Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

Ακίνητοι και φευγάτοι

Κάποιες στιγμές όταν γυρίζω πίσω, νομίζω ότι έζησα αιώνες και κάποιες άλλες... λες και ήταν χθες.
Τι να σου κάνει και αυτή η μνήμη, όταν τη φορτώνεις με όλες τις ιστορίες που άκουσες. Με όλα τα βιβλία που διάβασες και όλες τις ταινίες που παρακολούθησες.


Αν προσθέσεις τα παραμύθια, που έχουν γαντζωθεί πάνω της από τις μονοψήφιες ηλικίες, τα όνειρα που έζησες στον ύπνο σου ή στο ξύπνιο σου και όλες τις αλήθειες και τα ψέμματα που με τα χρόνια έγιναν ένα, μη περιμένεις σωστούς λογαριασμούς.
Μια μνήμη έχουμε χειμώνα καλοκαίρι, κάποιες στιγμές τα λίγα χρόνια της ζωής μας που προηγήθηκαν, τα μετράει αιώνες και κάποιες άλλες που ξεχνάει το φορτίο στο σπίτι, οι αιώνες γίνονται ώρες. Λες και ήταν χθες.
Ας γυρίσουμε στους Μάηδες που σβήναμε κεριά και ας ζήσουμε και τώρα που δεν σβήνουμε, αυτό που ξέρουμε καλά.
Για το χρόνο και σήμερα, που κάποιοι λένε ότι τρέχει, εμείς όμως εκεί, στάσιμοι, καρφωμένοι στο σημείο που το μυαλό άφησε να το παρασύρουν όλοι οι δυνατοί άνεμοι για να έχει να λέει για τα ταξίδια. Ακίνητοι και φευγάτοι, σε μια λειτουργία αντιστρόφως ανάλογη, από τα βάρη, που καθηλώνουν τα πόδια σε πιο αργό τέμπο. Για τα πόδια ήταν επόμενο, από μικρά μετρούσαν τα βήματα… ένα, δύο, τρία… πενήντα και βάλε, η συμμαχία, με το χρόνο ποτέ δεν βγαίνει σε καλό. Το μυαλό όμως πάντα ασυμβίβαστο, άντε τώρα να το πιάσεις… φορτωμένο με χρήσιμα και άχρηστα, τρέχει με χίλια. Τρέχει και χάνεται …
Σιγά τι είναι τα χρόνια. Αποσυμπιεσμένες στιγμές κατά μια έννοια. Αφού πρέπει να μεγαλώσουμε, ας το κάνουμε με αξιοπρέπεια, άλλωστε όσες φορές προσπάθησα να ξεγελάσω το χρόνο, γελάστηκα. Έρχονται στιγμές μνήμης, που δεν τις αντέχω και όσο δεν τις αντέχω, μέσα τους τρέχω.
«Με απουσίες μετράμε τον χρόνο. Με ονόματα που σβήνουμε. Με φίλους που χάθηκαν, που έγιναν ξένοι, που έφυγαν απ’ τη ζωή τη δική τους και τη δική μας. Με έρωτες που μαράθηκαν, με έρωτες που τελείωσαν άδοξα, με γεγονότα που ξεθώριασαν».
Σιγά σιγά μειώνουμε τις στροφές, κατεβάζουμε ταχύτητες και απολαμβάνουμε τη διαδρομή. Κάθε τόσο η όπισθεν σε πρώτη χρήση, με τα μάτια καρφωμένα σε αυτά που προηγήθηκαν, για να τα βλέπει ο χρόνος και να κάνει πίσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...