Τελευταία σελίδα αριστερά

Στον Όμιλο Ιωάννου το ΑΚΤΑΙΟΝ, με μηνιαίο μίσθωμα 16.000 ευρώ. ONLIST (αναγραμματισμός του Λιστόν) CORFU AKTAION, θα είναι πλέον από εδώ και στο εξής το νέο του όνομα. Στον παραπάνω όμιλο ανήκουν επίσης οι επιχειρήσεις Nolita στην Πλατεία Δημαρχείου και Pazuzu στη Γλυφάδα, καθώς επίσης και αρκετές άλλες στην Αθήνα, συμπεριλαμβανομένων ξενοδοχειακών μονάδων. Έγραφα σε προηγούμενα κείμενα , ότι η Πόλη άλλαξε χέρια. Η Κυβέρνηση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι φορείς και πρωτίστως η ίδια η κοινωνία, δείχνουν ανήμποροι να την προστατεύσουν. Νέοι “προστάτες”, την εκμεταλλεύονται, αδιαφορώντας για την ταυτότητα της, για τον πολιτισμό και την ιστορία της. Οι τελευταίοι θύλακες καλοκαιρινής αναψυχής, όπως το “Μον Ρεπό”, τα “μπάνια του Αλέκου” και το Βίδο αποκτούν πλέον πριβέ χαρακτήρα. Το παρακάτω το έγραψα πριν 2 χρόνια την περίοδο του εγκλεισμού. Τότε είχα την ελπίδα ότι μετά την πανδημία θα είχαμε αναθεωρήσει κάποια πράγματα. Δυστυχώς! “Έκανα μια βόλτα στην πόλη, στην πόλη μας. Ούτε ζεσταινόμουν ...

Είναι προκλητικό αυτό που συμβαίνει» λέμε, τόσο, που δεν χωράει συζήτηση, δεν επιδέχεται κριτική. Με ένα «σημεία των καιρών» το προσπερνάμε. Η αλήθεια είναι ότι μπροστά σε τέτοια φαινόμενα δε ψάχνεις επιχειρήματα, κουράζονται οι λέξεις. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του ψεύδους, που κυριαρχεί στην πολική σκηνή. Το ξέρω, αλλά δε μπορώ με όρους τρέχουσας πολιτικής, να συντονιστώ. Είμαι από τους τελευταίους όμως, που υποστηρίζει ότι αυτό που υποσχεθήκαμε όταν κτίζαμε τα όνειρα μας, πρέπει απαρεγκλίτως να το υλοποιήσουμε. Πρέπει, αλλά ενώ στους σχεδιασμούς τα μολύβια επί χάρτου δεν συναντούν κανένα εμπόδιο, ύστερα που θα κληθούμε να κάνουμε τη μακέτα με μπετό και σίδηρο, κάτι το υπέδαφος που είναι σαθρό, κάτι οι καιρικές συνθήκες, κάτι οι γείτονες που αντιδρούν, κάτι η εφορεία αρχαιοτήτων, κάτι οι Γερμανοί (για το τελευταίο πάντα θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη), τα μολύβια σταματούν να γράφουν λες και έπεσε λάδι στο χαρτί και η μακέτα των ονείρων μας...