Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Η επιτυχία είναι στη ζωή



Έχω γράψει πολλές φορές για την παιδεία, για τα συστήματα που αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και τίποτα δεν αλλάζει, για το μύθο της δωρεάν παιδείας. Σήμερα και με αφορμή την ανακοίνωση των βάσεων για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά Ιδρύματα της χώρας, η στήλη φιλοξενεί ένα αισιόδοξο κείμενο μιας αναγνώστριας. «Γιατί για περίπου τρεις δεκαετίες, οι νέοι ακαδημαϊκοί πολίτες της χώρας μας, υποχρεούνται να υφίστανται το άδικο σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων για μια θέση στο όνειρο;
Η απάντηση είναι απλή: Επειδή, οι εισαγωγικές εξετάσεις με τον τρόπο που διεξάγονται, είναι το μοναδικό αδιάβλητο σύστημα στη χώρα. Σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία κρίσης και επιλογής υποψηφίων στην Ελλάδα, επικρατεί το κριτήριο του ρουσφετιού. Όπου ρουσφέτι, ίσον η εισαγωγή και πρόσληψη σε θέσεις, ανθρώπων που ταυτίζονται με όρους όπως ψηφοφόρος, συγγενής, χρηματοδότης, δημοσιογράφος, εραστής – ερωμένη.
Και ακριβώς επειδή το κράτος, είναι ανάξιο να ελέγξει το ρουσφέτι - αντιθέτως είναι ένα ρουσφέτι το ίδιο - για το λόγο αυτό, οι νέες και οι νέοι πολίτες που αυτονόητα θέλουν να σπουδάσουν, προετοιμάζονται 2 χρόνια, σε στείρα συνήθως γνωστικά πεδία, για να δώσουν εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια. Ο κόπος και ο χρόνος δύο ετών κρίνεται μέσα σε τρεις αναθεματισμένες ώρες κατά τη διάρκεια των οποίων, ο υποψήφιος πρέπει να αποδώσει στα θεωρητικά αντικείμενα παπαγαλιστί, και στα θετικά με συγκεκριμένη μεθοδολογία, όλη του τη δεξιότητα. Ακόμη κι αν ο/ υποψήφιος/α είναι βαθύς γνώστης ιστορίας, ή βιολογίας, ακόμη κι αν τα λογοτεχνικά του ενδιαφέροντα είναι ευρεία, ακόμη κι αν μπορεί να πραγματοποιεί εργαστηριακές χημικές ενώσεις, εάν στο διαθέσιμο για αυτόν τρίωρο δεν μπορεί να αποδώσει ακριβώς ό τι του ζητούν, με τον τρόπο που του το ζητούν, θα αποτύχει.

Οι έξυπνοι και διαβασμένοι Έλληνες λοιπόν, αναγκάζονται να υποκριθούν τους όχι και τόσο έξυπνους και διαβασμένους, προκειμένου να έχουν καλές επιδόσεις, και τελικά να αφομοιωθούν από ένα σύστημα στείρο φτιαγμένο για μέτριους ανθρώπους με συμπεριφορά οριοθετημένη και καθοδηγούμενη.
Γιατί εάν η ερώτηση του θέματος των εισαγωγικών ζητά τη βιογραφία του Ιωάννη Καποδίστρια πριν ασχοληθεί με τα ελληνικά πράγματα, και ο υποψήφιος γράψει, επιπλέον της ύλης, έγκυρες πληροφορίες σχετικά με τη διπλωματική καριέρα του Κυβερνήτη στην Ελβετία και τη Ρωσία, όχι μόνο δε θα πάρει παραπάνω βαθμούς, αλλά είτε θα αγνοηθεί, είτε θα μειωθεί βαθμολογικά το γραπτό του. Αυτό φυσικά θα συμβεί διότι και ο δύσμοιρος ο διορθωτής οφείλει να ακολουθήσει την πεπατημένη, και ακόμη κι αν έχει τις γνώσεις να εκτιμήσει τον υπερβάλλοντα ζήλο του υποψηφίου, το σύστημα του απαγορεύει να το κάνει.
Όλα όσα περιγράφονται παραπάνω είναι ίσως η απάντηση γιατί οι Έλληνες διαπρέπουν στις δυτικές χώρες, όπου η έννοια αξιοκρατία διέπει τα επαγγέλματα και τις επιστήμες. Είναι επίσης η απάντηση σε όσα παιδιά για άλλη μια φορά στενοχωρήθηκαν από τα φετινά αποτελέσματα: Η επιτυχία στη ζωή και στο στόχο τους, χιλιόμετρα απέχει από τη μετριότητα που ονομάζεται «Εισαγωγικές Εξετάσεις στα Πανεπιστημιακά και Τεχνολογικά Ιδρύματα της Ελλάδας. Η ζωή με τις ευκαιρίες της απλώνεται μπροστά σε όποιον είναι ικανός για επιτυχία.

