Κανένα Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, υπαγορευόμενο από το διευθυντήριο των Βρυξελών, δεν μπορεί να μάς σώσει, ίσως αποτρέψει την πτώχευση, αλλά δεν θα αλλάξει, τον τρόπο διαβίωσης, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας, μέσα σ’ αυτό το σαθρό περιβάλλον. Πάλι θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε, αλόγιστα, να σπαταλάμε ακαταλόγιστα, ανακυκλώνοντας με βεβαιότητα την κρίση. Και η ανακύκλωση δεν μπορεί να διαρκέσει στο διηνεκές, ο πλούτος δεν παράγεται από τον εαυτό του. Οι πηγές και η ενέργεια δεν είναι ανεξάντλητες. Ο κόσμος δεν είναι άπειρος. Τα αποθεματικά των ταμείων του πλανήτη έχουν μειωθεί επικίνδυνα.
Να δούμε τον κόσμο με άλλο μάτι. Να δούμε τον κόσμο με μάτια, που μας τα κρατά ορθάνοιχτα η παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας. Να δούμε τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών, που περιφέρονται στο διαδίκτυο και φτιάχνουν φανταστικές παγκόσμιες παρέες.
Το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, σ’ αυτόν το κόσμο το παλιό, που διψάει για περισσότερο δανεικό χρήμα, για περισσότερα αυτοκίνητα, για προϊόντα μιας χρήσης, για περισσότερη συσσώρευση ύλης, αντλεί στερεότυπα του παρελθόντος, με βασικό συστατικό την κοντόφθαλμη αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκων, που ήταν πάντοτε και θα συνεχίσουν. Πρόκειται για μια θνησιγενή απόπειρα που διαδραματίζεται μέσα στα πλαίσια ενός συστήματος που ήδη έχει ξεκινήσει τον επιθανάτιο ρόγχο.
Η χώρα μας αποτελεί απτό παράδειγμα γι’ αυτά που έρχονται, ο ξεσηκωμός των νέων του Δεκέμβρη του 2008, σε συνάρτηση με την οικονομική κατάρρευση, μας προετοιμάζουν για το καινούργιο. Με δάκρυα χαράς ας αποχαιρετίσουμε τον κόσμο τον παλιό με την ευχή να πάει στο καλό και να μην ξανάρθει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου