Τελευταία σελίδα αριστερά

Είναι κάποια βράδια μαγικά, τα τελευταία έχουν χρώμα κιτρινόμαυρο. Πρωτάθλημα Ελλάδος στο ποδόσφαιρο ύστερα από 24 χρόνια, κύπελο Ευρώπης στο Μπάσκετ. Πανηγύρια για όλους εμάς τους Αεκτζίδες, που ύστερα από τόσα χρόνια, βλέπουμε την ομάδα μας να θριαμβεύει. Ίσως να μην ταιριάζει στο ύφος της στήλης η αναφορά στο παραπάνω γεγονός, συγχωρείστε με, για λίγες ώρες ακόμα δεν θέλω να ξυπνήσω. Παρακολουθώ ποδόσφαιρο και μπάσκετ με δόση φανατισμού, ζω τον αγώνα με ένταση και πάθος. Πιστεύω πως μόνο με αυτά τα στοιχεία έχει ενδιαφέρον να παρακολουθείς αυτά τα ομαδικά αθλήματα. Τα αποτελέσματα του κάθε αγώνα της ομάδος μου, επηρεάζει άμεσα τη διάθεση μου και αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό. Πίκρες και χαρές εναλλάσσονται σε μια μετάγγιση ζωής . Το 2018 θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη όλων των φιλάθλων της ΑΕΚ. Σήμερα νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω αυτά τα παιδιά που μάτωσαν μέσα στα γήπεδα για να μας προσφέρουν εμάς αυτήν τη μεγάλη χαρά. Η εικόνα του Κώστα Νεστορίδη το περασμέν...

“Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς σκουπίδια. Το πρόβλημα αυτό ήταν μια κάποια λύσις.” Ας μεταφερθούμε  στο τέλος  του παραμυθιού, εκεί που  η καλή νεράιδα, με το μαγικό ραβδάκι της, εξαφανίζει όλα αυτά   τα  αχρείαστα, “που δίνουν νόημα στη ζωή μας” και ας προβληματισθούμε με την παραπάνω παράφραση των αποφθεγματικών στίχων του Καβάφη.  Βεβαίως ο ποιητής στο κλείσιμο του ποιήματος “Περιμένοντας τους βαρβάρους”, εκφράζει επιγραμματικά την απογοήτευση των πολιτών για την ανυπαρξία των βαρβάρων και για τη διάψευση της προσδοκίας τους, ότι θα μπορούσαν να ξεφύγουν από την κατάσταση πλήξης και παρακμής που είχαν περιέλθει.   Ας έρθουμε στα δικά μας. Ολόκληρη η τοπική κοινωνία κινείται  στον αστερισμών των σκουπιδιών. Φανταστείτε το παραμύθι να ήταν αληθινό και ως δια μαγείας τα σκουπίδια να είχαν εξαφανιστεί. Τότε θα βρισκόμαστε και μείς χωρίς «βαρβάρους»  με την απογοήτευση παρούσα  και την πλήξη  να κυριαρχεί απ’ άκρη σ’ άκρη στ...