Τελευταία σελίδα αριστερά

Τη θυμάμαι αυτή την πρωτομαγιά, ήταν μια ηλιόλουστη μέρα. Μια παρέα από νεαρούς κατηφορίζαμε από το χωριό με τα πόδια, στην παράλια των Ερμόνων. Στη διαδρομή μάθαμε τα κακά νέα. Σκοτώθηκε ο Αλέκος Παναγούλης. Παγώσαμε! 1976. Στο “Δεύτερο” έπαιζε Χατζιδάκι: «Παράξενη πρωτομαγιά, με αγκάθια πλέκουν σήμερα στε φάνια». «Το Μάη λένε πως θα βρέξει» και μπορεί να συμβεί. Το Μάη όμως δεν χρειάζεται να πουν πως θα ανθίσει και ανθίζουν όλα. Και επειδή κάποια πράγματα δεν αλλάζουν, ο Μάης ο κόκκινος πάντα κόκκινος μένει και όχι από τις παπαρούνες. Αύριο γιορτάζουμε την 1η του Μάη, των λουλουδιών πλέον. Αργία τα τελευταία χρόνια. Και όχι απεργία. Λήθη και όχι μνήμη. Η εργατική πρωτομαγιά περιορίζεται σε κάτι συμβολικές, υποτονικές, συγκεντρώσεις και πορείες, που δυστυχώς δεν συγκινούν κανένα. Την έκαναν τη δουλειά τους τελικά. Αυτά που χάθηκαν και μας οδήγησαν δεκαετίες πίσω χάθηκαν. Ο χρόνος που προηγήθηκε, υπήρξε καταλυτικός. Ισχυρές δόσεις, μαζικής ενοχοποίησης, συνοδευόμενες από μια ά...

Διαβάζω ότι οι τουριστικοί φορείς εδώ στο νησί μας, ανησυχούν και προβληματίζονται για την “επόμενη μέρα", όταν θα λήξουν τα περιοριστικά μέτρα. Δικαιολογημένα ανησυχούν. Μήπως όμως είναι και μια ευκαιρία να αλλάξουμε το σκοπό; Τα επόμενα επικοινωνιακά βήματα που θα κάνουμε, να στείλουν το πραγματικό μήνυμα, να προβάλλουν την πραγματική  εικόνα και όχι αυτήν της δεκαετίας του 60. Το έγραψα πέρυσι που το Πικάπ ακόμα έπαιζε “ Τα πιο νόστιμα κορίτσια τάχει η Παλαιοκαστρίτσα". Το ξαναπαίζω και φέτος μήπως ο κορωνοϊός, φανεί σε κάτι χρήσιμος... "Η διαφημιστική ταινία είναι καλοφτιαγμένη. Πλάνα από ψηλά, παραλίες να τις πιεις στο ποτήρι, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, αρχαία και νεότερα μνημεία , γαστρονομία.Η Κέρκυρα αυτοσυστήνεται σαν τουριστικός προορισμός. Τα χωριά έχουν την τιμητική τους, παρουσιάζονται με συνοδεία κερκυραϊκής μουσικής και χορευτικών συγκροτημάτων που κόβουν γύρους στις μικρές πλατείες. Οι μπάντες φρεσκογυαλισμένες παρελαύνουν στην παλιά πόλη και τ...

Πάντα είχα μια κρυφή συμπάθεια στον άπιστο Θωμά . Αυτές οι βεβαιότητες, υπερτονισμένες στο μέγιστο βαθμό μου προκαλούν αποστροφή και εδώ στον τόπο μας, δεν τσιγκουνευόμαστε το άριστα, ούτε και το μηδέν. Ας αφήσουμε τους υπερθετικούς για εξαιρετικές καταστάσεις. Παραπανίσιες οι φωνές, χιλιοειπωμένα λόγια, άχρηστα λόγια, που προκαλούν πονοκέφαλο. Υπερβολές, αδικαιολόγ ητη απαισιοδοξία και αισιοδοξία, ανούσιες αναλύσεις παρελθοντολογία, τόσα όσα το νευρικό σύστημα δεν αντέχει. Δεν είμαι ούτε μ’ αυτούς που χωρίς δεύτερη σκέψη βαθμολογούν με άριστα, ούτε με τους άλλους που βάζουν μηδέν. Δυστυχώς εδώ στην μικρή μας πόλη ό,τι συμβαίνει καλό η κακό, κρίνεται με μια απίστευτη προχειρότητα. Γι’ αυτό αποφεύγω και φεύγω, συνθλίβοντας στη μνήμη τη μιζέρια που μας βασανίζει στα στενά των οριζόντων. Απίστευτο χάσιμο χρόνου να μισείς και να ζηλεύεις. Συναισθήματα προς αποφυγήν. Άχρηστα. Όσο και αν προσπάθησα, δεν μπόρεσα να αντικαταστήσω τις λέξεις, ούτε και τη διάθεση. Πολλά μαζεμένα αυτές τ...