Τελευταία σελίδα αριστερά

Χθες είχαμε του Άγιου Βαλεντίνου, έμαθα σήμερα . Δεν είναι που μεγαλώσαμε και αρχίζουμε να ξεχνάμε, είναι που εκ πεποιθήσεως, διαφορετικά διαχειριστήκαμε, αυτό το υπέροχο συναίσθημα. Πως και ποτέ γιορτάζει ο ερωτάς; Σε ανύποπτο χρόνο και με τρόπο ξεχωριστό για τον καθένα. Δεν δικαιολογώ με τα παραπάνω, την χθεσινή απουσία. Όχι δεν πιστεύουμε, σ΄ αυτούς τους αγίους εμπόρους, για να ακριβολογούμε δεν πιστεύουμε σε κανέναν άγιο. Στον άγιο έρωτα πιστεύουμε, μόνο που, δεν τον λένε Βαλεντίνο. Εμείς οι πιο παλιοί δίνουμε την ανάποδη μάχη, να προσπαθήσουμε να υπερασπιστούμε τα κομματάκια του εαυτού μας που εκτιμούμε. Και ο έρωτας δεν χωράει σε κόκκινες χάρτινες καρδούλες. Γιατί; Θέλει ψυχή ο έρωτας για να είναι αληθινός και το μέτρο στην προκειμένη περίπτωση είναι εκμαγείο του μετρίου «πίσω από τα μάτια μου κρυφά σε περιμένω» τραγουδάει η Δήμητρα Γαλανή περιμένοντας εκείνη τη μαγική στιγμή της ερωτικής ομολογίας που κανένας εισαγόμενος άγιος δεν μπορεί να ζωγραφίσει, ούτε καν να διανοηθεί. Τέτ...

Δε μπορεί το ΠΑΣΟΚ. Ούτε η ανανέωση της εμπιστοσύνης στο Πρόεδρο του, ούτε οι απεγνωσμένες προσπάθειες των έμπειρων στελεχών της αριστεράς, που έχουν αναλάβει την ανασυγκρότηση του μπορεί να σταματήσει την κατιούσα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι και με ανακυκλώσιμα υλικά μπορεί να φτιάχνουν εξ αρχής καινούργια προϊόντα., αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί στο ΠΑΣΟΚ, που αποτελείτε από υλικά, εχθρικά προς το περιβάλλον, δεν και καίγονται δεν λειώνουν δεν αποσυνθέτονται, έχουν όλες τις προϋποθέσεις να βρικολακιάσουν και να ταλαιπωρούν το πολιτικό σύστημα και τον Λαό για πολλά χρόνια ακόμα. Δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα σ’ αυτόν το χώρο, ότι η δύναμη που έχει αποκτήσει, έχει να κάνει και με αμαρτωλές περιόδους εξουσίας, η σύνθεση του, δεν έχει να κάνει μόνο με πρωτοπορίες του λαού που μπήκαν μπροστά για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα του. Δυστυχώς μαζί με αυτούς, προστέθηκαν και άλλοι, κερδοσκόποι συμφεροντολόγοι ματαιόδοξοι, φιλόδοξοι εξουσιολάγνοι ...

Σημερινή δημοσκόπηση της εταιρείας Public Issue για λογαριασμό της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΪ, ήρθε να επιβεβαιώσει αυτά που γράφαμε στο χθεσινό δημοσίευμα «Υπό συνεχή και διευρυνόμενη αμφισβήτηση τελεί πλέον ο δικομματισμός» Σύμφωνα με την εκτίμηση της πρόθεσης ψήφου, αν αύριο είχαμε εκλογές η Ν.Δ. θα αποσπούσε το 38,5% των ψήφων έναντι 35% του ΠΑΣΟΚ. Τρίτο κόμμα θα αναδεικνυόταν ο ΣΥΡΙΖΑ με 11,5% και ακολουθούν ΚΚΕ (7,5%) και ΛΑ.Ο.Σ. (4,5%). Το αποτέλεσμα αυτό δεν θα οδηγούσε σε αυτοδύναμη κυβέρνηση, αφού η Ν. Δ. θα καταλάμβανε 143 έδρες. Μείωση της κοινοβουλευτικής του δύναμης θα παρουσίαζε το ΠΑΣΟΚ (98 βουλευτές) ενώ αντιθέτως η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα τριπλασιαζόταν φθάνοντας τις 31 έδρες. Οι βουλευτές του ΚΚΕ θα έφθαναν τους 20 και του ΛΑ.Ο.Σ. τους 12. Η έρευνα διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα πριν την εκλογή Τσίπρα. Το ενδεχόμενο αυτό μπορεί να τρομάζει τα γαλάζια και πράσινα κομματικά επιτελεία, όχι όμως και την κοινή γνώμη που σε ποσοστό 52% θεωρεί ότι η χώρα μπορεί...

Γράφαμε την περασμένη εβδομάδα για το τέλος της μεταπολιτευτικής περιόδου, μιας μακράς περιόδου, που αριθμεί 35 χρόνια. Δεν είναι οι τελευταίες εκλογές και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις που προαναγγέλουν το τέλος του δικομματισμού και ουσιαστικά - όπως λέει ο νέος πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας - την αρχή μιας νέας μεταπολίτευσης. Ολόκληρο το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας βρίσκεται σε αδιέξοδο και αυτό που βλέπουμε ως κρίση της πολιτικής δεν είναι παρά οι λυγμοί για το τέλος μιας εποχής. Όπως γράφει και T.S. Elliot «Ο κόσμος δεν τελειώνει με έναν κρότο αλλά με έναν λυγμό». Για τους κρότους που ακούστηκαν κατά το παρελθόν και προμηνούσαν το τέλος της μεταπολίτευσης απαντάει ένα ενδιαφέρον άρθρο στην «Καθημερινή της Κυριακής» «Από το 1974 μέχρι σήμερα ακούστηκαν πολλοί κρότοι. Κάποιοι πίστεψαν ότι 1989θα ήταν το τέλος εποχής. Κάποιοι έβγαλαν αγγελτήριο θανάτου της μεταπολίτευσης με την «Πολιτική Ανοιξη». Άλλοι με την εξίσου φαντασμαγορική ίδρυση του κόμματος Αβραμόπουλου. Κάποιοι ταύτισαν τη...