Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

Τα σκουπίδια είναι δικά μας


Η ελπίδα ζητείται και πάλι. Με τα σκουπίδια που μας πνίγουν, μας στέγνωσαν τα δάκρυα, μας τέλειωσαν οι λέξεις. Συνήθως έτσι συμβαίνει, όταν ένα πρόβλημα ο χρόνος αντί να το γιατρεύει το επιδεινώνει, ξαναγυρίζουμε στην αρχή, εξουθενωμένοι από μια προσπάθεια, που όπως διαπιστώσαμε, δεν οδήγησε πουθενά.
Μας έχουν κουράσει όλα αυτά που ζούμε. Χρόνια τώρα κατεβαίνουνε... κατεβαίνουνε... και η σκάλα δεν έχει τελειωμό. Οι περιγραφές της κατάστασης ορατές πλέον και από το τελευταίο μάτι, δεν έχει νόημα η επανάληψη.

Σήμερα χρειάζεται αλληλεγγύη, συνεργασία και πάνω απ΄ όλα ανακύκλωση, για να νικήσουμε το τέρας. Φωνάξαμε βρίσαμε ξεθυμάναμε και τώρα φορτωμένοι την εμπειρία της αποτυχίας, στο σημείο μηδέν, ένα δρόμο έχουμε μπροστά μας. Μονόδρομο!
Αυτό που ξέραμε με την περισυλλογή και την εναπόθεση των απορριμάτων, δεν υπάρχει.
Τα σκουπίδια παρουσιάζουν μια τρομακτική αύξηση, οι δυνατότητες του Δήμου σε έμψυχο δυναμικό και μηχανικό εξοπλισμό μια τρομακτική μείωση, και οι χώροι εναπόθεσης, Τεμπλόνι και Λευκίμμη, μας τελείωσαν.
Όμως, όπως έγραφα και παλαιότερα, τα σκουπίδια είναι δικά μας, δεν μας τα έστειλε κανένας θεός, και ούτε προήλθαν από λοιμούς, σεισμούς καταποντισμούς. Είναι ότι περίσσευε στο τραπέζι μας, προστατεύουν και μεταφέρον με ασφάλεια τα αναγκαία αγαθά που μπαίνουν σπίτι μας. Πριν γίνουν άχρηστα ήταν χρήσιμα. Την ίδια προσοχή, φροντίδα και σεβασμό, που απολάμβαναν πριν γίνουν σκουπίδια, θα πρέπει να έχουν και μετά, που περνούν στην αχρηστία. Δυστυχώς δεν το κάναμε και τώρα παίρνουν την εκδίκηση τους.
Πίσω από το πρόβλημα κρύβονται πολλά. Κρύβεται η άρνηση μιας κοινωνίας, να το κοιτάξει στα μάτια. Η στάση της να ακολουθήσει τους φυσικούς κανόνες και να συμβάλει στην αλληλεγγύη των γενεών.
Κρύβεται η άρνηση των φορέων του νησιού να ασχοληθούν ενεργά με το πρόβλημα. Κρύβεται η κεντρική εξουσία που μπροστά στο πρόβλημα νίπτει τα χείρας της. Κρύβονται οι αρμόδιοι φορείς, που επιβάλλουν τους νόμους. Κρύβονται μικροσυμφέροντα αλλά και μεγάλα, άλλωστε μπορεί τα σκουπίδια για όλους εμάς να είναι άχρηστα, για κάποιους και αυτό σε μεγαλύτερη κλίμακα, είναι χρυσός.
Το αισιόδοξο σήμερα είναι, ο,τι μεγαλώνει η μερίδα εκείνη των πολιτών που πορεύεται στο έναν και μοναδικό δρόμο, που είναι η ανακύκλωση. Μέσα απ’ αυτήν την περιπέτεια που ζούμε να δείτε που κάτι θα γίνει , άλλωστε κανένα εργοστάσιο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του νησιού, χωρίς να έχει προηγηθεί η διαλογή στην πηγή.
Τα σκουπίδια είναι δικά μας. Πριν γίνουν άχρηστα ήταν χρήσιμα, έτσι πρέπει από εδώ και πέρα να τα αντιμετωπίζουμε.

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...