Σε λίγο θ’ ανοίξει και πάλι το φλέγον θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων . Ο Δήμος αδυνατεί να ανταποκριθεί στο δυσβάστακτο κόστος της μεταφοράς, που από προσωρινή έγινε μόνιμη. Το εργοστάσιο έχει οδηγηθεί στις καλένδες και η ανακύκλωση στην πηγή, αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Διαβάζοντας το παρακάτω που έχει γραφτεί πριν 18 χρόνια, το 2006, θα αντιληφθείτε το μέγεθος της ακινησίας γύρω απ’ αυτήν την τραγική κατάσταση που βιώνουμε.«Θα ξεκινήσουμε από το γεγονός. H πόλη της Κέρκυρας είναι μια βρώμικη πόλη. Καμία αμφιβολία. Οι προσπάθειες της Υπηρεσίας καθαριότητας, της σημερινής Δημοτικής αρχής, αλλά και της προηγούμενης δεν μπόρεσα να αντιμετωπίσουν το ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα της καθαριότητας. Υποθέτω ότι και νέα Δημοτική αρχή κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες θα έχει την ίδια τύχη.
Η αποκομιδή των απορριμμάτων όσο συστηματικά και αν γίνεται δεν μπορεί να εγγυηθεί μια καθαρή πόλη. Οι καθαρές πόλεις ξεκινούν από τις προθέσεις της κεντρικής εξουσίας, κατά πόσο είναι διατεθειμένη δηλαδή, να αντιμετωπίσει αυτό το σύγχρονο πρόβλημα και εν συνεχεία από την συμπεριφορά των πολιτών της κάθε τοπικής κοινωνίας.
Παρακολουθώ χρόνια τώρα το φιλόδοξο πρόγραμμα της ανακύκλωσης του συνδέσμου καθαριότητας. Οι μπλε κάδοι και οι σακουλίτσες που μοίρασε στους δημότες αποτελούν μια θεωρητική προσέγγιση του προβλήματος, επί της ουσίας, μια τρύπα στο νερό.
Η ευκαιριακή αντιμετώπιση της ανακύκλωσης δεν αποδεικνύει μόνο την αδυναμία ουσιαστικής δέσμευσης των Δήμων. Αποδεικνύει περίτρανα την κρατική αδιαφορία. Η κυβέρνηση δεν ασχολείται με καίρια ζητήματα της σημερινής εποχής. Η ρύπανση που προκαλούν οι χωματερές περιορίζεται σ’ αυτούς που ζουν πλάι σ’ αυτές. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την συνολική εικόνα και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την οικονομία.
Σοβαρή αιτία για τον πολλαπλασιασμό των σκουπιδιών, αποτελεί η αλόγιστη παραγωγή αγαθών μιας χρήσης. Οι εταιρείες έχουν μειώσει δραματικά το μέσο όρο ζωής των προϊόντων και το κράτος αντί να επιβάλει φόρους στις εταιρείες παρακολουθεί αδιάφορα την καταστροφή.
Τα ευρωπαϊκά κράτη, Γερμανία, Βρετανία, Σουηδία, Δανία, Βέλγιο ασχολούνται σοβαρά με το σύνθετο αυτό πρόβλημα και επιβάλουν φόρους σε υλικό που δεν ανακυκλώνονται.
Σε τοπικό επίπεδο, το πρόβλημα όπως έχει διαπιστωθεί δεν λύνεται με ευχολόγια. Και επειδή όσο να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση θα έχουμε μεταμορφωθεί σε κοινωνία απορριμμάτων, είναι ώρα να εφαρμοσθεί ο κανονισμός καθαριότητος, επιβάλλοντας αυστηρά πρόστιμα σε όλους αυτούς που με την συμπεριφοράς τείνουν να μετατρέψουν την πόλη σε χωματερή.»
Δυστυχώς ο χρόνος έχει σταματήσει για ένα πρόβλημα που απειλεί την υγεία μας, την οικονομία μας και τον πολιτισμό μας. Πέρασαν 18 χρόνια από τα παραπάνω και όλα συνηγορούν, ότι θα περάσουν πολλά ακόμα για να πάμε παρακάτω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου