Οι πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη είναι κάτι εντελώς ακαθόριστο. Δεν είναι εποχή το φθινόπωρο είναι προθάλαμος, είναι το περίμενε για κάτι που θέλεις να το ξεφορτωθείς όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Αυτό είναι τελικά που μας χαλάει τη διάθεση και ανοίγει την πόρτα της μελαγχολίας. Γι’ αυτό έφτασα στα άκρα με το προηγούμενο κείμενο, εκεί που δεν έχει άλλο παρακάτω, για να μπορέσω να χαρώ το απρόσμενο πριν, έστω και δυο βήματα πριν.
Αυτή η απροσδιόριστη μουντή εποχή δεν παύει να είναι ένα κομμάτι απ’ την ζωή μας, που αν μην τι άλλο πρέπει να τη ζήσουμε. Και θα τη ζήσουμε μόνο όταν σηκωθούμε απ’ τον προθάλαμο της αναμονής και ανοίξουμε, από αύριο κιόλα το ζεστό σαλόνι του χειμώνα. Τώρα όσο για τη θεραπεία… Μια είναι η καλύτερη, δηλώνει διάσημος Αμερικανός γιατρός. «Ζήστε τη ζωή σας».
Και τα χάπια, οι ενέσεις, οι επεμβάσεις, οι ειδικές ασκήσεις, η προσοχή, η ανησυχία; Τίποτα απ΄ όλα αυτά. «Ζήστε τη ζωή σας».
Το καλύτερο φάρμακο, τα θεραπεύει όλα.
Διότι όσο καθυστερείς, διστάζεις και αναβάλλεις τη ζωή για αργότερα, εκείνη περνά. Μέχρι να μην υπάρχει πλέον τίποτα να θεραπευθεί... Από αύριο κιόλας ν’ αφήσουμε τα ερωτήματα για το νόημα της ζωής, που προτρέπει το φθινόπωρο να απαντήσουμε, να τα πάρει το ποτάμι.
Ζήστε τη ζωή. Διότι η ζωή φαίνεται πως είναι το καλύτερο φάρμακο για τη ζωή.
Ένας έρωτας γιατρεύει έναν έρωτα, μια παρέα θεραπεύει τη μοναξιά, ένας σκοπός απαλύνει τη θλίψη, μία βόλτα στον αέρα τον καθαρό μπορεί να δώσει άλλο αέρα στη ψυχή μας .
Είμαστε όλοι θνητοί και η αθανασία, μέρος της ζωής αυτής εδώ που ζούμε είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου