Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Να κρατήσουμε ανοιχτό το παιχνίδι


Και αφού άνοιξε το παιχνίδι, οδηγίες σήμερα προς ναυτιλομένους για να μπορέσει να μείνει ανοιχτό. Στις προθέσεις μας δεν είναι μονό η ικανοποίηση του αιτήματος αλλά και η διαχείριση μιας νέας κατάστασης που αρχίζει δειλά, δειλά να διαμορφώνεται. Ας προσέξουν οι εντιμότατοι φίλοι μου και τα μετόπισθεν, αν θέλουν να διατηρήσουν το αποτέλεσμα και να φύγουν νικητές από τον αγωνιστικό χώρο.
Αγαπητοί φίλοι, συμπαίχτες και συνένοχοι. Εμείς οι παλιοί των ημερών, μικροί για να πεθάνουμε μεγάλοι για να είμαστε ανυποψίαστοι και το χειρότερο, ασυμβίβαστοι με τα χρόνια μας. Σας λέμε: Η νύχτα είναι μαγική και το παιχνίδι, που παίζεται κάτω από τα φώτα της, χρειάζεται τέχνη και δύναμη για να τ’ αντέξεις.
Το παρακάτω απόσπασμα από την κολοπετσωμένη βασίλισσα της νύχτας.
«Τι ψυχή έχει μια νύχτα στους αιώνες; Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση, μπορείτε να την επαναλάβετε; Γιατί; Με τους αιώνες θα αναμετρηθούμε εμείς; Βρέθηκε το αθάνατο νερό και δεν το μάθαμε; Κάθε μια νύχτα έχει τη ψυχή που της δίνουμε: μεγάλη, μικρή, διπλή μερίδα, με απ’ όλα, κενόν αέρος. Ο, τι έχει τέλος πάντων. Υπάρχει μια παρεξήγηση με αυτή τη λέξη – νύχτα. Πολλοί μετρούν τις νύχτες με κραιπάλες και ξίδια γενικώς με καταπάτηση των απαγορευμένων. Νομίζω δεν είναι έτσι. Νύχτα είναι μια κατάσταση δύσκολη, είναι ένας χρόνος με τον εαυτό σου γυμνό και τις δικαιολογίες σου στα σκουπίδια, είναι ένα ταξίδι στα μακριά από το οποίο δεν ξέρεις ποτέ, αν πότε και πως θα επιστρέψεις. Θέλει προσοχή και αποφασιστικότητα. Διότι η νύχτα δεν είναι κάτι. Είναι κάποια…»
……………………………………………………………………………..
Τώρα που άνοιξε το παιχνίδι και τα χρυσόψαρα, αφού φόρεσαν τα κοντομάνικα μπλουζάκια (κάποιος ζήτησε φούτερ) και ετοιμαζονται να αφήσουν την γυάλινη ασφάλεια τους, να παιξουμε με σύναιση και ΠΡΟΣΟΧΗ…







Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

χειμώνας: καιρός για παιχνίδι

Φυσικά και θα συνεχίσουμε με το άνοιγμα του παιχνιδιού, χειμώνας έρχεται και δεν περνάει στην γυάλα, σήμερα ο χρόνος δεν το επιτρέπει, ένα παλιό μέχρι να τυπωθούνε τα μπλουζάκια για να μπούμε στο κλίμα. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και εμείς έχουμε το τρόπο να αντιμετωπίσουμε την βαρυχειμωνιά παίζοντας, όχι χιονοπόλεμο, αλλά με την ψυχή μας.
Αυτή η εποχή σχεδόν πάντοτε μου δημιουργεί μια σύγχυση συναισθημάτων. Στην προσμονή του χειμώνα, οι ανασφάλειες μεγαλώνουν. Το σύνδρομο του σχολείου έδωσε την θέση του στα οικονομικά βάρη, που το χειμώνα γίνονται δυσβάστακτα. «Όλη η φιλολογία γύρω από το χειμώνα είναι μια ρομαντική κατασκευή», γράφει στα σατιρικά του ο Νίκος Δήμου. «Βέβαια ο ρομαντικός εξωραϊσμός του χειμώνα, όταν δεν είναι αφέλεια, είναι μία άμυνα. Προσπαθούμε να δούμε τις καλές πλευρές του αναπόφευκτου. Σαν τα γερατειά και πάλι, που τα ονομάσαμε «τρίτη ηλικία» (γέροι δεν υπάρχουν πια) και τους βρίσκουμε διάφορες πραγματικές ή πλαστές χάρες. Παρηγοριά στον άρρωστο... Κι όλη η τέχνη γύρω από τον χειμώνα; Η αποστολή της τέχνης είναι να απαλύνει την αντιξοότητα: αυτό κάνει και εδώ: καλλωπίζει το μαύρο, για να το αντέξουμε».
Το χιόνι είναι πολύ όμορφο στις καρτ-ποστάλ, αλλά δεν παύει να είναι ενοχλητικό και επικίνδυνο και για τον πεζοπόρο και για τον οδηγό. Για να μην πούμε τι συμβαίνει όταν φτάσει πάνω από τους 30 πόντους και κλείσουν οι δρόμοι. Ο πάγος είναι καλός για τους παγοδρόμους - ιδιαίτερα σε κλειστά στάδια. Για όλους εμάς τους άλλους είναι πηγή ολισθημάτων και καταγμάτων. Λένε πως «το κρύο είναι υγεία» αλλά μόνο «υγιεινό» δεν είναι - προκαλεί μύρια όσα κακά: από κρυολογήματα και πνευμονίες μέχρι γρίπη και εμφράγματα. Ο «βοριάς που τ’αρνάκια παγώνει», παγώνει και τους φτωχούς συμπολίτες μας που δεν έχουν να πληρώσουν πετρέλαιο. Που δεν έχουν να αγοράσουν ζεστά ρούχα και «θερμήν υπόδεσιν δια τους παγωμένους πόδας των» όπως γράφει και ο Παπαδιαμάντης.
Γενικά ο χειμώνας είναι για τους πλούσιους - εποχή των προνομιούχων. Το καλοκαίρι η ζέστη είναι τζάμπα, τα ρούχα λίγα και τα τρόφιμα φτηνότερα.
Αυτή η μελαγχολία του Φθινοπώρου, εκεί έχει τις ρίζες της. Ο βαρύς Χειμώνας, που χαρακτηρίζεται πολλές φορές από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, γίνεται ασήκωτος με την προσθήκη των οικονομικών υποχρεώσεων

Ο χειμώνας καιρός για παιχνίδι

Φυσικά και θα συνεχίσουμε με το άνοιγμα του παιχνιδιού, χειμώνας έρχεται και δεν περνάει στην γυάλα, σήμερα όμως ο χρόνος δεν το επιτρέπει, ένα παλιό μέχρι να τυπωθούνε τα μπλουζάκια για να μπούμε στο κλίμα. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και εμείς έχουμε το τρόπο να αντιμετωπίσουμε την βαρυχειμωνιά παίζοντας, όχι χιονοπόλεμο αλλά με την ψυχή μας.
Αυτή η εποχή σχεδόν πάντοτε μου δημιουργεί μια σύγχυση συναισθημάτων. Στην προσμονή του χειμώνα, οι ανασφάλειες μεγαλώνουν. Το σύνδρομο του σχολείου έδωσε την θέση του στα οικονομικά βάρη, που το χειμώνα γίνονται δυσβάστακτα. «Όλη η φιλολογία γύρω από το χειμώνα είναι μια ρομαντική κατασκευή», γράφει στα σατιρικά του ο Νίκος Δήμου. «Βέβαια ο ρομαντικός εξωραϊσμός του χειμώνα, όταν δεν είναι αφέλεια, είναι μία άμυνα. Προσπαθούμε να δούμε τις καλές πλευρές του αναπόφευκτου. Σαν τα γερατειά και πάλι, που τα ονομάσαμε «τρίτη ηλικία» (γέροι δεν υπάρχουν πια) και τους βρίσκουμε διάφορες πραγματικές ή πλαστές χάρες. Παρηγοριά στον άρρωστο... Κι όλη η τέχνη γύρω από τον χειμώνα; Η αποστολή της τέχνης είναι να απαλύνει την αντιξοότητα: αυτό κάνει και εδώ: καλλωπίζει το μαύρο, για να το αντέξουμε».
Το χιόνι είναι πολύ όμορφο στις καρτ-ποστάλ, αλλά δεν παύει να είναι ενοχλητικό και επικίνδυνο και για τον πεζοπόρο και για τον οδηγό. Για να μην πούμε τι συμβαίνει όταν φτάσει πάνω από τους 30 πόντους και κλείσουν οι δρόμοι. Ο πάγος είναι καλός για τους παγοδρόμους - ιδιαίτερα σε κλειστά στάδια. Για όλους εμάς τους άλλους είναι πηγή ολισθημάτων και καταγμάτων. Λένε πως «το κρύο είναι υγεία» αλλά μόνο «υγιεινό» δεν είναι - προκαλεί μύρια όσα κακά: από κρυολογήματα και πνευμονίες μέχρι γρίπη και εμφράγματα. Ο «βοριάς που τ’αρνάκια παγώνει», παγώνει και τους φτωχούς συμπολίτες μας που δεν έχουν να πληρώσουν πετρέλαιο. Που δεν έχουν να αγοράσουν ζεστά ρούχα και «θερμήν υπόδεσιν δια τους παγωμένους πόδας των» όπως γράφει και ο Παπαδιαμάντης.
Γενικά ο χειμώνας είναι για τους πλούσιους - εποχή των προνομιούχων. Το καλοκαίρι η ζέστη είναι τζάμπα, τα ρούχα λίγα και τα τρόφιμα φτηνότερα.
Αυτή η μελαγχολία του Φθινοπώρου, εκεί έχει τις ρίζες της. Ο βαρύς Χειμώνας, που χαρακτηρίζεται πολλές φορές από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, γίνεται ασήκωτος με την προσθήκη των οικονομικών υποχρεώσεων

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

«Να ανοίξει το παιχνίδι» (3)

Δεν είναι στις προθέσεις μου να σας παιδεύσω, αλλά πώς να το κάνουμε, κάθε τι καινούργιο χρειάζεται να οπλιστεί και με τη θεωρία του.
Ποιος σας είπε ότι το προσωπικό δεν είναι και κοινωνικό. Εν προκειμένω, για να επιστρέψουμε στην παρέα, επιβάλλεται η βόλτα στη κοινωνία.
Λοιπόν φίλε εμπνευστή του συνθήματος. «Οι παλιοί μας φίλοι, τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια», που λέει ένα τραγούδι, γεια σου τώρα, να’ταν κι άλλα. Για τους φίλους όμως εδώ ο λόγος. Έχουν γίνει χρυσόψαρα, που να τους ξεβολέψεις.
Ας βολευτούμε παραφράζοντας ένα ραδιοφωνικό απόσπασμα για την ώρα.
«Με τι ωραία μελαγχολία μεγαλώσαμε! Για να σκάσουμε πάνω στα βράχια του 21ου αιώνα αδαείς, τρομοκρατημένοι, καχύποπτοι, με κάτι λέξεις τεμαχισμένες που δε λένε να βγουν από το στόμα και το μυαλό, αδειάζουμε τα ρούχα μήπως και βρούμε επιτέλους το σώμα μας, ψάχνουμε στα χέρια μας τις απαντήσεις για εκείνους που δεν επέστρεψαν. Στη αναμνηστική φωτογραφία από το Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων κάποια πρόσωπα έχουν ήδη δραπετεύσει. Προς τα που να πάμε όταν μακραίνει το φεγγάρι;»
Θα ανοίξει το παιχνίδι είτε έτσι είτε αλλιώς και ας τους άλλους να τρώνε μεταλλαγμένη σκόνη στην γυάλινη ασφάλεια τους. Θα ανοίξει γιατί όπως λένε και οι Κατσιμιχαίοι «μένει μόνο ένα πείσμα δεν είναι συνήθεια μονάχα». «Αυτό το πείσμα, έσωσε όσους έσωσε. Το πείσμα για ζωή, για όνειρο για παραμύθι, για αιώνιες φιλίες για υπεραιωνόβιους έρωτες, το πείσμα να μην γίνουμε άλλη μια ασήμαντη ίνα στο κεντρικό νευρικό σύστημα ενός κόσμου που αγοράζεται και αγοράζει». Το πείσμα να μην γίνουμε χρυσόψαρα στη γυάλα…
Το παιχνίδι έτσι και αλλιώς θ’ ανοίξει γιατί την πρωτοβουλία των κινήσεων θα την αναλάβουμε εμείς που έχουμε την ελευθέρια σύμμαχό μας. Για τους άλλους που αγωνιούν μη χάσουν το γυάλινο Βασίλειο τους ,έχω παραγγείλει μπλουζάκια κοντομάνικα με χρυσόψαρα για να είναι ασορτί με τη μίζερη ζωής τους…

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

«Να ανοίξει το παιχνίδι» (2)

Ένα φρέσκο σύνθημα, ανάγκη μιας κοινωνίας που έχει ξεχάσει να ζει σαν κοινωνία, που μέρα με την μέρα αυτοδιασπάται, περιχαρακώνεται, εξασθενεί, και χάνει κάθε ελπίδα δράσης για να ξεφύγει από τους περιορισμούς της.
Για «ψωμί παιδεία ελευθέρια» με μια φωνή εκατομμύρια άνθρωποι, διεκδικούσαν δυνατά τα αυτονόητα. Με μια φωνή και σήμερα «να ανοίξει το παιχνίδι» για να ζωντανέψουμε τις παρέες, για να ξαναβρούμε το χαμόγελο, για να σταματήσουμε την κούρσα της ανόδου των ποσοστών της κατάθλιψης. «Ένας στους έξι πάσχουν από κατάθλιψη» μας προειδοποιεί ο καθ’ ύλην υπεύθυνος τηλεοπτικός μας σύντροφος και όλοι αυτοί ανεξάρτητα από την ανάγκη του « ψωμί παιδεία ελευθέρια».
Να σπάσουμε τις γυάλες με τα χρυσόψαρα για να ξανάρθει το χαμόγελο της επικοινωνίας, αυτής που δεν χρειάζεται πληκτρολόγιο και κινητά. Αυτής που έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο, με τα μάτια να εγγυούνται την αλήθεια.
Πώς να ονειρευτείς σ’ αυτό το περιβάλλον του αποκλεισμού που δημιουργήσαμε και καυχόμαστε και από πάνω. «Οι ονειροπόλοι που ζουν, που υπάρχουν;» Αναρωτιέται η συντρόφισσα μου στο «ιατρείο ασμάτων». Εγώ κάτι σώματα σε σχήμα καρέκλας βλέπω, κάτι κεφάλια τετράγωνα με οθόνη TFT και κάτι συνταξιούχους τελειωμένων επαγγελμάτων που περιμένουν τις εκπτώσεις για να ανταλλάξουν τα ευρω τους με ημέρες ή αν κρατά η τσέπη τους, και εβδομάδες. Τοκισμένα χρόνια βλέπω να βαραίνουν ανήλικους που παραπατάνε στο Ιντερνετ καφέ και, αντί να φυλάνε στα χείλη το κορίτσι τους, ψάχνουν στο σώμα του το μπουτόν που θα το κάνει να πηδάει καταρράκτες σαν τη Λάρα Κροφτ. Ποιοι ονειροπόλοι, παιδιά; Προσγειωθείτε, φτάσαμε στο αεροδρόμιο των ανθρωπίνων ομοιωμάτων.
Πάρτε εισιτήριο. Έξοδος, να ανοίξει το παιχνίδι. Για γίνει ο μικρόκοσμος κόσμος, της χαράς.
Η μιζέρια που βιώνουν σήμερα οι δήθεν τακτοποιημένοι τσακίζει κόκαλα, ούτε οι σκελετοί τους δεν θα μείνουν. Και το χειρότερο ούτε που θα τα καταλάβουν…
Θα το συνεχίσουμε το θέμα ποιο ανοιχτά…

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...