Τα επιχειρήματα σε μια πρώτη ανάγνωση, δεν δείχνουν ισχυρά. Σε πρώτο επίπεδο, που η ερμηνεία γίνεται με όρους καθημερινότητας, και πράξεις αριθμητικής, το αποτέλεσμα είναι απολύτως αντίθετο με την έρευνα του δείκτη νοημοσύνης. Οι έξυπνοι που ασφυκτιούν και παραιτούνται είναι οι κουτοί της ιστορίας, αντιθέτως οι κουτοί είναι οι έξυπνοι, αποκτούν δύναμη και καθορίζουν το παιγνίδι.
Σε μια δεύτερη επεξεργασία, που τα μεγέθη υπολογίζονται, με πιο ακριβά πράγματα αυτής της ζωής, η οριοθέτηση αρχίζει να αποκτάει την διάσταση εκείνη, που το βασίλειο των κουτών είναι αδύνατον να κατανοήσει.
Δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα το διαφορετικό. Οι μεν και οι δε, πρέπει να αισθάνονται ευχαριστημένοι. Ο διαχωρισμός εδώ δεν έχει να κάνει με ταμπέλες άνευ περιεχομένου, αλλά με δύο διαφορετικά ανθρώπινα βασίλεια, που η φύση τα καταδίκασε, να φαίνονται ίδια.
Οι κουτοί, δυνατοί ζουν και βασιλεύουν απολαμβάνοντας όσα αγαθά φτάνει το μυαλό τους, το χρήμα και τη δόξα δηλαδή. Οι άλλοι: «Η ιστορία τους χαράμισε να σκάσουν μύτη πάνω στην τεμπελιά της. Έτσι ανακάλυψαν τους εαυτούς τους, την ομφαλοσκόπηση την ψυχανάλυση, την βαθιά σκέψη την βαριά ανάλυση, με ταλέντο δε λέω, με χιούμορ, αλλά και μπόλικο σαρκασμό. Κάνανε τις πληγές τους λόγια, λέξεις έννοιες κάποιοι βάλανε μουσικές, κάποιοι άλλοι φωνές, επικοινωνήσανε και γίνανε οι αποκλειστικοί φορείς του αυστηρά προσωπικού. Δηλαδή της μοναξιάς τους».
Σε ένα τρίτο επίπεδο, ο καθένας θα ζητήσει αυτό που το μυαλό του υπαγορεύει. Και επειδή ζητάμε διαφορετικά πράγματα ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
1 σχόλιο:
Το μυαλό, η συνείδηση και η αισθητική του καθενός.
Το χρήμα πολλοί (πολύ) εμίσησαν, τη δόξα ουδείς. Τι να την κάνεις και τη δόξα, αν σε δοξάζουν οι κουτοί; Πολύ καταλυτικό για το είναι μας το ποιός μας δοξάζει και γιατί. Δίκοπο μαχαίρι οι όποιοι συσχετισμοί..
Βρε πιό καλή η μοναξιααααά..
Δημοσίευση σχολίου