Είναι
μια περίοδος αναμονής. Σε πυκνό χρόνο
η ελληνική κοινωνία έζησε πολλά και το
πιο σημαντικό, πρώτη φορά αριστερή
κυβέρνηση. Γκρεμίστηκε ο πάλαι ποτέ
δικομματισμός, καλλιεργήθηκαν ελπίδες
αλλά και διαψεύστηκαν προσδοκίες,
αναθεωρήθηκαν προγραμματικές δεσμεύσεις
και η ζωή συνεχίζεται χωρίς μέχρι στιγμής
να έχει αλλάξει η εικόνα ενός συστήματος
που η ελληνική κοινωνία στο σύνολο το
έχει αποδοκιμάσει. Και είναι αυτό το
σύστημα που μέχρι σήμερα δεν έχει
κατορθώσει να ανταποκριθεί ούτε
στοιχειωδώς στις πραγματικές ανάγκες
του Λαού.
Σήμερα
παρατηρούμε μια αριστερή κυβέρνηση στο
ρόλο του διαχειριστή της εξουσίας χωρίς
ουσιαστικά να ασκεί πολιτική. Και πως
θα μπορούσε άλλωστε, από την στιγμή που
επιχειρεί με τα ίδια υλικά ενός φθαρμένου
συστήματος; Η ήττα, περιμένει στην
στροφή.
Εκεί
που κλείνω απαισιόδοξα έρχεται η επόμενη
λέξη να ανοίξει μια χαραμάδα.
Ένα
κομμάτι της ζωής μας και αυτή η οικονομική
κρίση, που θα τελειώσει κάποτε χωρίς
κανείς να γνωρίζει την επόμενη μέρα.
Μπορεί η ιστορία να επαναλαμβάνεται, ο
χρόνος όμως δεν γυρίζει πίσω. Τα γεγονότα,
όσο και αν μοιάζουν μεταξύ τους σε άλλο
χρόνο είναι άλλα. Και αυτή η κρίση που
αποτελεί ένα κομμάτι του παρόντος μας,
δεν είναι τίποτα άλλο από μια κουκίδα
στις πολλές που συνθέτουν τη ζωή μας .
Κάποια στιγμή θα μπει στο φάκελλο της
ιστορίας μας, θα ταξινομηθεί και θα
περιμένει μέχρι να συμπληρωθεί και να
κλείσει...
Ο,τι
ζήσαμε πριν την κρίση τα ζήσαμε,ακόμα
και αν αποκτήσουμε την αγοραστική δύναμη
που είχαμε, η επόμενη μέρα θα είναι
διαφορετική. Τίποτα δεν αφήσαμε στη
μέση, αυτή είναι η ζωή μας και συνεχίζεται.
Και συνεχίζεται με στιγμές καλές και
κακές και μέσα στη κρίση. Καταλαβαίνω,
δεν είναι εύκολο για το καθένα να βλέπει
την μεγάλη εικόνα.. Δεν είναι εύκολο να
χάνεται στην απεραντοσύνη του ουρανού
και να μονολογεί μια κουκίδα είναι γη
και μεις ούτε κουκίδα και ταυτόχρονα
να γίνεται ο ίδιος ουρανός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου