Άντε να τους μαζέψουμε …

Στο ποδόσφαιρο, οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται για πολλά χρόνια σε μια ομάδα, χαρακτηρίζονται σημαία της ομάδας και είναι δημοφιλείς στις τάξεις των φιλάθλων. Μιλάμε για ένα χώρο επαγγελματικό με μισθοφόρους που είναι λογικό να κοιτάνε το συμφέρον τους.  Δεν είναι όμως λίγες οι περιπτώσεις που ακόμα και σ’ αυτό το σκληρό περιβάλλον η αγάπη για την ομάδα, παραμερίζει συμφέρουσες προτάσεις.

Στις κομματικές  ομάδες, που αποτελούνται από εθελοντές και ανθρώπους που υποτίθεται θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, οι μεταγραφές της προεκλογικής περιόδου ξεπερνούν αυτές των ποδοσφαιρικών ομάδων.

Εκεί που έφτυναν χωρίς αιδώ σήμερα γλύφουν.  Έχουν το θράσος να ζητούν τη ψήφο του Λαού για να υπηρετήσουν εκείνα που πολεμούσαν.

Ο Λαός που έχει μνήμη, πρέπει να τους τιμωρήσει, γιατί όλοι αυτοί δεν έχουν κανένα σκοπό να προσφέρουν στην κοινωνία. Μια θέση στον ήλιο αναζητούν για να ικανοποιήσουν τις μωροφιλοδοξίες του και τα στενά προσωπικά τους συμφέροντα.

Για μια θέση στον ήλιο πουλάνε την ψυχή τους και έχουν την απαίτηση να οδηγήσουν σ’ αυτό το ξεπούλημα όλους αυτούς που τους στήριξαν με τη ψήφο τους.

Είναι αλήθεια: το πολικό σύστημα δε μπορεί να αλλάξει από ανθρώπους που το υπηρετήσαν. Μιλάμε για διεφθαρμένες, συνειδήσεις, για πρακτικές που χόντρυναν  το πετσί τους και έκαψαν την ψυχή τους. Το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που λειτούργησε στα πλαίσια του συστήματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δεν μπορεί να μοιρασθεί εξ’  ίσου τις ευθύνες με  αυτούς, που το οδήγησαν σε συμβιβασμούς  και το εκπαίδευσαν σε λογικές που τους εξυπηρετούσαν. 

Το πολιτικό σύστημα,  δε μπορεί να αλλάξει από ανθρώπους που το υπηρετήσαν. Είναι καμένοι, έχουν απολέσει βασικές ανθρώπινες λειτουργίες,  έχουν υποστεί ανήκεστη βλάβη στα εγκεφαλικά τους κύτταρα,  έχουν εκπαιδευτεί, με τέτοιο τρόπο, ώστε να πιστεύουν τα ψέματά τους.  Μιλούν αριστερά, μέσα από τη δεξιά που υπηρετούν και υπόσχονται να αλλάξουν το  σάπιο σύστημα,  που ακόμα και σήμερα στηρίζουν.

Αυτό συνέβη  γιατί γυρίσαμε την πλάτη στην πολιτική και υποτιμήσαμε τον κίνδυνο  ότι κάποια στιγμή, όλοι αυτοί οι ανεπαρκείς που βρέθηκαν στο προσκήνιο, κάποια στιγμή θα τους μεθούσε η εξουσία και  τότε… Άντε τώρα να τους μαζέψουμε.