Τελευταία σελίδα αριστερά

Για τον χρόνο και σήμερα παραμονές γενεθλίων μέχρι την επανεκκίνηση. Για το χρόνο που το μετράμε ανάλογα με την μνήμη, για το χρόνο που αν δεν πάμε με το ρολόι, μπορεί και να μην είναι αδυσώπητος. «Και σαράντα πήγα και έφυγα», έγραφα πριν δέκα χρόνια και πενήντα πήγα και έφυγα τρέχοντας, γράφω σήμερα, ψάχνοντας αλλού την ηλικία μου. Το χρόνο δεν τον μετράμε πλέον με κεριά γενεθλίων. Το χρόνο τώρα τον μετράμε με απουσίες. Μεγαλώνουμε περιστρεφόμενοι γύρω από τον ίδιο άξονα. Δεν αλλάζουμε, ο εαυτός μας ξανά. Σε μια ισορροπία εύθραυστη και προσποιούμενη και με τη θεωρία πάντοτε στο τσεπάκι, να ντύνει την πράξη, να μας δικαιολογεί τα βήματα. Που δεν μετρήσαμε και τα κάναμε. Που όλα τα λογαριάσαμε, φοβηθήκαμε τελικά και δεν τα κάναμε, μία η άλλη! Με απουσίες μετράμε τον χρόνο. Με ονόματα που σβήνουμε. Με φίλους που χάθηκαν, που έγιναν ξένοι, που έφυγαν απ’ τη ζωή τη δική τους και τη δική μας. Με έρωτες που μαράθηκαν, με έρωτες που τελείωσαν άδοξα., με γεγονότα που ξεθώριασαν από το...

Αν δεν υπήρχε ο χρόνος, πολλά απ’ αυτά που κατά καιρούς έχω γράψει, θα τα είχα αποκηρύξει. Υπάρχει όμως ο χρόνος; Σύμφωνα με την ερμηνεία του όρου, χρόνος εννοείται «η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο». Ωστόσο φαίνεται να υπάρχουν στιγμές, που ο χρόνος περνά πιο αργά ή πιο γρήγορα. Περιμένοντας κάτι καρφώνοντας το βλέμμα στο ρολόι, αισθανόμαστε ο χρόνος να κυλά αργά. Όταν είμαστε σε ερωτικό ραντεβού μας κάνει εντύπωση στο τέλος «πώς πέρασε η ώρα τόσο γρήγορα» Όταν κερδίζει η ομάδα μας και αγωνιούμε πότε θα σφυρίξει ο διαιτητής, τα δευτερόλεπτα μοιάζουν ώρες, αντίθετα όταν χάνουμε το ρολόι τρέχει τρελά. Παιδιά, οι διακοπές μας τα καλοκαίρια ήταν μεγάλες, ενώ στη μέση ηλικία ο χρόνος των διακοπών μας φαίνεται ελάχιστος. Κάποιος που εκτελεί ελεύθερη πτώση τριών δευτερολέπτων, νιώθει πως έπεφτε για διπλάσιο σχεδόν χρόνο και η πτώση από μοτοσικλέτα περιγράφεται ως κινηματογραφική από τον αναβάτη σε περίπτωση ατ...

Είναι η 6η φορά και η αφορμή μου δόθηκε από τον πρόσφατο θάνατο του Λάκη Σάντα και του Θανάση Βέγγου, αμφότεροι επίτιμοι δημότες του Δήμου μας. Καμία διαφωνία ορθά ο πρώην Δήμος Κερκυραίων τους τίμησε για την μεγάλη τους προσφορά. Το νησί της μουσική όμως, όπως θέλουμε να αποκαλούμαστε, θα έπρεπε να έχει τιμήσει και τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη. Και για να γίνω πιο χρήσιμος. Θα πρέπει να τον τιμήσει. Όσο υπάρχει χρόνος, δεν θα σταματήσω να επαναφέρω την πρόταση. Οι μύθοι μεγαλώνουνε αλλά μένουν πάντα νέοι. Μίκης Θεοδωράκης. Μπροστά στην μαγεία της δημιουργίας, τα λόγια ωχριούν. Στο ένθετο της «Οδύσσειας», τελευταίο δίσκο του μεγάλου Έλληνα σύνθετη, σε στίχους Κώστα Καρτελιά και ερμηνεύτρια τη Μαρία Φαραντούρη, διαβάζουμε: Οδύσσεια θα μπορούσε να σημαίνει το μεγάλο ταξίδι του Μίκη Θεοδωράκη στη θάλασσα της μουσικής, που ξεκίνησε όταν έγραψε το πρώτο τραγούδι στην Πάτρα, το 1937, σε ηλικία 12 ετών, έως το πιο πρόσφατο σταθμό, τον Απρίλιο του 2006, σε ηλικία 81 ετών, όταν συνέθεσε τα...

Ο Λάκης Σάντας έφυγε αθόρυβα, όπως έζησε όλη του τη ζωή. Σαν ελάχιστο φόρο τιμής η στήλη δημοσιεύει αποσπάσματα από ένα κείμενο που έγραψε ο Ηλίας Πετρόπουλος, το 1992, για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι. «Κάθε φορά πού μὲ ἐπισκέπτεται ἕνας ἄγνωστός μου φοιτητής, τὸν ρωτάω ἂν ξέρει τὸν Λάκη Σάντα. Ἡ ἀπάντηση εἶναι πάντα ἀρνητική. Ἡ ἔλλειψη ἱστορικῆς μνήμης, πού τόσο χαρακτηρίζει τὸν νεοέλληνα, ἀποδεικνύει ὅτι ὁ λαὸς μας πῆρε τὸ κακὸ μονοπάτι. Ὁ Σάντας, μαζὶ μὲ τὸν Γλέζο, ἐπιτέλεσαν μίαν ἐθνικὴ ἡρωϊκὴ πράξη. Καὶ πιὸ συγκεκριμένα, ὁ Σάντας καὶ ὁ Γλέζος εἶναι οἱ πρῶτοι ἀγωνιστές, πού ξεκίνησαν τὴν Ἀντίσταση κατὰ τῶν χιτλερικῶν, ἀνὰ τὴν Εὐρώπη. Αὐτὸ ἔγινε τὴν νύχτα 30/31 Μαῒου 1941 Πάντα μου ἐπιθυμοῦσα νὰ γνωρίσω τὸν Σάντα, ἄλλα τὸ ὄνειρο αὐτὸ δὲ γινότανε νὰ πραγματοποιηθεῖ γιατί ὁ Σάντας εἶχε καταφύγει, τὸ 1951, στὸν Καναδά, ὅπου ἔμεινε δώδεκα χρόνια. Τελικῶς, πρὶν εἴκοσι χρόνια, πέσαμε στὴν ἴδια φυλακὴ μὲ τὸν Σάντα. Κι ἐκεῖ φούντωσε ἡ ἔντονη φιλία μας. Ἀπ’...

Νεκρός, ο Μπιν Λάντεν, σύμφωνα με ανακοίνωση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι αμερικανοί βγήκαν στους δρόμους να πανηγυρίσουν. Να κλάψουμε ή να πανηγυρίσουμε; Νεκρός ο μικρότερος γιος του Καντάφι και τα τρία ανήλικα παιδιά του, ύστερα από Νατοϊκή επιχείρηση στη Λιβύη, να κλάψουμε η να πανηγυρίσουμε. Η ΑΕΚ κυπελλούχος 2010 – 2011, κόλαση το Ολυμπιακό στάδιο, εικόνες ντροπής που έκαναν το γύρω του κόσμου. Να κλάψουμε ή να πανηγυρίσουμε; Την Τετάρτη έρχεται η τρόικα. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει τα νέα μέτρα «που θα σώσουν την χώρα από την χρεοκοπία». Να κλάψουμε ή να πανηγυρίσουμε; Πλούσια η επικαιρότητα τις πρώτες ώρες του Μαΐου. Όσο για τα ερωτηματικά του πληθυντικού, μόνο στον ενικό παίρνουν απαντήσεις. Μπορεί να μη καθορίζουν οι εποχές τους αγώνες, κάποιοι μήνες όμως, έχουν ταυτισθεί μαζί τους. Ο Μάης της Γαλλίας του 1968 άλλαξε το νόημα του πληθυντικού και του ενικού, άλλαξε την γαλλική γλώσσα. Ο πληθυντικός έπαψε να σημαίνει σεβασμό στον συνομιλητή. Και ο ενικός, από δε...