Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Καλώς τα παιδιά (Β)

Μεταφέρω τρία σχόλια, που αναρτήθηκαν στην σελίδα μου, σχετικά με τα «καλώς τα παιδιά». Οι άγνωστοι και γνωστοί αναγνώστες, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Το πρώτο και το τρίτο από αναγνώστρια, που δεν βάζει φρένο στην περιέργεια της. Επειδή οι γυναίκες για αυτά τα ρεμάλια, έχουν μια ξεχωριστή θέση, στην καλύτερη περίπτωση στο κρεβάτι, και στη χειρότερη, κάτω από το «χριστουγεννιάτικο δένδρο», θα την συμβούλευα ότι δεν είναι και η καλύτερη ιδέα να τους γνωρίσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να πλήξει, δεν πρόκειται όμως και να μείνει για πολύ, όσες προσπάθησαν σήμερα ιδιωτεύουν...
Το μεσαίο, που υπογράφει «ανώνυμος» είναι επώνυμος και μάλιστα στην πρώτη γραμμή κρούσης της ομάδας. Επιδιώκει προκαλώντας με, να ανοίξω περισσότερο το παιγνίδι, εις βάρος φυσικά των συντρόφων του. Να σημειώσω ότι οι πυρήνες της οργάνωσης, παρά της πρόσκαιρες συμμαχίες αποτελούνται αυστηρά από ένα άτομο. Επειδή λοιπόν φίλε, αυτά που κάνεις στα έχω δώσει γραμμένα, ξέρω πολύ καλά τη στάση ζωής που υπερασπίζεστε. Κοροϊδεύετε τον κόσμο. Να σου θυμίσω ότι αυτές τις μέρες, έχεις δώσει το λόγο σου σε τέσσερις εκλογικούς συνδυασμούς για την συμμετοχή σου στα ψηφοδέλτιο. «Ψωνίσανε από σβέρκο…)

Στο προηγούμενο κείμενο, έκανα μια αναφορά στα πρώτα χρόνια της παρέας, που δημιουργήθηκε κάτω από συνθήκες, σχεδόν ίδιες με τις σημερινές. Αυτές τις μέρες έχει βγει στο γήπεδο για προθέρμανση, όταν θα αρχίσει το πραγματικό παιγνίδι, θα τα ξαναπούμε.
Α)«Πολύ συναρπαστικό! Μπορώ να τους γνωρίσω; Δεν το πιστεύω όμως ότι υπάρχει τέτοιο σχέδιο.. Κι ίσως, ΑΝ τελικά πράγματι υπάρχει, η πλάκα να είναι και η καλύτερη που θα ζήσουμε. Μήπως όμως από αγάπη τους δικαιολογείς προκαταβολικά γιατί ξέρεις πως θα εκτεθούν όταν θα έρθει η ώρα (τους); Μήπως την πλάκα την σκαρώνεις εσύ από την στήλη σου ασκώντας ταυτόχρονα και κριτική με ήπιες προειδοποιήσεις;»
Β)«Ποιος αλήθεια δεν θα ζήλευε την ευδαιμονία των εντιμότατων φίλων σου; Κι ας είσαι σκληρός μαζί τους, είμαι σίγουρος, ότι από τη στιγμή που έχεις μοιραστεί μαζί τους αρκετό υλικό έμπνευσης και ψυχαγωγίας, τελικά τους αποδέχεσαι. Το θέμα όμως δεν είναι να τους συμπεριφέρεσαι με συμπάθεια, αλλά να μπορέσεις να τους αντιμετωπίσεις σαν (και όχι ως) ίσος προς ίσο. Αυτό δεν νομίζω, ότι μπορείς να το καταφέρεις, αφενός γιατί έχεις τα προσόντα του παρατηρητή και αφετέρου γιατί δεν έχεις «πιάσει» το νόημα της στάσης ζωής τους. Για το τελευταίο δεν έχεις κανένα άλλοθι.»
Γ) «Με συγχωρείτε που επεμβαίνω, εντιμότατε φίλε του εντιμότατου φίλου μου Μάκη, όμως το άλλοθί του ίσως και να βρίσκεται ανάμεσά σας / μας. Αναφορικά, πάντως, με τον ρόλο του παρατηρητή - ΚΑΙ αφηγητή - δεν έχετε δίκιο. Από καλλιτεχνική άποψη και μιλώντας εκ πείρας, πρέπει να σας ενημερώσω ότι ο συγκεκριμένος ρόλος είναι ο πιο απολαυστικός!!! Θα περιμένω με αγωνία τη συνέχεια..»
Στα επόμενα σχόλια για όσους γνωρίζουν, να μην ξεχνούν, ότι η «παρέα» είναι κατ’ ευφημισμόν παρέα και εγώ υπ΄ αυτήν την έννοια είμαι μέλος της.
Ο καθένας χωριστά και όλοι εναντίον όλων.

2 σχόλια:

κ0nSeR+iNa είπε...

Έχετε κηρύξει κι επισήμως τον πόλεμο;!;!;!
Το σχέδιο, σαν σχέδιο-που μόλις τώρα κατάλαβα-το δουλεύουν προσεχτικά στο μυαλό τους και μέλη μιας άλλης παρέας νέων ανθρώπων. Για την υλοποίησή του, αναζητούν να στρατολογήσουν έναν κ μοναδικό κατάλληλο υποψήφιο..
Ας μην πούμε περισσότερα εδώ. (Σύμφωνα με παλαιότερή σου ανάρτηση) οι κουτοί επιδιώκουν πάση θυσία να δοξαστούν από άλλους εξίσου κουτούς και σε εμπόλεμους καιρούς, δεν πρέπει να υποτιμάμε κανέναν αντίπαλο.

Ανώνυμος είπε...

Εντιμότατε φίλε, καλησπέρα.
Απορώ με την εμμονή που έχεις να μην αντιλαμβάνεσαι τον αληθή λόγο για τον οποίο οι εντιμότατοι φίλοι σου τηρούν τη συγκεκριμένη στάση ζωής. Και δεν είναι ότι δεν τους ξέρεις. Μπορείς να παραβλέψεις τις καλλιτεχνικές ευαισθησίες και την επίσκεψη σε εξωτικά μέρη διακεκριμένου μέλους της παρέας; Είναι δυνατόν αυτό να δικαιολογείται από την επιθυμία του και μόνον για φάρσα ή μήπως καταδεικνύει μία εξόχως ευαίσθητη ψυχή, η οποία, ίσως ματαίως, αναζητά την ψυχική και πνευματική προαγωγή του; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεσαι την υπαρξιακή αγωνία λεβεντόκορμου εντιμότατου φίλου για την επικράτηση των πολιτικών και ιδεολογικών του επιλογών, όπως αυτές προσωποποιούνται στον πολιτικό γκουρού μας; Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Ο περιστασιακός μηδενισμός είναι η κάλυψη των ευαισθησιών και των ανησυχιών τους.

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...