Και ο ψηφοφόρος άνθρωπος είναι

Με διαφορά μιας μέρας, Γεώργιος Παπανδρέου, πρωθυπουργός της χώρας και Αντώνης Σαμαράς αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επισκέφτηκαν την Κέρκυρα. Δεν ξέρω αν έχει ξανασυμβεί παρόμοιο γεγονός. Εκείνο όμως που έχει επαναληφθεί και μάλιστα πολλές φορές στην νεότερη ιστορία αυτού του τόπου, είναι η ανταλλαγή, εξοπλισμού, λέξεων ύφους θέσεων. Όταν έφυγε ο κ. Παπανδρέου έδωσε την ομιλία του στον κ. Σαμαρά να την χρησιμοποιήσει όταν θα γίνει εξουσία, σε ανταπόδοση ο κ. Σαμαράς του έστειλε τη δική του, για όταν έρθει το πλήρωνα του χρόνου και βρεθεί στην θέση του.
Διαβάστε προσεκτικά τις δυο ομιλίες, εντελώς διαφορετικές, από δυο παρατάξεις που υπηρετήσαν με ευλάβεια τα ίδια πράγματα όλα αυτά τα χρόνια και οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Όταν θα γίνει αλλαγή φρουράς, πάλι διαφορετικές θα είναι, με τους πρωταγωνιστές όμως να παίζουν αντιθέτους ρόλους.

Άλλη μια φορά να έρθουν μέχρι τις εκλογές, μάλλον δεν θα χρειαστεί δεύτερος γύρος για τον υποψήφιο που στηρίζεται από ΚΚΕ για τον Δήμο κερκυραίων. Το έργο είχε πολλές επαναλήψεις, μέχρι σήμερα με επιτυχία, σήμερα όμως δεν είναι όπως χθες, με τις τσέπες άδειες και με κατακτήσεις χρόνων να γκρεμίζονται εν μια νυχτί, η συμπεριφορά του Λαού δεν μπορεί να είναι ίδια.
Δεν υποστηρίζω ότι στις επικείμενες εκλογές η ψήφος πρέπει να είναι κατά του μνημονίου, απεναντίας η ψήφος πρέπει να είναι υπέρ της αυτοδιοίκησης, άλλωστε δεν νομίζω να υπάρχει υποψήφιος αλλά και κανένας πολίτης σε αυτή την χώρα, που είναι υπέρ του μνημονίου. Με τόσο ισχυρή όμως δόση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ και ο ψηφοφόρος άνθρωπος είναι και μοιραία αντιδράει…

o πιο μεγάλος εχθρός , ο κακός μας εαυτός

Τα μεγάλα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η κερκυραϊκή κοινωνία, ωχριούν μπροστά στην ίδια τη στάση, ενός σημαντικού μέρους της. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, η άρνηση για συμμετοχή, η παντελής αδιαφορία, η μόνιμη γκρίνια, και η μετάθεση ευθυνών. Αυτές τις μέρες που μετράνε στον προεκλογικό χρόνο, το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο και οι εκκλήσεις κάποιων υποψήφιων για συλλογική αντιμετώπιση, προσκρούουν σε τοίχο.
Με εκνευρίζει το γεγονός της ανέξοδης κριτικής στη διάρκεια του πέμπτου καφέ. Λες και περιμένουν το μεγάλο χέρι του Θεού να τους προσφέρει το παράδεισο.
Με εκνευρίζει, η αυθαίρετη κρίση, για δημόσια πρόσωπα, πού μπορεί και εγώ να διαφωνώ μαζί τους, ή να ζητάω περισσότερα, εκτιμώ όμως την προσπάθεια, που ακόμα και αποτυχημένη είναι καλλίτερη από το τίποτα.
Δυστυχώς αυτή η παθητική στάση, επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο με την έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων. Τα προβλήματα οι σχολιαστές της δεκάρας μόνο σαν τίτλο τα γνωρίζουν, πετάνε ένα κυκλοφοριακό χάος και περιμένουν αφού τελειώσουν το καφέ τους να εξαφανιστούν τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια ως δια μαγείας από τους δρόμους.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη κοινωνία, μόνο συλλογικά αντιμετωπίζονται. Βεβαίως υπάρχουν ευθύνες από τους αρμόδιους φορείς. Βεβαίως πολλές φορές έχουν γίνει λάθος χειρισμοί, η συμμετοχή όμως είναι αυτή, που θα διασφαλίσει μια καλύτερη πορεία.
Θα έλεγα σε μια ακραία τοποθέτηση ότι όλοι αυτοί οι άνευ προσφοράς δεν δικαιούνται να ομιλούν. Να είναι ευχαριστημένοι που τους ανέχονται οι υπόλοιποι και δεν τους εξορίζουν απ’ αυτήν την πόλη.