Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

Πάλι μαζί...

Χθες έγραφα για τις παλιές φωτογραφίες και για το πόσο ευεργετική ενέργεια προσφέρουν στο παρόν μας. Συνεχίστε να ανταλλάσσετε παρελθόν. Είναι χρήσιμο να κοιτάμε διαρκώς προς τα πίσω, για να αντλήσουμε λίγο νόημα, μήπως και με το νόημα του παρελθόντος φωτίσουμε τον ζόφο του παρόντος και ανοίξουμε δρόμους προς το μέλλον. Το ξαναδιάβασμα του παρελθόντος αυτές τις μέρες που κυριαρχεί ο φόβος και η ανασφάλεια, μπορεί να είναι προωθητικό.
Παρένθεση: έχω ένα πρόβλημα ας με βοηθήσει κάποιος της τεχνολογίας. Εκεί που προσπαθώ να σκεφτώ, από δεξιά και κάτω η οθόνη του υπολογιστή μου, με βομβαρδίζει με φόβο, κάποιες σελίδες κατάφερα να τις απενεργοποιήσω, το “ Έθνος” επιμένει, δεν βρίσκω το τρόπο να το αποτρέψω, θέλω άμεσα να απαλλαγώ απ΄ αυτήν την επίθεση φόβου, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, αργότερα δεν θα μπορώ να κοιμηθώ.


Ο φόβος είναι το χειρότερο μαρτύριο και ο χειρότερος σύμβουλος για τους ανθρώπους που υποφέρουν χωρίς να έχουν καταλάβει ακόμη πού έφταιξαν. Ο φόβος τρώει τα σωθικά, παγώνει τον νου, μας βυθίζει στην απελπισία και στη μοιρολατρία. Αυτός ο φόβος παραλύει τις εναπομένουσες δυνάμεις, δεν τις αφήνει να εκδηλωθούν για να αντισταθούν. Ο φόβος λοιπόν. Αυτός πρέπει πρώτος να νικηθεί.
Οι Έλληνες έχουν υποφέρει πολλά, τα τελευταία χρόνια. Στα δέκα χρόνια οικονομικής εξαθλίωσης που προηγήθηκαν ήρθε να προστεθεί και μια πανδημία, που μπορεί να είναι παγκόσμια, εμείς όμως που έχουμε στην πλάτη μας έναν Γολγοθά τρέμουμε για την επόμενη μέρα.
Σ΄ αυτήν κρίσιμη στιγμή πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά στους διασπορείς απειλών και προφητειών. Όλοι αυτοί οι λαϊκιστές των Μ.Μ.Ε που πλήττουν , ενσυνείδητα τους ήδη πληγωμένους συμπολίτες μας και τρομοκρατούν την κοινωνία, πρέπει να αποκλειστούν από την ζωή μας.
Σήμερα η πραγματική ανάγνωση του προβλήματος είναι το μόνο που χρειάζεται για να αντιμετωπισθεί .
Η Κέρκυρα ευωδιάζει Άνοιξη. Σκορπάει αρώματα που θεραπεύουν την ένταση και το άγχος, που διασκεδάζουν τον φόβο και την απαισιοδοξία, ημερεύει τα πρόσωπα και διώχνει τις ρυτίδες.
Ανοίξτε το παράθυρο κλείστε την τηλεόραση…. Εκεί να δείτε ευκρίνεια χρωμάτων. Το νησί μας δίδεται σε όποιον έχει τις αισθήσεις ανοιχτές. Αυτό ζητάει σήμερα το κουρασμένο σώμα και ο κουρασμένος νους. Ένα άρωμα, ένα χρώμα.
Παρότι δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε το μέλλον, ας το φέρουμε πιο κοντά, ας συμπυκνώσουμε το χρόνο, ας μάθουμε να ζούμε μέρα με τη μέρα και ας αντλήσουμε χαρά από πράγματα που η ταχύτητα μας στέρησε.
Προσπαθώ να φανταστώ πώς θα είμαστε σε λίγους μήνες.
Πάλι μαζί 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...