Τελευταία σελίδα αριστερά

«Η παιδεία ξαναπάει στο διάολο» τιτλοφορούσε   στο πρωτοσέλιδο της, η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»,   στις αρχές του   2009. Αφορμή οι δηλώσεις του τότε   Υπουργού Άρη Σπηλιωτόπουλου, ύστερα από την συνάντηση του με τον Πρωθυπουργό. «Όλα θα ξεκινήσουν από μηδενική βάση» διαμήνυε ο Υπουργός. Έκτοτε η παιδεία ξαναπήγε και ξαναπήγε και ξαναπήγε   στο μηδέν και εκεί έμεινε. Το κείμενο   που ακολουθεί γράφτηκε τότε για τότε για σήμερα και για πάντα. Κοιμηθείτε, μόνο στο όνειρο σας μπορεί να εκπληρωθούν οι προσδοκίες. Δωρεάν, δωρεάν παιδεία, όπως λέει και ένας φίλος, η πρώτη για την πρωινή στα σχολεία, η δεύτερη για τα απογευματινά φροντιστήρια, που σημειωτέον, τα περισσότερα γίνονται από τους ίδιους καθηγητές, που κρατούν δυνάμεις το πρωί για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις απογευματινές υποχρεώσεις. Στο όνειρα σας λοιπόν ο Άρης θα φέρει την άνοιξη στη παιδεία. Στη παιδεία που, μια κοινωνία χωρίς παιδεία ονειρεύεται το θαύμα.   Ήταν άνοιξη...

Θα περίμενε κανείς περισσότερη αντίδραση από την κοινωνία,     με όλα αυτά που έχουν συμβεί,   και αυτά που συμβαίνουν. Θα   μπορούσε…     αν δεν είχαν προηγηθεί τα χρόνια της εκπαίδευσης,   του μυαλού και   της ψυχής.       Τα ξημερώματα   εισέβαλαν τα ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο   της ΕΡΤ.   Καμία έκπληξη.   Η αυταρχική και πραξικοπηματική ενέργεια,   της κατοχικής κυβέρνησης, αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας. Μετά το μεγάλο παραμύθι των προηγούμενων δεκαετιών,   ήρθε η ανώμαλη προσγείωση,   φορτωμένη όμως   από   ενοχές.     Πέραν όλων των άλλων, η ατομική ενοχή,   αποτελεί ισχυρή τροχοπέδη στην έκφραση της αναμενόμενης αντίδρασης. Αισθάνεται   ένοχος που πήγε   στο κατάστημα ηλεκτρικών ειδών, για   την αγορά ενός ψυγείου και αγόρασε   20 ηλεκτρικές συσκευές με 1.000 άτοκες δόσεις. Για το χρηματιστήριο, που έπαιξε   και έχασε. Για το στ...

Δεν μπορεί να γίνεται πόλεμος και συ να γράφεις   για τον ήχο της   βροχής   που σου διέκοψε τη βραδινή   σιωπή. Εμείς που μάθαμε να δίνουμε σημασία στα   ψηλά γράμματα και στις υποσημειώσεις, η καυτή επικαιρότητα μας αποπροσανατολίζει. Όσο και αν προσπαθούμε να γράψουμε στο περιθώριο,   μακριά από κραυγές και πολυχρησιμοποιημένες λέξεις, έρχονται στιγμές που καταθέτουμε τα όπλα.       Προοίμιο χειμώνα με σκέψεις φθοράς. Όχι, δεν γράφω από υποχρέωση. Στην αναμονή της επόμενης λέξης, ανακαλύπτω. «Χωρίς βουλή χωρίς Θεό» που λέει και ο Σαββόπουλος, μελοποιώντας έτσι την αταξία του νου του και δίνοντας με αυτόν τον τρόπο διάσταση στις σκέψεις, που ξεπερνούσαν το εφήμερο του παρόντος του.   Γράφω γιατί δεν έχω τι να πω, είναι και οι απέναντι τοίχοι, που όχι μόνο δεν ακούν αλλά είναι και ανίκανοι να προκαλέσουν αντίλαλο. Αυτές οι λέξεις όμως της αταξίας του μυαλού, φεύγουν σε άγνωστους προορισμούς δημιουργώντας προϋποθέσεις για ...

Είναι στυγνή δολοφονία.   Δεν   ήρθε ξαφνικά! Ήρθε την κατάλληλη ώρα. Ήρθε για να συκοφαντήσει και να υπονομεύσει. Ήρθε να αποπροσανατολίσει και να τρομάξει. Ήρθε να ενισχύσει το φασισμό. Όποιοι και αν κρύβονται πίσω από την δολοφονική επίθεση   στο Νέο Ηράκλειο,     είναι φασίστες! Ό,τι     και αν δηλώνουν ότι είναι,   είναι φασίστες.   Το ποιος ωφελείτε από ένα τέτοιο κτύπημα, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη. Ένα προβοκατόρικο κτύπημα, που έχει στόχο κυρίως την αριστερά.   Ένα κτύπημα εναντίον   του Λαού, την ώρα που ετοιμάζονται να επιβληθούν και νέα επαχθή μετρά.   Το κτύπημα ήρθε   να προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες στο σύστημα, για να εντείνει τη βία.   Να δώσει την ευκαιρία στους διαχειριστές του φόβου, να συνεχίσουν απρόσκοπτα το καταστρεπτικό τους έργο.   Τη στιγμή της είδησης,     αυτές ήταν   οι πρώτες σκέψεις. Δεν σας κρύβω ότι το ανθρώπινο μέρος πέρασε σε δεύτερη μοίρα, σε αντί...