Τελευταία σελίδα αριστερά

Που βρίσκεις θέματα κάθε μέρα; Συχνή ερώτηση από αναγνώστες της στήλης.
Κάθε στιγμή και θέμα, φτάνει να την προσέξεις. Η ζωή είναι απείρως πλούσια, δεν περιγράφεται. Τα θέματα δεν τελειώνουν ποτέ ούτε φθείρονται «νέος κάθε μέρα ο ήλιος έλεγε ο Ηράκλειτος» εμείς μόνο κουραζόμαστε και ξεφτίζουμε.
Το μυστικό είναι απλό γραφεί ο Νίκος Δήμου. «πρέπει να βιώνεις κάθε στιγμή με τόσο ένταση σαν να είναι η τελευταία σου. Πρέπει να μάθεις ν’ ακούς σαν τους τυφλούς, να βλέπεις σαν τους ζωγράφους, να νοιώθεις σαν τους ερωτευμένους».
Αυτή είναι η ουσία του χρονογραφήματος: η ανάδειξη του καθημερινού, σε σημαντικό, η απόσταξη σημασίας από το ασήμαντο. Ειδήσεις και σχόλια και γεγονότα γεμίζουν τις σελίδες της εφημερίδας. Κάπου όμως όλα αυτά δεν έχουν και πολλή σχέση με τη ζωή. Τα κίτρινα φύλλα του φθινοπώρου μπορεί να είναι η σημαντικότερη είδηση των ημερών. Δύσκολα θα γίνει πρωτοσέλιδος τίτλος.
«Στην εφημερίδα» γράφει ο Δήμου, η ζωή εδρεύει άλλου. Στις μικρές αγγελίες. Τις κηδείες και τους γάμους. Στ…

Γιατί να το κρύψουμε, για όλους εμάς τους παλιούς Αεκτζίδες η επιστροφή του Ντούσαν Μπάγιεβιτς αποτελούσε διακαεί πόθο.
Μπορεί το ποδόσφαιρο να έγινε επαγγελματικό και οι ομάδες ανώνυμες εταιρίες, το κίτρινο αίμα όμως, κόκκινο νερό δεν γίνεται. Θυμάμαι τον Μπάγιεβιτς παίκτη πρωταθλητή και πρώτο σκόρερ με την ομάδα του και εν συνεχεία προπονητή να οδηγεί την ΑΕΚ σε τίτλους. Το 1988 πρώτη χρονιά προπονητής και η ΑΕΚ πρωταθλήτρια ύστερα από 10 χρόνια. Το 1992 – 1994 τρία πρωταθλήματα στη σειρά και η Ένωση να παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, έκτοτε και αυτό είναι παραδεκτό και από τους αντιπάλους, καμία ομάδα δεν κατάφερε να παίξει τόσο ελκυστικό ποδόσφαιρο.
Το 1996 η ΑΕΚ ακυβέρνητη πολιτεία οδηγεί το Μπάγιεβιτς σε παραίτηση και σε συμφωνία με τον Ολυμπιακό, δυστυχώς έμαθε και τον Ολυμπιακό να παίζει μπάλα και να κατακτά πρωταθλήματα. Την περίοδο 2002 – 2003 επιστρέφει στην ΑΕΚ, κάποιοι δεν τον συγχώρησαν ποτέ, τον λοιδόρησαν και τον αναγκάσαν σε νέα παραίτηση. Σήμερα π…

