40 χρόνια ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Έτσι άρχισαν όλα...

ΜΕΣΑ Νοεμβρίου του 1983, παραμονές Πολυτεχνείου πριν σαράντα χρόνια, προετοιμάζαμε, κάτω από αντίξοες συνθήκες, την έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Κερκυραϊκή Ενημέρωση». Στις 19 Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο, ξεκινάει το ταξίδι. Στο μικρό Τυπογραφείο Offset του Στέφανου Πουλημένου, Συβότων 16, κρατούσαμε με υπερηφάνεια στο χέρι μας, το πρώτο φύλλο...

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ήταν ειλημμένη από το 1980, όταν τελείωσα τη Σχολή Δημοσιογραφίας. Μεσολάβησε η στρατιωτική μου θητεία και έναν χρόνο μετά, με τον συνάδελφό μου, Παναγιώτη Ζωναρά, γνωριμία του στρατού, προχωρήσαμε, με ασυγκράτητο ενθουσιασμό και άγνοια κινδύνου, στην υλοποίηση αυτής της παράτολμης ιδέας.

ΣΤΗΝ Κέρκυρα εκείνη την εποχή υπήρχαν τρεις καθημερινές εφημερίδες. Το «Κερκυραϊκό Βήμα», του Κώστα Μπαλού, η «Ελευθερία» του Κώστα Τζεβελίκα, η «Σημερινή» του Νώντα Βέργη και κάποιες περιοδικές εκδόσεις. Όλες χρησιμοποιούσαν τα κλασσικά τυπογραφεία και το σύστημα της λινοτυπίας. Παράλληλα, είχε ξεκινήσει η εκτύπωση εντύπων με το σύγχρονο σύστημα όφσετ και φωτοσύνθεσης.

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ Πουλημένος -ο νέος Δήμαρχος- και ο Σπύρος Μουρμούρης είχαν τότε τυπογραφεία όφσετ και ο γνωστός ιστορικός, Σπύρος Κατσαρός ένα εργαστήριο φωτοσύνθεσης στην Πλακάδα του Αγίου Σπυρίδωνα.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ της φωτοσύνθεσης και του όφσετ εκείνη την εποχή ήταν μονόδρομος, έτσι η «Κερκυραϊκή Ενημέρωση» ήταν η πρώτη εφημερίδα της Κέρκυρας, που τυπώθηκε με τη νέα τεχνολογία και άνοιξε το δρόμο για καλύτερη ποιότητα στην εκτύπωση, καλύτερη εμφάνιση, με χρώμα στις σελίδες και περισσότερες φωτογραφίες. Η φωτοσύνθεση μας έδινε πολλές επιλογές στη χρήση διαφορετικών γραμματοσειρών, μεγαλύτερης ταχύτητας και ευκολίας στον χειρισμό, αφού μια απλή δακτυλογράφος, χωρίς τις δεξιότητες ενός τυπογράφου, μπορούσε να στοιχειοθετήσει σε λίγες ώρες μια τετρασέλιδη εφημερίδα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ γραφείο ήταν ένα μικρό, ανεξάρτητο δωμάτιο του διώροφου σπιτιού όπου διέμενα, Αγίου Νικολάου 12, δίπλα από την εκκλησία του Άη Νικόλα Ντεβέκι. Από εκεί ξεκίνησε αυτή η σαραντάχρονη πορεία της «Ενημέρωσης»...

ΑΠΟ το πρώτο φύλλο καταλάβαμε ότι ήταν αδύνατο να αντέξουμε το κόστος της στοιχειοθεσίας. Θυμάμαι ότι ο Σπύρος Κατσαρός μας χρέωνε 1.000 δραχμές το κάθε μέτρο μονόστηλου φωτογραφικού χαρτιού, ανεξάρτητα από τον αριθμό των λέξεων, γι’ αυτό στα πρώτα φύλλα, όταν δεν μας έφτανε το χαρτί από την φωτοσύνθεση, στην διαδικασία του μοντάζ που ακολουθούσε, για να καλύψουμε το χώρο της σελίδας, χρησιμοποιούσαμε κείμενα γραμμένα στη γραφομηχανή! Σκεφτείτε ότι την στοιχειοθεσία την κάναμε μόνοι μας, κάναμε δηλαδή και τους δακτυλογράφους.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ άρχισε να δυσκολεύει. Ο συνέταιρός μου, που μετακόμισε από το Αγρίνιο, με την σύντροφό του, στην Κέρκυρα ήταν αδύνατον να αντεπεξέλθει οικονομικά και μετά από λίγους μήνες, εγκατέλειψε την προσπάθεια.

ΣΥΝΕΧΙΣΑ μόνος μου, σε αχαρτογράφητα νερά. Δημοσιογραφία είχα σπουδάσει. Δεν είχα ιδέα από τυπογραφία, όμως, αν δεν έπαιρνα το ρίσκο εκείνη τη στιγμή, η συνέχιση έκδοσης θα ήταν αδύνατη.

ΧΩΡΙΣ χρονοτριβή αγόρασα ένα μηχάνημα φωτοσύνθεσης και νοίκιασα γραφεία στην Γερασίμου Μαρκορά. Η έκδοση της εφημερίδας με τον τίτλο «Ενημέρωση» συνεχίστηκε. Την είχα διασώσει!

ΣΤΗΝ Μαρκορά, εκτός από τα γραφεία της εφημερίδας, δημιούργησα ένα ατελιέ, με δυο φωτοσυνθέσεις και ένα Φωτογραφικό, που, μετά το μοντάζ, προχωρούσαμε στα φιλμ, ώστε τα έντυπα να είναι έτοιμα για την εκτύπωση.

ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ, εκτός της «Ενημέρωσης», στοιχειοθετούνταν και άλλα έντυπα, όπως ο «Πόρφυρας», η καθημερινή εφημερίδα «Σημερινή», το δελτίο του Δήμου Κερκυραίων επί δημαρχίας Κούρκουλου, βιβλία και άλλες εκδόσεις, που ακολούθησαν πλέον τον δρόμο, που άνοιξε η «Ενημέρωση».

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ αργότερα, το1986, ο καθηγητής, Κώστα Θύμης, μου σύστησε τον Γιώργο Κατσαΐτη, που ήταν ανταποκριτής του «Ριζοσπάστη» στην Κέρκυρα. Έχοντας τότε ανάγκη από έναν συνεργάτη, αφού η δουλειά στο εργαστήριο είχε αυξηθεί, ιδίως με την έκδοση της καθημερινής εφημερίδας «Σημερινή» του Νώντα Βέργη, συνεργαστήκαμε.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ οκτώ χρόνια της συνεργασίας με τον Γιώργο Κατσαΐτη, η εφημερίδα άρχισε σιγά - σιγά να καθιερώνεται στις προτιμήσεις των αναγνωστών. Μετά από ένα διάστημα, απέκτησε δικά της γραφεία στην οδό Σταμάτιου Δεσύλλα, όπου βρίσκονται και σήμερα, καθώς και τρίτο συνέταιρο, τον μηχανολόγο, Χρήστο Μπάλα.

ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ, στηρίχτηκε από ανθρώπους του χώρου της Αριστεράς, που ήθελαν ένα ανοικτό παράθυρο ενημέρωσης και θέσεων του προοδευτικού χώρου και συνέβαλαν στο να μην κλείσει αυτό το παράθυρο, εξ αιτίας οικονομικών προβλημάτων.

ΘΥΜΑΜΑΙ έντονα από εκείνη την περίοδο στο ισόγειο εργαστήριο στην Μαρκορά, όταν στοιχειοθετούσαμε, ατελείωτες πολιτικές συζητήσεις με κόσμο που μπαινόβγαινε από το μεσημέρι μέχρι τα ξημερώματα, που ολοκληρώναμε την επεξεργασία των φιλμ.

ΔΕΝ ΘΑ ξεχάσω κι ένα αυτόφωρο για ένα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, με τίτλο «Κομπίνες και σκάνδαλα», που αφορούσε τον συνεταιρισμό Ειδών Λαϊκής Τέχνης. Με είχαν συλλάβει τότε˙ έτυχε εγώ να βρίσκομαι στο γραφείο, ο Γιώργος «τη γλίτωσε». Ούτε θα ξεχάσω την προθυμία αρκετών Κερκυραίων δικηγόρων να υπερασπιστούν χωρίς αμοιβή την εφημερίδα μας, στην πολύμηνη δίκη που ακολούθησε. Η εφημερίδα δικαιώθηκε. Ο Συνεταιρισμός έκλεισε...

ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ της δεκαετίας του 1990,περάσαμε στην εποχή της ηλεκτρονικής στοιχειοθεσίας μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Μοιραία, τα πανάκριβα μηχανήματα της φωτοσύνθεσης πέρασαν στην αχρηστία. Τις δυο φωτοσυνθέσεις τις δώρισα στον Δήμο Κερκυραίων για το Μουσείο Τυπογραφίας, που επρόκειτο να γίνει στο Νέο Φρούριο. Δεν έγινε ποτέ το Μουσείο, υποθέτω ότι ακόμα θα βρίσκονται σε κάποιον χώρο του Φρουρίου…

ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ το εξόπλισα άμεσα, με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα εκείνης της εποχής, υπολογιστές με τυπογραφικά προγράμματα, εκτυπωτές, καθώς η διαδικασία της εκτύπωσης με την μέθοδο όφσετ παράμεινε και παραμένει σταθερή.
ΤΟ 1993 και αφού είχε αποχωρήσει ο Χρήστος Μπάλας, μεταβίβασα το ποσοστό μου στον Γιώργο Κατσαΐτη και προχώρησα σε συνεργασία με τον Στέφανο Πουλημένο και στην έκδοση της καθημερινής εφημερίδας «Η Κέρκυρα Σήμερα». Πίστευα τότε -και πιστεύω- ότι μια εβδομαδιαία εφημερίδα δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά σε μια μικρή αγορά, όπως η Κέρκυρα.

ΜΕΤΑ από κάποια χρόνια και η «Ενημέρωση» άρχισε να εκδίδεται καθημερινά, ενώ η εβδομαδιαία έκδοση, μετά από μια μεγάλη και επιτυχημένη πορεία, σταμάτησε.

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ μεγάλη ικανοποίηση, που συμμετείχα στην έκδοση μιας εφημερίδας, που άνοιξε νέους δρόμους στον τομέα της ενημέρωσης στο νησί μας, που πρωτοστάτησε σε μεγάλα κοινωνικά θέματα και που συνεχίζει να κυκλοφορεί, κόντρα στον ηλεκτρονικό κατακλυσμό, μεταφέροντας το άρωμα του χαρτιού και του τυπογραφείου στους αναγνώστες.
ΗΤΑΝ ωραίο όλο το ταξίδι...

Δημοσιεύθηκε στο EN The Magazine Νοεμβρίου 2023, στο αφιέρωμα για τα 40 χρόνια κυκλοφορίας της εφημερίδας "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ"