Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Εμείς, οι κάτοικοι…




Για την πόλη και σήμερα, από μια άλλη ματιά.  Οι πληθυντικοί δε με βρίσκουν σύμφωνο,  άλλωστε σχεδόν πάντα οδηγούν, σε μηδενικές ευθύνες. Όμως… Το εξαντλήσαμε το θέμα,   θα σκέφτηκε η αναγνώστρια,  είμαστε μόνοι μας,  εμείς οι κάτοικοι, της πόλης, που μόνο από μας περιμένει...     
«Η πόλη δεν αναπτύσσεται. Γερνάει. Κι ας μην αποδώσουμε ως τυπικοί έλληνες τις ευθύνες στην εξουσία. Η εξουσία είμαστε εμείς, γιατί είμαστε οι κάτοικοι αυτής της πόλης, αυτής της πόλης  που γερνά. Της πόλης που φωνάζει «προσέξτε με», που πάνω της κυλούν οι στιγμές και οι ζωές μας. Που επειδή απέκτησε την ταμπέλα της UNESCO, τρέμουμε μη χαθεί. Λες και η πόλη χρειάζεται ταμπέλες για να τη φροντίσεις. Ή λες κι αν δεν είχαμε την ταμπέλα του Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, η πόλη δε θα άξιζε τη φροντίδα μας.
Για τίτλους και πρωτόκολλα πάντοτε καλοί ήμασταν. Πιστοί υπήκοοι των κυρίαρχων κάθε εποχής, παθητικοί δέκτες των κανόνων τους, προχωρήσαμε καλά από το Μεσαίωνα στην Αναγέννηση και στη Νεώτερη Ιστορία. Ευτυχώς οι κυρίαρχοι στα χέρια των οποίων βρεθήκαμε για πολλούς αιώνες, σεβάστηκαν και ομόρφυναν τον τόπο. Χωρίς απαιτήσεις από τον ντόπιο πληθυσμό, άφησαν έργα καλαίσθητα και σημαντικά.
Το «χωρίς απαιτήσεις»  όμως αποτελεί διαχρονικά τη στάση του ντόπιου πληθυσμού δίνοντας carte blanche στην κεντρική κυβέρνηση να αδιαφορεί επίσης διαχρονικά για την πόλη της Κέρκυρας.
Η άποψη περί αυτονομίας απ’ το ελληνικό κράτος είναι τουλάχιστον αστεία. Έχει όμως προκύψει από την ανικανότητα για μάχη και για διεκδίκηση ισότιμης μεταχείρισης από το κεντρικό κράτος, θέτοντας την Κέρκυρα ουραγό που μπορεί να ξεφύγει απ’ τη μοίρα της μόνο με απόσχιση.  
Μοιρολάτρες κάτοικοι της Κέρκυρας, ας ξεχάσουμε τη γκρίνια, κι ας θυμηθούμε τα δικαιώματα μας, ας διεκδικήσουμε στόχους, ας δείξουμε έμπρακτα την αγάπη μας στην πόλη, εμείς οι δικοί της άνθρωποι. Ας μην καταντήσουμε σαν τους Μοιραίους του Βάρναλη, αποδίδοντας τις ευθύνες πάντα κάπου αλλού.
Είμαστε υπεύθυνοι για ό, τι συμβαίνει και για ό, τι δε συμβαίνει. Και η στάση του «χωρίς απαιτήσεις», έγινε σχεδόν γονίδιο που πρέπει να αποβληθεί για να αποκτήσουμε επιτέλους ανάπτυξη και όχι γήρας.
Εμείς.  Οι κάτοικοι…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...