Τελευταία σελίδα αριστερά

Πως λέμε το όνειρο που δεν ακολούθησε το δρόμο των επιθυμιών; - Εφιάλτη! Σε συνέχεια της εσωτερικών διεργασιών, χωρίς την εν κατακλείδι, απαραίτητη δικαιολογία. Ποτέ δεν πίστεψα ότι ο ατομισμός αποτελεί διέξοδο. Τον ακολούθησα όμως όπως οι περισσότεροι και τώρα τρέχουμε να προλάβουμε την συλλογική καταστροφή. Ενώ έτρεχα να καλύψω τις ανάγκες μου, κάποιοι προεξόφλησαν τη θυσία που θα έκανα για τα επόμενα χρόνια… Επιστρέφουμε στην καθημερινότητα, δεν έχω ψευδαισθήσεις, ετούτα τα γενικόλογα κείμενα, ελάχιστους ενδιαφέρουν. Δυστυχώς ο μικρόκοσμος που ζούμε, φαντάζει οικουμένη, στο μέγεθος των ενδιαφερόντων, των παροικούντων στην Ιερουσαλήμ. Ονόματα θέλουν να διαβάζουν οι αναγνώστες, στην εποχή του ατομισμού, οι ιδέες πάνε περίπατο. Η πόλις είναι ελεύθερη, και η αέναη προσπάθεια από τους ιθαγενείς της συνεχίζεται. Μπορεί να έχει χάσει το μπούσουλα της, μπορεί να μπέρδεψε τα μπούτια της, μπορεί να κοιμάται αλλά αναπνέει, είναι ακόμα ζωντανή. Το να προτάσσουμε την συλλογική ευ...

Το παρακάτω γράφτηκε το Ιούνιο του ’10, όταν οι ποδηλατοδρόμοι ήταν σχεδόν έτοιμοι να παραδοθούν στους ποδηλάτες. Το θυμήθηκα, με αφορμή τη συζήτηση   στο χθεσινό  Δημοτικό Συμβούλιο, για την  παραλαβή του έργου. Τέσσερα χρόνια  μετά !!! Κρίμα!   Όταν την πόλη δεν την είχε πνίξει ακόμα το μέταλλο. Οδός «Συβότων», σημερινή «Γιωτοπούλου», το καντούνι δίπλα από το ξενοδοχείο «Αρκάδιο». Το ενοικιαστήριο ποδηλάτων του «Αλαμάνου». Οι πρώτες απόπειρες απόδρασης από την πόλη στα προάστια, κυρίως στο «Κανόνι». Με νοικιασμένο ποδήλατο. Το θυμήθηκα με αφορμή τους ποδηλατόδρομους που ολοκληρώνονται σε λίγες μέρες. Το θυμήθηκα γιατί άρχισα να διακρίνω σε πολλά σημεία, το σχήμα των δρόμων. Να διακρίνω τις βιτρίνες των καταστημάτων, που είχαν καλυφτεί από το ψυχρό μέταλλο των αυτοκινήτων. Το θυμήθηκα γιατί άρχισα να βλέπω επιτέλους ανθρώπους πεζούς και ποδηλάτες να δίνουν ένα στίγμα ηρεμίας σ’ αυτήν την πόλη που έχει καταντήσει εχθρική. Ουσιαστικά οι ποδηλατοδ...

Το εκλογικό αποτέλεσμα των τελευταίων τριπλών εκλογών     σε τοπικό επίπεδο, υπήρξε ένας θρίαμβος για τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά.     Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, η αριστερά καλείται να δικαιώσει αυτήν την επιλογή   και   να ανταποκριθεί   στην εντολή της πλειοψηφίας των πολιτών για αλλαγή πορείας. Το ζητούμενο   σήμερα δεν είναι η   χρηστή διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης   και η επίτευξη   καλλίτερου αποτελέσματος   σε ζητήματα καθημερινότητας, σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό εξυπακούεται .   Το ζητούμενο είναι   η αλλαγή της   συνολικής εικόνας. Αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή αισθητικής.       Με την συμμετοχή της κοινωνίες, σε μια προσπάθεια   συλλογική. Με την κοινωνία αλληλέγγυα στις γενιές που έρχονται .   Με την κοινωνία που θα στηρίξει σταθερά το αύριο αυτού του τόπου. Η πλειοψηφία των πολιτών ψήφισε   για την προστασία του δημόσιου χώρου,   για   μια πόλη φ...