Τελευταία σελίδα αριστερά

«Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα». Και επιλέγουμε το δρόμο τ ων μνημονί ων  για την έξοδο, που στην καλύτερη περίπτωση θα μας οδηγήσει στο ίδιο σημείο. Αν είναι διέξοδος τα επαχθή οικονομικά μέτρα, που όμοια τους, δεν έχουν επιβληθεί ποτέ σε χώρα του δυτικού κόσμου, τότε πράγματι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Οι Απεργίες, συνεχίζονται εν όψη των νέων μνημονίων.   Απεργία για την τιμή των όπλων. Απεργία για να μη ξεχνιόμαστε, ν α θυμάται κανείς ν' αναπνέει, μετά την ήττα. Τι άλλο να κάνουμε, τα όπλα τα παραδώσαμε, από τότε, τη ψυχή λίγο έλειψε να μας την πάρει ο διάολος, και το μυαλό κόλλησε σε λογαριασμούς. Έστω για την τιμή των όπλων που δεν έχουμε, απεργία. Να ενώσουμε την οργή μας, πριν γίνει θλίψη, αλλά και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι παλιές μορφές αντιδράσεις δεν είναι πλέον αποτελεσματικές. Απεργία σε ένα κράτος που από ότι φαίνεται δεν χρειάζεται εργαζόμενους, και αν χρειαστεί περιστασιακά έχει τόσους άνεργους… Όλοι έξω, όχι για να απεργήσουμε, σε μια χώ...

Που κρύβεται η αλήθεια; Και είναι καλά κρυμμένη. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη το παραμύθι και αυτή την αδήριτη ανάγκη έρχεται να καλύψει με τον καλύτερο τρόπο, ο βομβαρδισμός πληροφοριών και αποκαλύψεων της μισής πάντοτε αλήθειας, που εκπορεύεται μέσα από μια διαδικασία των ισχυρών, συνεπικουρούμενη από τα ΜΜΕ. Είναι τόσος όγκος των πληροφοριών που οι αληθινές φωνές χάνονται μέσα στο βουητό, μπερδεύονται στο πλήθος Οι πολίτες δεν έχουν ανάγκη όλη την αλήθεια, για να ζήσουν, υποστηρίζει ο ρεαλισμός της «πολιτικής|», αντίθετα η μασκαρεμένη αλήθεια, η κατακερματισμένη πληροφόρηση, η φαλκιδευμένη ανακοίνωση, τους είναι πιο απαραίτητες. Η ιστορία μας έχει δείξει ότι γεγονότα, που διαδραματίστηκαν κατά τον παρελθόν χρειάστηκαν να περάσουν δεκαετίες για να μπορέσουμε να τα προσεγγίσουμε. Χρόνος ικανός για να σβήσει το πόνο και να αποτρέψει τον λαό να ταυτισθεί μαζί τους. Έτσι, όπως υποστηρίζει ο Κωστής Παπαγιώργης, «ποτέ ο αμερικανός πολίτης δεν ταυτίσθηκε με τις αγριότητες του Βιετνάμ, ...