Το κουβαλάω το σύνθημα από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Το επιτρεπτό όριο απουσιών το ξόδευα τις Δευτέρες. Τις ώρες λαιμητόμους του απογεύματος της Κυριακής, τις έπνιγε η χαρά της παρέας και η άνεση του χρόνου. Αύριο ξημερώνει Κυριακή και ας λέγετε Δευτέρα. Μέχρι και σήμερα, που χάσαμε τις μέρες, το τάμα το κρατάω. Άλλαξα μουσική, άλλωστε έχουμε μπροστά μας δυο μήνες και κάτι μέρες προεκλογικού χρόνου, αρκετό διάστημα, για ενδιάμεσες πενιές… Συνεχίζουμε με καλοκαιρινές μπαλάντες, που κάνουν τις μέρες μήνες και γιατί όχι και εποχές. «Τα καλοκαίρια είναι ψέματα» ο τίτλος του βιβλίου, ένα απόσπασμα, για μας που μπορούμε να κάνουμε την Δευτέρα Κυριακή, να προχωρήσουμε παραπέρα …
«Τα καλοκαίρια είναι σπίρτα που καίγονται ως την άκρη τους κι ύστερα αφήνουν μουντζούρες σε φωτογραφίες θαμπές απ’ την αλμύρα και σε ηλιοβασιλέματα που ριγήσαμε σφιχταγκαλιασμένοι. ....Είναι μυρωδιές τα καλοκαίρια. .... Το άρωμα της θέρμης του μεσημεριού στη σάρκα. ....Ο βρεγμένος καπνός. ....Η αντηλιά στους τοίχους του ενοικιασμένου δωματίου. ....Ο ταξιδιάρικος ιδρώτας στα κορμιά των εραστών. ....Είναι επιθυμίες τα καλοκαίρια. ....Τις περισσότερες τις κουβαλάμε μέσα μας χρόνια ολόκληρα. ....Το μικρό κορίτσι με το ηλιοκαμένο δέρμα και τα φύκια στα πέλματα…
....Τα μάτια της που χωρούσαν όλο τον ορίζοντα… ....Η παρέα των πιτσιρικάδων που δεν σ’ έπαιζε γιατί εσύ ήσουν από την πόλη κι αυτοί ντόπιοι διάβολοι. ....Το αστέρι που δεν έφτανες να αγγίξεις όσο κι αν τεντωνόσουν προς τη νύχτα πάνω σου. ....Είναι μυστικά ανείπωτα τα καλοκαίρια. ....Φιλιά στα κλεφτά στις σκιές του πάρκου. ....Το πρώτο τσιγάρο στα σκαλάκια της πλατείας. ....Λόγια και υποσχέσεις για φιλίες που ξεθώριασαν. ....Είναι ψέματα τα καλοκαίρια. ....Κάστρα στην αμμουδιά. ....Γκρεμίζονται με την παλίρροια. ....Φεύγουν με τα πρώτα μελτέμια. ....Και μένεις σιωπηλός, να αφουγκράζεσαι το μοιρολόι του φθινοπώρου, που θα ‘ρχεται πάντα ντυμένο με τη θλίψη του, μα πάντα κρατώντας σφιχτά στον γκρίζο κόρφο του μια χούφτα βροχής λυτρωτικής. ....Ναι, μπορείς να κοιτάξεις μπροστά, ακόμη κι αν αυτό που άφησες πίσω σου είναι ένα αυγουστιάτικο φεγγάρι, λαμπερό και απρόσιτο.....» Αν μπορείς να κάνεις την Δευτέρα Κυριακή, μπορείς να κανείς και τον χειμώνα καλοκαίρι…
Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειτ...
-
Το έγραψα πέρυσι «κατόπιν εορτής», το θυμίζω σήμερα λίγες μέρες πριν το Πάσχα, χωρίς να έχω την ψευδαίσθηση, ότι θα αλλάξει κάτι. Τ...
-
Όταν το 2007 η Παλιά Πόλη της Κέρκυρας, με την σφραγίδα της UNESCO εντασσόταν στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς, υ...
-
Τα πράγματα παίρνουν επικίνδυνες διαστάσεις. Ο αποκλεισμ ό ς του ΧΥΤΑ έπρεπε να έχει λήξει χθες. Η συνέχιση του αποκλεισμού από το...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου