Τελευταία σελίδα αριστερά

Κάθε χρόνο ανελλιπώς, αυτήν την εποχή αγοράζω κασετίνες, μολύβια, γόμες, τετράδια, διαβήτες, ξύστρες και κάποιες φορές, όταν έχει φθαρεί, σχολική τσάντα. Για μένα όλα αυτά. Ξορκίζω το χρόνο και ενισχύω τη μνήμη. Ένα κείμενο του Σεπτέμβρη το παρακάτω, γιατί μπορεί ο ουρανός να μαύρισε, ποτέ όμως δεν θα ξεχάσει το γαλάζιο. Στον ουρανό γεμάτες βαριές μάζες σύννεφα, προμηνύουν την καταιγίδα. Αυτή την ώρα της ημέρας που άρχισε φανερά να μικραίνει, χαραμάδες ρόδινες και χρυσές σο υ δημιουργούν απορίες. Ένα κράμα από μυρωδιές του Φθινοπώρου, που επιβεβαιώνει την παρουσία του και του καλοκαιριού που φεύγει, διαπερνούν την ατμόσφαιρα. Είναι γοητευτική αυτή η στιγμή της αμφιβολίας. Αν η ζωή μου δεν έχει την ποιότητα που επιθυμώ τι να την κάνω. Αφέθηκα στις πρόχειρες λύσεις, έκανα μόνιμο το προσωρινό. Με κέρδισαν τελικά οι ποσότητες; Στο μεταίχμιο αυτής της εποχής σε εκείνο ακριβώς το σημείο που σε ξεγελάει, ανασύρω απ’ τα συρτάρια της μνήμης μου όλες εκείνες τις πράξεις που μου δίνουν τ...

Μια βόλτα με την άμαξα στην δεκαετία του 60, στους άδειους δρόμους της πόλης μας από αυτοκίνητα, είχε την αξία της. Με τις αυθεντικές άμαξες και τους αυθεντικούς αμαξάδες, αυτούς που απαθανάτισε, ο ελληνικός κινηματογράφος με την Βλαχοπούλου και την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι απαράδεκτο απ’ όλες τις πλευρές, απορώ πως δεν έχουν διαμαρτυρηθεί φιλοζωικές οργανώσεις για την ταλαιπωρία και για το κίνδυνο που διατρέχουν τα ζώα, αλλά και οι αρμόδιοι φορείς  για την ταλαιπωρία των οδηγών. Αν θέλουμε τις άμαξες, αυτές τέλος πάντων τις άμαξες που έχουμε, θα πρέπει να καθορισθεί ειδική διαδρομή και ειδική λουρίδα κυκλοφορίας. Αυτή η ταλαιπωρία και αυτό το απαράδεκτο θέαμα ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες, με τις καμήλες και τους ελέφαντες δεν συμβαίνει. Τι φταίνε τα άλογα; Φανταζόσαστε να έδειχναν και αυτά τέτοια συμπεριφορά όπως οι εκνευρισμένοι οδηγοί που όταν βρουν χώρο, έστω και ίσα ίσα τσιτώνουν τα γκάζια για να προσπεράσουν; Φανταζόσαστε να αφηνιάσει κάποια στι...