Τελευταία σελίδα αριστερά

Όταν οι ανίκανοι αποτελούν την   ομάδα κρούσης, τι προκοπή να περιμένεις; Οι σημερινές πρωτοπορίες επιλεχτήκαν από τον άμαχο πληθυσμό, πώς να προσδοκάς την ανάσταση; Είναι προτιμότερο να χορέψουμε το χορό του Ζαλόγγου, αφού τα ρίξαμε στον αυτόματο πιλότο. Αυτή η απάθεια που οδήγησε στις προσωπικές διαδρομές, έχει κόστος. Το τέρμα κάθε διαδρομής οδηγεί στο ταμείο. Θα πληρώσουμε! Το άδικο είναι που δεν θα ξεχρεώσουμε. Σήμερα τα σπαταλάω τα λόγια, γιατί η καταλόγηση ευθυνών, πρέπει να λάβει υπόψη της όλα τα δεδομένα. Όταν μάλιστα έχεις να κάνεις με   ρετάλια της πολιτικής, δεν μπορείς να αγνοείς και τα ελαφρυντικά. Να στείλεις στην κρεμάλα τη βλακεία; Να εξαντλήσουμε το θέμα, για να έχουμε την συνείδηση μας ήσυχη. Όπως και να ’χει,   εμείς   έτσι θα συνεχίσουμε.   Είναι ο εγωισμός, είναι η αξιοπρέπεια, είναι η αριστοκρατία με την καλή την έννοια, είναι που φθάσαμε πενήντα και ντρεπόμαστε τα παιδιά μας, είναι αυτή η ξεροκεφαλιά που κουβαλάμε αρνούμεν...

Πέντε καραμπινάτες   περιπτώσεις από χθες μέχρι σήμερα,   με αναγκάζουν, να   επαναφέρω το θέμα με σαφή   προσδιορισμό.   Περισσότερο   το κάνω,   σαν   άσκηση   ψυχραιμίας       γιατί μπορεί η βλακεία να είναι ανίκητη, πρέπει όμως όταν   βρεθούμε απέναντι της,     αυτό να καθορίζει και τη στάση μας.   «Δύο πράγματα είναι ατελείωτα: το σύμπαν και η βλακεία του ανθρώπου, όμως για το σύμπαν δεν είμαι ακόμα σίγουρος». Αυτή η φράση, αποδίδεται στον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Ο μοναδικός που κατάφερε να δώσει έναν πειστικό ορισμό στη βλακεία ήταν, το 1988, ο ιστορικός και οικονομολόγος Κάρλο Τσιπόλα: βλάκας είναι αυτός που προκαλεί ζημιά σε κάποιον άλλο αλλά παράλληλα δεν πετυχαίνει κάποιο πλεονέκτημα για τον εαυτό του ή ακόμα και υφίσταται ζημιά και ο ίδιος. «Η ζωή μας είναι γεμάτη απώλειες χρήματος, χρόνου, ενέργειας, ησυχίας και καλής διάθεσης, λόγω των απίθανων πράξεων κάποιου παράλογου πλάσματος που μας τυ...

Ζαλίστηκα. Ανέξοδες ηλεκτρονικές μαλακίες, στον μαγικό κόσμο του διαδικτύου, μας αδειάζουν το κεφάλι. Όπως και να το κάνουμε κάποτε υπήρχε ένα κόστος,   που μας ανάγκαζε να επιλέγουμε με ιδιαίτερη προσοχή, αυτά που θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Ήταν ακριβό το χαρτί και το μελάνι.    Στην εικόνα τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά. Μπορεί να έχει εξαλειφθεί   ο κίνδυνος να καεί το φιλμ, η υπερέκθεση όμως…     εκθέτει πολλούς επίδοξους   επιδειξίες. Όχι δεν έχω τίποτα με την τεχνολογία, απεναντίας, η κακή χρήση με βρίσκει απέναντι. Το εισαγωγικό   ανάλογο   της διάθεσης,   μιας   μέρας που ξεκίνησε με βροχή, έβγαλε ήλιο και συνεχίζει με βροχή. Μιας   εποχής, που είναι και δεν είναι.     Ένα παλαιότερο, για να μπούμε στο κλίμα, που χρόνο με το χρόνο αλλάζει, αλλά και να θυμηθούμε ότι κάποτε υπήρχαν τέσσερεις εποχές. Δεν είναι μόνο ότι η Άνοιξη   που αργεί να φανεί. Είναι ότι μπαίνουμε   στο...

Συνέβη πριν δύο χρόνια. Επανέρχεται σε πείσμα των καιρών, για να παρηγορήσει κόντρα στην πεπατημένη,   απέναντι στην θεοποίηση του χρήματος.   Η είδηση στα ψιλά των εφημερίδων: «Μαθηματική ιδιοφυΐα αρνείται δεύτερο βραβείο». Ο Ρώσος κορυφαίος μαθηματικός, Γκριγκόρι Πέρελμαν, που αρνήθηκε διεθνούς κύρους βραβείο πριν από τέσσερα χρόνια, δεν έχει ξεκαθαρίσει εάν επιθυμεί να παραλάβει μια νέα τιμητική διάκριση του αμερικανικού ινστιτούτου Clay, η οποία μάλιστα συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 1 εκατ. δολαρίων. Το νέο βραβείο στον Πέρελμαν αφορά στην επίλυση ενός από τα πιο πολύπλοκα μαθηματικά προβλήματα σε παγκόσμια κλίμακα, τη θεωρία Poincare Conjecture. Ο 43χρονος Πέρελμαν ζει απομονωμένος τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Σε επιστολή στο διαδίκτυο, το φιλανθρωπικό παιδικό ίδρυμα Warm Home, στην Αγία Πετρούπολη, ζήτησε από τον Πέρελμαν να δώσει τα χρήματα από το βραβείο του Μαθηματικού Ινστιτούτου Clay σε ρωσικές φιλανθρωπίες. Το ίδρυμα επισημαίνει ότι ο μαθηματικός είχε ή...