Τελευταία σελίδα αριστερά

Στο μυαλό μου είχα το «κόκκινο» του Σπύρου Αλαμάνου. Μ’ αυτό, το ένα και μοναδικό χρώμα θα συνεχίζω να ζωγραφίζω το φετινό Ιούλιο. Η αγάπη είναι κόκκινη. Ο έρωτας είναι κόκκινος, τελεία και παύλα. Πήρα την κόκκινη γραμμή, την κόκκινη καταιγίδα, την κόκκινη αστραπή, την κόκκινη κορδέλα. Πήρα το αίμα και διέλυσα, ότι μαύρο παραμόνευε, να γίνει φόντο στα όνειρα μου. Αυτό τελικά είναι μαγεία της γραφής, να συναντάς τη σκέψη σου κάπου αλλού γραμμένη με άλλες λέξεις, που ήθελες να χρησιμοποιήσεις και εσύ. Στην κορωνίδα, η ποίηση, μέσα σε ένα στίχο διαβάζεις την ιστορία σου και ευγνωμονείς τους ποιητές για τον κερδισμένο χρόνο. Στα άσπρα σεντόνια η Βασιλική, πήρε την κόκκινη κορδέλα της και την έριξε σε ένα κορμί που καίει « Που ανασταίνεται. Που λυτρώνεται. Σε κάθε χάδι. Μοναδικό μας παιχνίδι τούτο το κόκκινο χρώμα. Γλιστράει όπου η φαντασία το θέλει. Το μπορεί. Τρυπώνει σε γωνιές. Ξεκουράζεται πάνω σε μια ανάσα. Γελάει κάπου εκεί, κοντά σε μια ματιά. Κρύβεται κάτω απ’ τα μισόκλεισ...

Μόλις πληροφορήθηκα το θάνατο του Σπύρου Αλαμάνου. Τον είχα επισκεφτεί πρόσφατα με αφορμή την τελευταία του δουλειά. «Είμαι εδώ» έγραφε η αφίσα της έκθεσης. «Είναι εδώ ο Σπύρος» με την παρουσία του σημαντικού έργου που μας άφησε. Για τον Σπύρο, το κείμενο που ακολουθεί. Δημοσιεύτηκε στο ενημερωτικό φυλλάδιο, καθώς και στην στήλη, για την τελευταία του δημιουργία. Είναι εδώ ο Σπύρος Αλαμάνος. Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Κανείς δεν ξέρει τι θα δημιουργήσει αύριο. Εκείνο που ξέρουμε εμείς, που μαζί του βαφτιζόμαστε αθώοι, είναι ότι ο Σπύρος, για άλλη φορά θα καταθέσει τη ψυχή του, καθαρή και ατόφια. Θα ξαναγεννηθεί ανοίγοντας τον εαυτό του. Εάλω η πόλις; Θα κτίσει μιαν άλλη πόλη. Αυτό κάνει στην τελευταία του δουλειά, μαζεύει τον κόσμο του κάτω από τη σκέπη του, κάτω από τη σκέπη της μάνας παναγιάς, κάθε κομμάτι από αυτήν την καινούργια απόπειρα έχει και από ένα σπέρμα αγάπης. Στην τελευταία του φυγή, σαν ραβδοσκόπος, γυρνάει και ανακαλύπτει νέα γη, άλλο χώμα πάνω απ’ αυτό...

Αυτές τις μέρες της απουσίας από την βάση μου, θα το εξαντλήσουμε το θέμα. Χρησιμοποιούμε την υπερβολή, έχοντας γνώση, ότι μόνο μια αφορμή μπορεί να δώσουμε. Κάποιες λέξεις στην πραγματικότητα θα σπείρουμε, αγνοώντας παντελώς το αποτέλεσμα. Παλαιά κείμενα που το θέμα τα ομαδοποιεί και τα κάνει, παρέα με τα άλλα, να φαίνονται διαφορετικά Καλά τα παιγνίδια αλλά για να διεξαχθούν χρειάζεται πάνω απ’ όλα το γήπεδο, χωρίς λακκούβες και ρωγμές. Βάση που να αντέχει τις μάχες. Για το συναισθηματικό υπόβαθρο και σήμερα ο λόγος, η στερεότητα του οποίου εξασφαλίζει τις συνθήκες. Το ερωτικό παιγνίδι, αντέχει τις ακρότητες συγχωράει τα λάθη και δημιουργεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις της προσφοράς που δεν περιμένει ανταπόδοση. Για να έχει το παιχνίδι ενδιαφέρον, χρειάζεται πάθος και δύναμη, τα ελάχιστα να γίνονται μεγάλα, ώστε να αποκτούν οι λεπτομέρειες ανάλογο ενδιαφέρον με τα γεγονότα και σε πολλές περιπτώσεις να τα ξεπερνούν. Μια παρτίδα σκάκι είναι έρωτας και η διάρκεια του εξαρτάται από...