Τελευταία σελίδα αριστερά

« Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς, δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία , δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του » απόσπασμα από κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι   λίγους μήνες πριν τον θάνατο του. «Μόνο τα κτήνη μένουν απ’ έξω» γράφει η φίλη αναγνώστρια της   στήλης και γι’ αυτά τα κτήνη   θα μπορούσαμε και όλοι εμείς να γίνουμε ρατσιστές. Πράγματι αυτή η ράτσα   δεν ανήκει στην ανθρώπινη κοινότητα.     «Ο Αιγύπτιος νεαρός μίλησε στην κάμερα με μια απαλή φωνή και ένα ερωτηματικό «Στην Αίγυπτο ζουν πολλοί Έλληνες. Δεν τους φερόμαστε έτσι». Στο μάτι είχε επίδεσμο για τα τραύματα που του προκάλεσε η ρατσιστική επίθεση στο κέντρο της Αθήνας. Υπάρχουν Έλληνες που πήγαν...

  Ουφ… επιτέλους έκλεισε το πακέτο των μέτρων.     Επιτέλους θα σταματήσουν αυτά τα Καραγκιοζιλίκια   της δήθεν διαπραγμάτευσης.   Η τρικομματική Κυβέρνηση, ολοκλήρωσε το ξεπούλημα, της χώρας.   Ο χρόνος πριν το μεγάλο μπουμ που ζούμε τώρα, με πρωτόγνωρα φαινόμενα, που δεν επιδέχονται ερμηνεία, με το παλιό οπλοστάσιο των επιχειρημάτων μας, δυσκολεύει και όλους εμάς, που προσπαθούμε να περιγράψουμε την κατάσταση και να δώσουμε απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα της κοινωνίας. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο κόσμο, στην Ευρώπη και το βιώνει η Ελλάδα από τη χειρότερη θέση, μόνο σε κατάλευκες κόλλες, χωρίς τη βοήθεια βιβλιογραφίας και με νεαρές λέξεις, αθώες και απείραχτες από την φθορά της χρήσης, θα πρέπει να ερμηνευθεί. Ό,τι λέγαμε και ό,τι γράφαμε, δεν πρόκειται να μας βοηθήσει. Μια χοντρή κόκκινη γραμμή κλείνει την προηγούμενη περίοδο του υπαρκτού καπιταλισμού και μας μεταφέρει στο μεσοδιάστημα του κανιβαλισμού, από καπιταλιστές τέρατα με πολλά κεφάλια...

Το τέλος θα μας δώσει δικαίωμα στο όνειρο Που θα πάει αυτή η κατάσταση; Μέχρι τέλους, θα μπορούσε να είναι η απάντηση. Η επόμενη ερώτηση είναι για το  τέλος. Ποιο θα είναι το τέλος και πότε; Εδώ δεν έχει απάντηση. Μέσα σ’ αυτή την σύγχυση, γινόμαστε όλοι μαθητευόμενοι μάγοι. «Να επιστρέψουμε στην αγροτική παραγωγή». Ποιοι να επιστρέψουν; «Οι νέοι αγρότες μόνοι ψάχνουν» σε τηλεοπτικά ριαλιτι. Οι παλαιοί αρκούνται σήμερα να πίνουν χαμομήλι. Όσοι προσπάθησαν, εκτός ολίγων εξαιρέσεων, βρίσκονται καταχρεωμένοι στην ΑΤΕ. Τα προϊόντα που παράγουν δεν είναι πλέον ανταγωνιστικά. Τη βιοτεχνία και όποια βιομηχανία την καταβρόχθισε η Κίνα. Η κρίση του τουρισμού έχει προηγηθεί της οικονομικής κρίσης και συνεχίζεται κάτω από χειρότερες συνθήκες. Οι πτυχιούχοι ντρέπονται να βάλουν το πτυχίο τους σε κορνίζα και η κυβέρνηση ψάχνει κάτω από τα στρώματα, μήπως και έχει παραπέσει κανένα φτωχό ευρώ.   Μέχρι πότε; Μέχρι τέλους. Ο χρόνος είναι αυτός που πρέπει να μας απασχολεί και η ε...

Πλούσιο σε επικαιρότητα το Σαββατοκύριακο. «Παρελάσεις κεκλεισμένων των θυρών». «Η τελευταία στην βαθμολογία του πρωταθλήματος ΑΕΚ επέτυχε την πρώτη της νίκη με τον Πλατανιά!» «Συνελήφθη ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης για την δημοσιοποίηση   της   Λίστας Λαγκάρντ».   Μπροστά σε τέτοια θέματα,   και με το χρόνο κυνηγό, δεν διακινδυνεύω να προσθέσω   ακόμα μια φωνή   στις τόσες του τελευταίου εικοσιτετραώρου.     Γεγονότα,   που δίνουν την ευκαιρία να γραφτούν σπουδαία πράγματα, να οδηγήσουν τη σκέψη      πέρα από   την επιφάνεια, να την ταξιδέψουν στα μύχια της ψυχής μας.     Για την τελετή, για την σημαία, για την φανέλα, για την ελευθερία. Παρελάσεις περιφρουρούμενες, ξεκομμένες από τον Λαό,   με την νέους να γυρίζουν την πλάτη στους «επισήμους», συμβολίζοντας την αποστροφή στην κλεψιά,   στη ψευτιά στη διαφθορά. Την αποστροφή   στην εξουσία,   που οδήγησε τη χώρα στην κατοχή κα...