Σήμερα ένα κείμενο αναγνώστριας, αισιόδοξο, στο πνεύμα του φθινοπώρου.
Φόρεσα στολή αναισθησίας
Έμπαζε πόνο από παντού
Καλύτερα γυμνή, είπα, να ζήσω
Κατίνα Βλάχου, 2012
Ανηφορίζοντας προκάλεσα και προσκάλεσα την αναισθησία να γίνει συντρόφισσα, αλλιώς δεν τη βγάζω. Αλλά όσο ανηφορίζω, τόσο αυτή απομακρύνεται. Ευτυχώς. Κι όσο τραβά η ανηφόρα, τόσο ντύνει με τη σιδερένια πανοπλία της τους αληθινούς της συντρόφους, και μ' αφήνει γυμνή, αφού έτσι θέλησα πραγματικά να μείνω.
Τους βλέπω, αμέτοχος θεατής, να υπογράφουν μνημόνια, να παίρνουν μέτρα, να κάνουν περήφανες δηλώσεις, να φωνάζουν ψεύτικες υποσχέσεις, που αφορούν όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς τους. Τους βλέπω να μειώνουν προσωπικότητες, να πατούν αξιοπρέπειες, να καταχρώνται ξένα λεφτά. Ο τρόπος τους, στάση ζωής και ευαγγέλιο υπαγορεύεται από την απόλυτη άγνοια της θέσης των άλλων και από την απόλυτη άρνηση να έρθουν στη θέση των άλλων. Επί του πρακτέου, άσχετοι. Επί της ουσίας, απόντες. Παρόντες μόνον στο βάθρο που έχτισαν όλοι μεταξύ τους για τους εαυτούς τους.
Τι μένει; Η λογική ενός δεκάχρονου. Η χαρά ενός δεκάχρονου. Ο ενθουσιασμός ενός παιδιού που αγαπά, παίζει, χαίρεται, θαυμάζει, στενοχωριέται, κλαίει, ζηλεύει, αλλά ζει. Ζει γυμνό από άμυνες αναισθησίας, γυμνό απ’ το βαρύ οπλισμό που θα το ξελασπώσει στα δύσκολα. Με την αθωότητα, προτιμώ να μείνω, να μην αλλάξω τίποτα, να μην ελιχθώ, να μην προσαρμοστώ στον κόσμο των μεγάλων. Των μεγάλων στην ηλικία και στην εξουσία.
Δε με ενδιαφέρει αυτή η μεγαλειότητα. Με ενδιαφέρει το μεγαλείο του δεκάχρονου παιδιού, που υποψιάζεται τι συμβαίνει, αντιλαμβάνεται το κακό αλλά έχει τη πολυτέλεια της αθωότητας. Με ορθάνοιχτα μάτια παρακολουθεί αλλά δεν είναι υποχρεωμένο να αντιδράσει. Είναι στον κόσμο του, αλλά και θεατής του άλλου, μεγάλου κόσμου.
Γονατίζω στο ύψος του δεκάχρονου και από αυτό το ύψος μοιράζομαι τη χαρά του και νιώθω ευτυχισμένη. Από εκεί γελάω και κλαίω δυνατά. Από εκεί κοπανάω τα πόδια μου από χαρά. Από εκεί αγαπάω. Από εκεί παίζω. Είμαι γυμνή αλλά είμαι αθώα. Και έτσι ζω. Έτσι θέλω να ζω, είπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου