Να χτίζεις στην άμμο σα να ’ναι στην πέτρα
Συνήθως χρησιμοποιώ τη φωτογραφία για να στολίσω το κείμενο, σήμερα ξεκινάω ανάποδα. Ένα κείμενο για να στολίσω μια φωτογραφία. Χθες το είδα με τα μάτια μου, μέσα από τo αυτοκίνητο. Φευγαλέα. Σήμερα το έχω μπροστά μου, ασπρόμαυρο όπως του αξίζει. Να είναι καλά ο Στέφανος, που με ταξιδέψε. Ένα κουρασμένο γερμένο σκαρί, κόντρα στην εποχή του μέσου όρου, και της ουδετερότητας. Κόντρα σ’ αυτούς που απαρνούνται τον εαυτό τους και προσπαθούν με βερνίκια και λούστρο να γίνουν άλλοι. Να γίνουν λίγο απ’ όλα, δηλαδή τίποτα. Έτσι οι άλλοι εμπιστεύονται την εικόνα μας . Έτσι ακατέργαστη, αδέξια δίχως βερνίκια και λούστρο. Έτσι ανασφαλή και κάθε άλλο παρά αυτάρκη. Έτσι εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας. Με ανάγκες πολλές, με επιθυμίες. Ελεύθερο να βλέπει, να αγγίζει, να μυρίζει, να γράφει, να διαβάζει, να αγωνιά, να ψάχνεται , να θορυβείται να μπερδεύεται. Έτσι όλα γίνονται εύκολα, γιατί τ...