Δίνοντας συνέχεια στο χθεσινό ένα παλαιότερο κείμενο που επιβεβαιώνει την επιδείνωση της νόσου.
Συλλέγοντας τα μαργαριτάρια, από τις προτροπές των υποψηφίων προς τους δημότες, για στήριξη στις προσεχείς εκλογές, αρχίζω πλέον να εμπεδώνω ότι το αμερικάνικο μοντέλο, κατ’ εξοχήν εύπεπτο κυριαρχεί. Η εικόνα που παρουσιάζεται είναι τραγική. Η γελοιότητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Πλαστικοί Αι Βασίληδες γέμισαν τα κεραμίδια των σπιτιών μας, πολύχρωμα φώτα αντικατέστησαν το κερκυραϊκό φως, φιέστες και βεγγαλικά επιβραβεύουν και θριαμβολογούν για το «τίποτα» και το κιτς επιβάλλεται όχι μόνο στην εξωτερική όψη της πόλης αλλά και στο μυαλό μας.
Ποια είναι τα κίνητρα όλων αυτών των όψιμων σωτήρων; Χωρίς αιδώ προβάλουν την φιλοδοξία, προσθέτοντας πάντα ότι είναι θεμιτή. Βεβαίως υπάρχουν και κίνητρα μικροσυμφερόντων, ανασφάλειας, επιβεβαίωσης, τακτοποίησης εκκρεμών οικογενειακών υποθέσεων, επίδειξης στο άλλο φύλλο (μπορεί να μην μετράει η ομορφιά και το μυαλό μας, μπορεί να μας έχουν απορρίψει οι γκόμενες) αλλά έχουμε προίκα 500 ψήφους.
Υπάρχει βέβαια και το στοιχείο της τρέλας που αναδεικνύεται από την υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων, δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι τρελοί φορούν καπέλο Ναπολέοντα.
Δυστυχώς οι ψηφοφόροι πρέπει να κοσκινίσουν πολύ τα πράγματα για να βρουν και κάποιους που αδιαφορούν για τα παραπάνω αλλά συμμετέχουν για το γαμώτο, για να μην επιτρέψουν, δηλαδή στους πλαστικούς φελλούς να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους.
Η τραγική διαπίστωση, στην συνέχειας του ψυχογραφήματος, είναι η επιβολή θεωρημάτων του τύπου θεμιτή η φιλοδοξία με προέκταση ακόμα και αυτής της μωροφιλοδοξίας στην κάθε τοπική κοινωνία, βάζοντας έτσι νέα ήθη, νέους κανόνες σε μια διαδικασία που μη τι άλλο θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται από θυσία και προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο.
Σας διαβεβαιώ, ότι τα ευρήματα αυτής της έρευνας είναι τόσο εντυπωσιακά όπου ακόμα και ο ψυχίατρος έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Η ασθένεια κατά την εκτίμηση του, έχει σαρώσει τους επιτρεπόμενους δείκτες σχιζοφρένειας.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου