαού για να υπηρετήσουν εκείνα που πολεμούσαν. Ο Λαός που έχει μνήμη, πρέπει να τους τιμωρήσει, γιατί όλοι αυτοί δεν έχουν κανένα σκοπό να προσφέρουν στην κοινωνία. Μια θέση στον ήλιο αναζητούν για να ικανοποιήσουν τις μωροφιλοδοξίες του και τα στενά προσωπικά τους συμφέροντα. ...

«Της πουτάνας της ευκολίας», ήταν ο τίτλος σε ένα παλαιότερο   κείμενο, το επαναφέρω   γιατί έχουμε πορεία.   Αυτοί οι δύο δρόμοι που διχάζουν, εξασφαλίζουν το απαραίτητο χρόνο σε όλους αυτούς που κάνουν σήμερα παιγνίδι. Όχι της Αρετής και της Κακίας, της πουτάνας της ευκολίας και της άμυνας, για επίθεση δεν μπορεί να γίνεται λόγος. Το λάθος είναι ότι δεν έχουμε αποκλείσει την πρώτη διαδρομή. Μεγάλα διαστήματα της ζωής μας, περπατάμε στην ανιαρή διαδρομή, μέχρι κάποιος δυνατός κρότος να μας ξυπνήσει και να βλαστημήσουμε. Ε! φτάνει πια, δεν μπορούμε να τους αφήσουμε άλλο να παίζουν με τη ζωή μας. Το κακό είναι, ότι στα πρώτα κιόλας βήματα, ο θυμός εξατμίζεται και επιστρέφουμε στη διαδρομή της ευκολίας. Παρατηρώντας χθες την αγωνία ενός νέου, για τα σημερινά αδιέξοδα, γύρισα πίσω, στα χρόνια που είχαμε την ψευδαίσθηση ότι θα αλλάζαμε τον κόσμο. Όταν συνειδητοποίησα την ουτοπία ήμουν αρκετά εγωιστής για να στραφώ εναντίον μου, ένα ανάθεμα στον πληθυντικό, με έβγαζε απ...

Πάντα αυτή την περίοδο αυξάνονται τα ερεθίσματα. Και είναι τόσα πολλά, που από μόνα τους τα χέρια σηκώνονται ψηλά. Παραδίνομαι! Αλήθεια     σε τι θα συμβάλει σε   χρόνο προεκλογικό   μια απαλλαγμένη, από ψηφοθηρική σκοπιμότητα σκέψη; Το λιγότερο να περάσει απαρατήρητη   αν είναι τυχερή και   δεν ενταχθεί   σε κάποια πλευρά της πρόθεσης, που δεν θα συνοδεύεται   από τον επιθετικό προσδιορισμό της αθωότητας. Τι τύχη μπορεί να έχει μια αθώα σκέψη, μπροστά   στο άκουσμα της είδησης της υποψηφιότητα της κ. Γκερέκου με το ψηφοδέλτια της Ν.Δ;   Καμία. Και όμως αυτή η είδηση που με υπερβαίνει, αντιμετωπίζεται   λίγα εικοσιτετράωρα μετά…   «μπλε, μπλε, μπλε πως της  παν καλέ τα μπλε»   Πάνε και με τα μάτια της, εκείνα τα πράσινα πια, πολυφορέθηκαν.   Στη λήθη τελικά στηρίζεται η πολιτική επιβίωση. Στη λήθη που εξαπλώνεται με ρυθμούς πανδημίας και οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Όσες προσπάθειες επι...