Τελευταία σελίδα αριστερά

Το πουλόβερ   άρχισε σιγά σιγά να ξηλώνεται... και ήταν αναμενόμενο. Αναμενόμενο επίσης   ήταν στο ξήλωμα να πρωτοστατήσει κάποια μεγάλη χώρα, που θα   μπορεί να σταθεί και από μόνη της.   Κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει ποτέ η χώρα μας, το παράδειγμα άλλωστε του πρόσφατου εξευτελιστικού συμβιβασμού και μάλιστα με κυβέρνηση της αριστεράς είναι νωπό. Ε.Ε   ξέφυγε από τις αρχικές της διακηρύξεις,   έπαψε να αποτελεί   ομπρέλα προστασίας για τα κράτη μέλη της, μετατράπηκε σε μια αρένα, ανταγωνισμού οικονομικών συμφερόντων και με κυρίαρχους   τους Γερμανούς ακολουθεί την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη   πολιτική προς όφελος των ολίγων. Δεν ξέρω πόσο θα βλάψει τη χώρα μας η αποχώρηση της Βρετανίας, άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια μετά το δημοψήφισμα εισόδου της, ήταν και δεν ήταν, για εκείνο που είμαι βέβαιος είναι, ότι η επόμενη μέρα, είναι μια άλλη μέρα για την Ευρώπη, ακόμη   και σε επίπεδο συμβολισμών   ανοίγει προοπτικές   ...

Δεν είναι η ήττα που με ρίχνει στο πάτωμα,  είναι η επανάληψη μιας ακόμη χαμένης ελπίδας και η απογοήτευση, που σου τσιμεντάρει τα όνειρα και σου αφαιρεί κάθε διάθεση για αγώνα.  Ευτυχώς η ιστορία  είναι κατηγορηματική.  Και αυτό θα περάσει. Λίγος χρόνος χρειάζεται και μια σπίθα που νομοτελειακά, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα,  θα ανάψει.   Η καταστροφή που προκαλεί η φύση όταν θυμώσει   με συναρπάζει, έχει μια αρμονία,   μια σοφία, υπολογίζει σωστά τους χρόνους   και δίνει ιδιαίτερο βάρος στην άφιξη της επόμενης μέρας. Σε βάζει στη διαδικασία να σκεφτείς   ότι   δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αντίθετα το ανθρώπινο   χέρι καταστρέφει   ασύστολα, χωρίς σκέψη, χωρίς προοπτική. Χωρίς να υπολογίζει αυτούς που έρχονται.   Η κατάσταση με τα σκουπίδια αυτές τις μέρες στους δρόμους του νησιού   μας , αλλά και οι εικόνες από το ΧΥΤΑ Τεμπλονίου,   είναι δείγμα της   αλληλεγγύης μας   για τις επόμενες γ...

Σε τέτοια γωνία του κύκλου, με τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου να μας καλεί να ζήσουμε… και μείς να γράφουμε για τα σκουπίδια… Για όσους διαφώνησαν με το προηγούμενο κείμενο, θέλω να διευκρινίσω, ότι η συγκυρία ήταν η αφορμή, η θέση μου γύρω απ’   αυτό το ζήτημα   παραμένει σταθερή, αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε.   Η Κυρία με τα πλάγια γράμματα είναι η νοοτροπία μας   και απ’ αυτήν δεν εξαιρώ   τον εαυτό μου,   μόλις πριν τρία χρόνια άρχισα να κάνω ανακύκλωση. Επίσης να σας πω, ότι η στήλη αντιπαθεί τα τετράγωνα   και τις λογικές τους,   μέσα σε κύκλους περιστρέφεται   και επανέρχεται. Η ζωή κάνει κύκλους λέμε, ευτυχώς, γιατί αν τραβούσε ευθεία και εγώ δεν ξέρω που θα μπορούσε να μας βγάλει. Αυτό δεν σας το είχα πει, πάντα λάτρευα τους κύκλους, όχι αυτούς, του περιορισμού, που βάζουν φραγμούς στην ελευθερία και επιβάλλουν το σύστημα. Τους κύκλους εκείνους του χρόνου, που κάποια στιγμή απονέμουν δικαιοσύνη. Έχετε ακούσει για τους α...

Για τα σκουπίδια μόνο πληθυντικό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, σε διαφορετική περίπτωση, θα γίνουμε ένα με αυτά.   Η ευθύνη για τις μικρές χωματερές σε κάθε γωνιά της πόλης   και της υπαίθρου, είναι συλλογική   και παράλληλα ατομική.   Όσο γκρινιάζουμε εναποθέτοντας την ευθύνη, με την ίδια ευκολία που πετάμε τη   σακούλα   τ ων σκουπιδιών μακριά από εμάς, τόσο μικραίνουμε την απόσταση, από το ΧΥΤΑ του «Τεμλονίου». Κυρία μου σε σας το λέω, που κρατάτε τη μύτη σας για να την προστατέψετε από την δυσωδία. Σε σας που πριν ένα δευτερόλεπτο, προσθέσατε ακόμα ένα τόνο οξύτητας στα αρώματα που αναδύουν τα απορρίμματα, κάτω από το σπίτι σας. Σε σας το λέω που νομίζετε ότι το Τεμπλόνι είναι στις μακρινές   Ινδίες.   Εδώ πιο κάτω είναι, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη μας   και τώρα έκλεισε. Δεν χωράει άλλα σκουπίδια. Δεν το γνωρίζατε, το ξέρω. Το δυστύχημα είναι που αργήσατε πολύ, για   να το μάθετε. Τα   πλάγια για την   ...