2 σχόλια:

love είπε...

είχαι την "τυχη" να πετύχω στις Εισαγωγικές. Ωστόσο, εκείνη η χρονιά άφησε τραύματα πάνω στην ψυχή μου, καθώς συμβιβαστηκα πολύ με την στείρα αποστήθιση των ηλιθιοτήτων που μάθαινα. Η μάλλον δεν μάθαινα ηλιθιότητες, αλλά ο τρόπος που έπρεπε να τα μαθαίνω ήταν τουλάχιστον ηλίθιος. Υποτιμούσαν την νοημοσύνη μπου, εφόσον μου είπαν να παπαγαλίσω ιστορία και ανάλυση του Πλάτωνος και του Αριστοτέλη, καθώς και των λογοτεχνικών κειμένων. Η λογοτεχνία μεγάλο αγκάθι για μένα, καθώ την αγαπώ και δεν άντεχα να την κατακρεουργούν έτσι,αναίσχυντα. Ευτυχώς, στο μάθημα της λογοτεχνιας δεν παπαγάλισα, παίρνοντας ένα ρίσκο και πέφτωντας σε "καλό" διορθωτή, μου βγήκε σε καλό.

Απο κει και πέρα θεωρώ οτι το συστημα αυτό δεν ευννοεί τους έξυπνους ανθρώπους με κριτική ικανότητα και επαναστατικό πνεύμα, όπως είναι αρκετοί νέοι, αλλά τους τυποποιημένους και παπαγάλους.
Επίσης, πιστεύω πως το σχολείο δεν παράγει σκεπτόμενους ανθρώπους, αλλά ανθρώπους ρομποτ.
Ισως ως ένα βαθμό κατα κάποιο τρόπο έτσι είναι και το πανεπιστήμιο.
Γενικότερα, τα εξωτερικά ερεθισματα,βλέπε τηλεόραση,περιοδικά κτλ, παράγουν ανθρώπους επιφανειακους.
Εγκειται στον καθένα να ψάξει υγειή ερεθίσματα, που θα τον κάνουν καλύτερο και πιο σόφρων άνθρωπο.
Δυστυχώς, η εκπαίδευση δεν μεριμνά γι αυτό κι ούτε θα μεριμνήσει ποτέ, διότι ένας λαός επιφανειακός, χωρίς ουσιαστική γνώση και συναισθηματική καλλιεργεια, χειραγωγείται πολύ ευκόλοτερα απο έναν αντίστοιχο λαό που σκέπτεται και κατανοεί τι συμβαίνει γύρω του!

Ασφαλώς και η επιτυχία είνναι στην ζωή. Οποιος θέλει να πετυχει και να μορφωθεί να πάει λίγο παρπάνω, θα το κάνει. Γινεσαι ο,τι είσαι! :)

KostasD είπε...

Μάκη μου πόσο δίκιο έχεις. Το Λύκειο το τελείωσα με 14,75 και στις πανελλήνιες έπαιξα ΠΡΟΠΟ 1,2,Χ. Πάω Ελβετία να σπουδάσω και κάθε χρόνο τελείωνα με έπαινο. Πήρα το Δίπλωμα μου έκανα και το ΜΒΑ μου και μετά απο 25 χρόνια εργασίας στα ξενοδοχεία σήμερα έχω την δική μου εταιρία Management Ξενοδοχείων. Η αποτυχία μου στο μεσαιωνικό σύστημα παιδείας στην Ελλάδα μετατράπηκε σε επιτυχία στο μοντέρνο σύστημα εκπαίδευσης στην Ελβετία. Ενα σύστημα που σου κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον να παρακολουθήσεις την διδασκαλία των καθηγητών και να συμμετάσχεις με ζήλο στις εργασίες ομαδικές ή ατομικές που σου ανέθεταν. Στέλνω και εγώ ένα μήνυμα στα νέα παιδιά. Μην απογοητεύεστε σήμερα. Αυριο μπορεί να είναι μία καλύτερη μέρα ίσως σε κάτι άλλο ίσως κάπου αλλού. Σίγουρα όμως δεν καθορίζει την αξία σου το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα και τα υποκατάστατα του!

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...