Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2020

Πάλι μαζί

Αυτές τις τελευταίες μέρες του χρόνου ας εξαντλήσουμε όλα τα όρια της ελπίδας, όσο και αν η προσδοκία μας έχει κουράσει. Είναι χρήσιμο να κοιτάμε διαρκώς προς τα πίσω, για να αντλήσουμε λίγο νόημα, μήπως και με το νόημα του παρελθόντος φωτίσουμε τον ζόφο του παρόντος και ανοίξουμε δρόμους προς το μέλλον. Το ξαναδιάβασμα του παρελθόντος αυτές τις μέρες που κυριαρχεί ο φόβος και η ανασφάλεια, μπορεί να είναι προωθητικό.


Οι Έλληνες έχουν υποφέρει πολλά. Στα δέκα χρόνια οικονομικής εξαθλίωσης που προηγήθηκαν ήρθε να προστεθεί και μια πανδημία, που μπορεί να είναι παγκόσμια, εμείς όμως που έχουμε στην πλάτη μας έναν Γολγοθά τρέμουμε για την επόμενη μέρα. Σ΄ αυτήν κρίσιμη στιγμή πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά στους διασπορείς απειλών και προφητειών. Όλοι αυτοί οι λαϊκιστές των Μ.Μ.Ε που πλήττουν , ενσυνείδητα τους ήδη πληγωμένους συμπολίτες μας και τρομοκρατούν την κοινωνία, πρέπει να αποκλειστούν από την ζωή μας.
Ανοίξτε το παράθυρο κλείστε την τηλεόραση…. Εκεί να δείτε ευκρίνεια χρωμάτων. Αυτό ζητάει σήμερα το κουρασμένο σώμα και ο κουρασμένος νους. Ένα άρωμα, ένα χρώμα.
«Ατελείωτο του ήλιου το κυνήγι» λέει ένα τραγούδι και άμα σταματήσεις χάθηκες. Έτσι είναι αγαπητή μου φίλη που το σχολιάζεις στο ραδιόφωνο. «Το σκοτάδι παραμονεύει. Μεταθέτεις συνέχεια τους προορισμούς για να συνεχίζεται το ταξίδι, για να κινείτε η ζωή, να έχει φόρα η καρδιά και καύσιμα το μυαλό. Ατελείωτο του ήλιου το κυνήγι, για όσους σκαλίζουν ακόμα στον πηλό καράβια και χελιδόνια, για εκείνους που τρέχουν αενάως κυνηγημένοι και κυνηγοί ταυτόχρονα. Του χρόνου, που αμείλικτος μαζεύει τις ζωές μας οι οποίες κρέμονται από τα δέντρα. Εμείς που συνηθίσαμε να ξεκουραζόμαστε στην σκιά ενός ονείρου, θα συνεχίσουμε. Και αλήθεια σας λέω δεν πρόκειται να νοιώσουμε χειρότερα…»
Ζούμε μια ενδιαφέρουσα περίοδο. Πριν τελειώσει, που θα τελειώσει σύντομα, έχει αξία να αποθεώνουμε την κάθε στιγμή της. Δεν έχουμε κάθε φορά την ευκαιρία, να περνάμε τόσο δύσκολα.
Θα που πείτε, εν μέσω καταιγίδας, εσύ ντύθηκες με ασπρόρουχα του καλοκαιριού, άλλαξες τα βαριά του πόνου τα τραγούδια και έβαλες στο πικάπ τραγούδια της ψυχής; Για να αντέξει. Για να απαιτήσει το χρόνο της. Για να επιστρέψει εκεί που επιθυμεί.
Προσπαθώ να φανταστώ πώς θα είμαστε σε λίγους μήνες...
Πάλι μαζί..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...