Τελευταία σελίδα αριστερά

Το τελευταίο κείμενο του χρόνου, σχεδόν πάντα με την ίδια ευχή.   Να φύγει, να φύγει!   Να φύγει,   να μας     απελευθερώσει και αυτός   από το βάρος του. Για μας που κάνουμε όνειρα για του χρόνου, πώς να σημειώσουμε την ήττα μας σ’   αυτό το αχανές τοπίο της λησμονιάς; Ο χρόνος δεν μετράει για όλους το ίδιο, σε μερικούς αρκούν οι ισολογισμοί των λογιστών. Αρκεί το συν των υλικών για να είναι ευτυχισμένοι. Ο λόγος γι’ αυτούς που κρατάνε άρρηκτους τους δεσμούς με την παιδική αθωότητα και με μια σπίθα μπορεί ακόμα να πάρουν φωτιά, όχι για να καούν αλλά για να φωτίσουν. Οι άλλοι θα καούν, από τριβή μεταξύ τους, θα πέσουν στο λάκκο που άνοιξαν και θα χαθούν στα έγκατα. «Ωραία φεύγουν τα χρόνια και σε λευτερώνουν από το βάρος τους».   Η παραπάνω ευχή είναι ότι καλύτερο για όλους εμάς που, περάσαμε τα μισά της διαδρομής.   Και συνεχίζουμε με το χρόνο, που μας βαραίνει, με το χρόνο που τρέχει με το χρόνο που αργεί. Αν μπορούσα να β...

Είναι   η πρώτη φορά, που τα γεγονότα ξεπέρασαν συμβολισμούς. Με λέξεις πέρυσι έκλεινα το χρόνο,   σε μια προσπάθεια να κάνω ευκολότερο το   πέρασμά του.   Ευτυχώς τίποτα δεν τον σταματά.   Περνάει   αφήνοντας σημάδια εμφανή και μη.   Νομίζετε   ότι   θα κερδίσετε με τις καθυστερήσεις;   Ούτε   κλάσμα του δευτερολέπτου. 2017 !   Να κοιτάξουμε μπροστά με μάτια ορθάνοικτα. 2017 τα μάτια σας,   έρχονται γεγονότα. Που θα πάει, πόσο ακόμα να συρθεί   αυτή η κατάσταση; Πόσο πιο φτωχοί πια. Τι άλλο να εκχωρήσουμε, τι άλλο να ξεπουλήσουμε;    Φέτος δε θα απολογίσουμε, το κάναμε πέρυσι. Μια σταθερή   καθοδική πορεία. Να μην επαναλαμβάνουμε. Ο χρόνος που πέρασε,   χειρότερος από τον προηγούμενο, όπως ακριβώς τον περιμέναμε. Κάποιους η νοσταλγία τους βυθίζει στη θλίψη.   Είναι αυτοί   που παραβλέπουν το χρόνο, ακινητοποιημένοι στο παρελθόν, δίνουν στα γεγονότα μια συνέχεια,   έχον...