Τελευταία σελίδα αριστερά

Αυτά τα εκλογικά περάσματα, τις περισσότερες φορές, αποτελούν θλιβερές παρενθέσεις σε μια σειρά δημοσιευμάτων, αναγκαίες όμως για να μου εντείνουν την αποστροφή. Αυτή η εικόνα ξεπεσμού, που προβάλλεται, αν την διαβάσεις από την ανάποδη, τα συμπέρασμα που προκύπτουν, είναι χρήσιμα προς αποφυγήν. Με πρόσχημα το συλλογικό, το ΕΓΩ αυτή την περίοδο παίρνει τρομακτικές διαστάσεις. Ένα ΕΓΩ και άπειρα ΘΕΛΩ, με το ΜΠΟΡΩ να έχει σκοτώσει το ερωτηματικό. Και ύστερα μου λέτε γιατί ζηλεύω τα πουλιά. Να μπορούσα να πετάξω, να δω από ψηλά τα βουνά των ΕΓΩ και των ΘΕΛΩ τους μικρά, γιατί εδώ κάτω κινδυνεύω να πνιγώ. Παρακολουθώ κάτι τύπους αυτές τις μέρες, που φλερτάρουν την εξουσία. Υπερεκτίμηση δυνατοτήτων; Άγνοια κινδύνου; Βλακεία, εδώ δεν έχει θέση το ερωτηματικό, μόνο η περικεφαλαία, άλλωστε τρώνε την χυλόπιτα και γλύφουν τα δάκτυλα τους. Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμο...

Μπροστά σ’ αυτά τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η κρίση της πολιτικής και η έλλειψη ιδεολογικού προσανατολισμού, διαδραματίζονται γεγονότα, που ολοένα ενισχύουν την θέση, ότι η εξουσία μπορεί να συντηρήσει ακόμα και ερείπια. Η πολιτική επιβίωση είναι το ζητούμενο, και όταν χρειαστεί θα επιστρατευτούν ακόμα και οι ξεχασμένες ιδεολογίες και ας μην έχουν πλέον καμία σχέση με την πραγματικότητα. Κάποτε οι ιδεολογίες, είχαν κάποιο αντίκρισμα. Σήμερα παίζουν ρόλο υποβοηθητικό στην προσπάθεια, να κλείσουμε μαύρες τρύπες. Οι θυσίες για μια ιδέα ανήκουν πλέον στην ιστορία. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ιδεολογίες, δεν καθορίζουν το πολιτικό γίγνεσθαι, η αναφορά τους επιβάλλεται για να τυλίξει τις πομπές. Θα έλεγα αποτελούν το άλλοθι, για την χαμένη τιμή της πολιτικής. Οι ιδεολογίες που εφαρμόσθηκαν από τα διάφορα κόμματα τον περασμένο αιώνα είναι βέβαιο ότι καθόρισαν την σημερινή πραγματικότητα, η διαφορά είναι ότι από το γενικό πέρασαν στο ατομικό. Κάντε μια βόλτα σε ένα κόμμα...

Χάος και ακόμα είμαστε στην αρχή. Δεν ευελπιστώ τίποτα, επισημαίνοντας αυτά που θα προκύψουν, ήδη έχουν δρομολογηθεί και για άλλη μια φορά θα γίνουμε μάρτυρες γνωστών φαινομένων. Δυστυχώς οι προ εικοσαετίας ενεστώτες, μεταμορφώθηκαν σε μέλλοντες διαρκείας. Την ξέρουμε την πραγματικότητα αλλά μένουμε βουβοί και άπρακτοι… Δεν είμαι πολέμιος της τηλεόρασης, πολέμιος της σημερινής της χρήσης είμαι, και απ’ αυτή εδώ την στήλη, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία, θα προσθέτω την οργή μου, συστρατευόμενος με την πλειοψηφία των θεατών, που την αμφισβητούν. Δυσαρεστημένοι από την προσφερόμενη ενημέρωση και βαθιά δύσπιστοι για την αξιοπιστία της τηλεόρασης, εμφανίζονται οι Έλληνες πολίτες, κατά συντριπτική πλειοψηφία, Πολιτικοί, ιδιοκτήτες μέσων, δημοσιογράφοι και παραγωγοί συμβάλλουν, συχνά εκουσίως, στη συντήρηση μιας φαύλης κατάστασης, που παραμορφώνει την πραγματικότητα και εγκλωβίζει τις υγιείς κοινωνικές δυνάμεις. Σε παλαιότερη έρευνα της εφημερίδας «Καθημερινή» - σήμερα τα ποσοστά θα ...

Και ενώ ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει υποψηφιότητες και συνδυασμοί, η τηλεόραση έπιασε δουλειά. Η μακρά προεκλογική περίοδος, προφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να γεμίσει 2 και 3 φορές τα τραπέζια από επίδοξους μνηστήρες της εξουσίας και για πρώτη φορά ίσως, μέσα στην ίδια προεκλογική περίοδο να δούμε την μεταβολή του σκηνικού, που σε κανονικές συνθήκες έμενε σταθερό τουλάχιστο καθ’ όλη την διάρκεια της προεκλογική περιόδου. Αυτό το μεταβαλλόμενο τηλεοπτικό τοπίο, ανάλογα, που φυσάει ο άνεμος και το χρήμα, δεν πρέπει να επιβάλλει την επικυριαρχία του στην κοινωνία. Πρόκειται για ένα φαινόμενα που ξεφεύγει από το συνηθισμένο ρόλο της τηλεόρασης, και οδηγεί στην ανυποληψία των πάντων. Κανένας δεν ωφελείτε, ακόμα και αυτοί που πρόσκαιρα νοιώθουν ικανοποίηση για τα κτυπήματα στους αντιπάλους τους, είναι σίγουρο ότι πολύ σύντομα θα έρθει και η σειρά τους. Κινούμενη άμμος το τηλεοπτικό τοπίο. Χωρίς πολιτικές αρχές, χωρίς ιδεολογία, χωρίς σταθερές, με απούσα παντελώς την δημοσιογραφι...

Στην αρχή των διεργασιών και οι υποψηφιότητες πέφτουν βροχή. Έχει παγιωθεί άλλωστε από όσο θυμάμαι εκλογικές αναμετρήσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι υποψήφιοι να προηγούνται των προγραμματικών θέσεων. Στη πορεία καταχωρούν στη λίστα των υποσχέσεων, ότι επηρεάζει θετικά τους ψηφοφόρους. Πρόκειται για μια ανέξοδη διαδικασία, αφού βεβαίως τα περισσότερα δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Μπορεί οι εκλογές του Νοεμβρίου να είναι διαφορετικές από τις προηγούμενες, εξ αιτίας της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης, τα πρόσωπα όμως και οι λογικές παραμένουν ίδια. Και πρέπει να τα ξαναγράψουμε και ας γνωρίζουμε ότι δύσκολα θα ξεφύγουμε, από την πεπατημένη. Τα φαινόμενα «πολιτικού» τυχοδιωκτισμού που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια στην μικρή μας κοινωνία, δεν είναι αποτέλεσμα παρθενογέννησης. Είναι η φυσική συνέπεια, πρόσκαιρων συμμαχιών, εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών, μεγάλων η μικρών συμφερόντων, που αποτελούν ξένα στοιχεία στην προσπάθεια για μια δημιουργική, προοδευτική κατε...