Πριν έντεκα χρόνια και με τίτλο «Οι τράπεζες οι μεγάλοι χρυσοθήρες» είχα γράψει το παρακάτω κείμενο. Σήμερα και εν μέσω της χρηματοπιστωτικής κρίσης έχει αξία να θυμηθούμε την απληστία που οδηγεί στην καταστροφή.
«Η τοπική οικονομία παρακμάζει. Έμποροι, καταστηματάρχες, τουριστικοί επιχειρηματίες, ξενοδόχοι, εργαζόμενοι, αγρότες βρίσκονται πλέον σε κατάσταση νευρικής κρίσης,
Δεν θα επικαλεστούμε την γενικότερη οικονομική ύφεση, τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την σκληρή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, θα χαθούμε τότε, σε ατέλειωτες αναλύσεις και στο τέλος με ένα «φταίει το σύστημα» θα βρεθούμε εκεί που αρχίσαμε.
Ας σταθούμε λίγο στην ορατή ακτίνα, της τοπικής μας κοινωνίας. Ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι σήμερα απ’ αυτήν την ζοφερή κατάσταση; Σίγουρα τα μεγάλα γραφεία του εξωτερικού, που ελέγχουν απόλυτα την τουριστική οικονομία, κάποια πολυκαταστήματα Σούπερ ΜάρκεT που έχουν πάρει το μεγάλο κομμάτι της τοπικής αγοράς κυρίως όμως οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ αυτές είναι ο μεγάλος νικητής. Αυτές καμα…

Πριν έντεκα χρόνια και με τίτλο «Οι τράπεζες οι μεγάλοι χρυσοθήρες» είχα γράψει το παρακάτω κείμενο. Σήμερα και εν μέσω της χρηματοπιστωτικής κρίσης έχει αξία να θυμηθούμε την απληστία που οδηγεί στην καταστροφή.
«Η τοπική οικονομία παρακμάζει. Έμποροι, καταστηματάρχες, τουριστικοί επιχειρηματίες, ξενοδόχοι, εργαζόμενοι, αγρότες βρίσκονται πλέον σε κατάσταση νευρικής κρίσης,
Δεν θα επικαλεστούμε την γενικότερη οικονομική ύφεση, τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την σκληρή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, θα χαθούμε τότε, σε ατέλειωτες αναλύσεις και στο τέλος με ένα «φταίει το σύστημα» θα βρεθούμε εκεί που αρχίσαμε.
Ας σταθούμε λίγο στην ορατή ακτίνα, της τοπικής μας κοινωνίας. Ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι σήμερα απ’ αυτήν την ζοφερή κατάσταση; Σίγουρα τα μεγάλα γραφεία του εξωτερικού, που ελέγχουν απόλυτα την τουριστική οικονομία, κάποια πολυκαταστήματα Σούπερ ΜάρκεT που έχουν πάρει το μεγάλο κομμάτι της τοπικής αγοράς κυρίως όμως οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ αυτές είναι ο μεγάλος νικητής. Αυτές καμα…

Η τηλεόραση εκτός των άλλων κακών, μας εκπαιδεύει να παρακολουθούμε τα δρώμενα με την ίδια λογική που παρακολουθούμε μια τηλεταινία, μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση, ότι όλα αυτά τα πραγματικά που συμβαίνουν διαδραματίζονται μέσα στο μαγικό κουτί μας, στην ουσία λοιπόν δεν μας αφορούν. Και ενώ μας φέρνει κοντά στα γεγονότα από τη μια από την άλλη όλο και περισσότερο μας απομακρίνει.
Όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά που συμβαίνουν αυτή την περίοδο, στην τηλεόραση συμβαίνουν. Και εμείς που είμαστε έξω από την λογική της εξουσίας ποτέ δεν θα καταλάβουμε, τις περισσότερες φορές μας φαίνονται αστεία, άλλες φορές χαζά, ποτέ όμως δεν θα καταλάβουμε τον φόβο και την αγωνία των εραστών της εξουσίας
Ο άνθρωπος που έχει υπάρξει στην εξουσία να ξέρετε ότι φοβάται την εξουσία, περισσότερο απ’ όλους εμάς, γιατί ξέρει που μπορεί να φτάσει η εξουσία για να συνεχίσει ακλόνητη, ενώ όλοι εμείς απλώς υποθέτουμε
και αν δεν αντιδράσουμε ίσως να μην μάθουμε ποτέ τις αληθινές προθέσεις της εξουσίας»
Από αυτήν …