Τελευταία σελίδα αριστερά

Την έκαναν τη δουλειά τους τελικά. Όπως αποδείχτηκε δεν καταφέραμε να   αντιδράσουμε.   Και   ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, αυτά που χάθηκαν και μας οδήγησαν δεκαετίες πίσω χάθηκαν. Ο χρόνος που προηγήθηκε, υπήρξε καταλυτικός. Ισχυρές δόσεις, μαζικής ενοχοποίησης, συνοδευόμενες από μια άνευ προηγούμενου κινδυνολογία, κατάφεραν να ακινητοποιήσουν την κοινωνία, που παρακολουθούσε μουδιασμένη και ανήμπορη ν’ αντιδράσει, μπροστά στη γιγαντιαία επιχείρηση αφαίμαξης κατακτήσεων δεκαετιών, από την υπόδουλη στους δανειστές – τοκογλύφους, ελληνική Κυβέρνηση. Οι πραγματικοί υπαίτιοι, που δεν είναι άλλοι, από αυτούς που άσκησαν εξουσία την μεταπολιτευτική περίοδο, δηλαδή τη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, κρύβονται πίσω από την συλλογική ευθύνη και με περίσσιο θράσος, επιμένουν με νύχια και με δόντια   να «σώσουν τη χώρα» από την καταστροφή που οι ίδιοι την οδήγησαν. «Μερίδιο ευθύνης για τον δρόμο που πήρε ο τόπος μας, για το πώς το ξοδέψαμε, έχουμε όλοι», αναφέρει σε   παλαιότερο άρ...

Είναι η μαγεία της γραφής που συναντάς τυχαία και αρχίζεις να πιστεύεις στα θαύματα. Είναι   ο τρόπος ο κοφτός που σου δίνει οξυγόνο   κάθε πέντε λέξεις. Είναι ο πόνος, που όταν κρυώσει, ζητάει την απουσία. Είναι τα χέρια που συναντήθηκαν στον ίδιο ρυθμό. Είναι τα λόγια τα άγραφα, τα ανείπωτα που κρύφτηκαν μέσα στις τρεις μεγάλες τελείες των αποσιωπητικών. Αυτά ήθελα να πω, αυτά ήθελα να γράψω. Είναι αυτά που αντικατέστησες με την σιωπή και σημάδεψες με τρεις τελείες. Είναι αυτά που άφησες σε εκκρεμότητα. Τρεις μπάλες από λέξεις, που προσεχώς πρέπει να μπούνε σε σειρά. Τρεις τελείες χωρίς παύλα. Τρεις τελείες, που περιμένουν τη συνέχεια… και η Βασιλική, σκόρπισε φωνήεντα και σύμφωνα, «για μια βαλίτσα ή για μια ζωή…» η συνέχεια χρειάζεται και το ερωτηματικό, «για μια βαλίτσα ή για μια ζωή;» Είναι η μαγεία της γραφής, που ξεκινάει από αλλού και φτάνει στα χέρια σου, πουκάμισο στο νούμερο σου και το χρώμα θαλασσί, για να ταιριάζει με το τραγούδι. «Όλα έχουν γραφτεί. Όλα έ...

Μετά τις οδηγίες γενικής χρήσεως εξουσίας, εξειδικεύουμε προς επίδοξους «ηγεμόνες» με   την δοκιμασμένη συνταγή του Μακιαβέλι. Αποτελεί μοναδικό φαινόμενο, ένα πολιτικό κείμενο του παρελθόντος, που διανύει το τέλος της πέμπτης εκατονταετίας του, να κατορθώνει να διατηρεί και σήμερα αμείωτη την επικαιρότητα του. Αυτό συμβαίνει με την περίφημη πραγματεία του Νικόλα Μακιαβέλι «ο Ηγεμόνας» Κανείς πλέον δεν θυμάται πόσες φορές η παρούσα κυβέρνηση δεν κράτησε το λόγο της, απέναντι στον ελληνικό λαό. Ακόμα και ο μεγάλος πολιτικός στοχαστής, που έγινε αιτία να γραφτούν εκατοντάδες άρθρα εις βάρος του, που αντιμετωπίστηκε με απέχθεια, που κατασυκοφαντήθηκε το έργο του, που απαγορεύτηκαν τα βιβλία του, παρακολουθώντας την κατάχρηση στη θέση του, ότι: «οι υποσχέσεις ισχύουν όταν το επιτρέπουν οι περιστάσεις» θα την έπαιρνε πίσω. Και αυτό γιατί πιθανότητα ο αναγεννησιακός φιλόσοφος, εκείνη την εποχή δεν θα μπορούσε να φαντασθεί ότι θα είχε τέτοια μεταχείριση από τον «ηγε...

Κάτι σαν οδηγίες σε ναυτιλλομένους, το παρακάτω   κείμενο. Γράφτηκε πριν τέσσερα χρόνια, όταν η  οικονομική κρίση είχε γίνει πλέον αισθητή σε όλη την ελληνική επικράτεια. Η κρίση στην πολική είχε προηγηθεί. Θα περίμενε κανείς σήμερα, που η χώρα έχει βυθιστεί, το πολιτικό προσωπικό να άλλαζε συμπεριφορά.  Αν έχει αλλάξει κάτι, να το ξανασκεφτώ…    Θα μπορούσα να ήμουν  Βουλευτής,  Δήμαρχος, Νομάρχης; ΟΧΙ. Αισθάνομαι σε πολλές περιπτώσεις ότι έχω περισσότερες ικανότητες. Νομίζω ότι ξέρω τι πρέπει να κάνω. Πιστεύω ότι έχω όλες τις χάρες για να βρεθώ μπροστά, κάτι όμως μου λείπει, που με καταδικάζει στο περιθώριο. Τι είναι αυτό; Δε μπορώ να κάνω παρέα με μαλάκες. Δεν έχω υπομονή να συμμετέχω σε ατέρμονες, και ανούσιες συνεδριάσεις. Δεν μπορώ να κάνω κάτι, που δεν πιστεύω. Δεν ακολουθώ το πρωτόκολλο. Η γραβάτα όταν με σφίγγει την πετάω . Θέλω οι συνεργάτες μου, να είναι φίλοι πιστοί και όχι λαμόγια. Δεν με ενδιαφέρει η εξουσ...