Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Το μπολερό δεν ήταν του ραβέλ ή η ελεγεία της σοκολάτας





Δημοσιεύω ένα κείμενο σήμερα, που ήθελα να το δημοσιεύσω από καιρό. Μου το έστειλε η φίλη μου, δημοσιογράφος και συγγραφέας Ελένη Γκίκα με την υποσημείωση: «αν υποψιαστώ που δεν σ’ αρέσει θα πεθάνω». Εγώ δεν θα μπορούσα να γράψω ποτέ ένα τέτοιο κείμενο ακόμα και αν λάτρευα την σοκολάτα και αυτό έχει να κάνει με το φύλλο. Η γυναικεία γραφή, χαρακτηριστικό δείγμα τα παρακάτω, στέλνει τα δικά της ερεθίσματα και οριοθετεί τους ρόλους στο ερωτικό παιγνίδι.
«Εχει χαρακτηριστεί μαγική, θεραπευτική, αγχολυτική, παυσίπονη, αντιβηχική, καρδιοθεραπευτική, καταστροφική, τροφή των θεών αλλά και… θάνατος ηδονικός και υποκατάστατο. Αμαρτία που ή την απολαμβάνεις χωρίς έλεγχο ή δεν τη συζητάς καν… Η Ζυλιέτ Μπινός στο «Σοκολά» δεν έσπασε τζάμπα ταμεία. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που δεν την συζητά καν;
Την πρώτη σοκολάτα την τρως μικρός, σου μένει αυτό το καλόπιασμα - γεύση μετά από τόση μπεμπελάκ, φρουτόκρεμα και νουνού. Κατόπιν δεν την ξεχνάς ποτέ. Σ’ αυτήν καταφεύγεις, ειδικά όταν σε… ξεχνά η ζωή. Μαύρη, άσπρη, πραλίνα, με γέμιση φράουλα, κεράσι, μπανάνα, με ολόκληρο αμύγδαλο, φουντούκι, σταφίδες, με κάστανο, πορτοκάλι ή με λικέρ, σκληρή, μαλακή, ζουμερή, γάλακτος ή αμυγδάλου, με… ρύζι, με σύκο, με τσέρι, με δαμάσκηνο ή με καρύδι, σε… σοκολατάκι, σε μέγεθος κανονική ή γίγας, κρύα, ζεστή, σε μους, παγωτό ή σε κέικ, ίδια μανία και τρέλα και ας σε πονά το συκώτι, και ας γεμίζει η φιλαρέσκειά σου σπυράκια. Και ας κρυφογελούν οι πάντες γύρω σου ψιθυρίζοντας εκείνα τα σόκιν ανέκδοτα περί σεξ. Αυτή την ώρα είσαι εσύ και ο παράδεισός σου. Εσύ και η… θεά, με ή χωρίς… ονοματεπώνυμο.
Ταινία (Σοκολά), βιβλίο (Νερό σε καυτή σοκολάτα), τραγούδι (Ασπρη σοκολάτα), ρούχα κι εσώρουχα (Chocolate Show), γλυπτά (γυναίκα, αμάξι, χειροβομβίδα έως… νεκροκεφαλή, όλος ο κύκλος της ζωής σε μαύρο - γλυκό), το κακαόδεντρο με τις ρίζες στους Αζτέκους, τους Μάγια και στο κακάο της μαμάς, αποτελεί νυν και αεί την πιο θεραπευτική γάζα: στον φόβο, στον τρόμο, στη νύχτα, στην άγευστη ζωή ή τη μοναξιά. Η τοξίνη του σώματος, το σουσάμι άνοιξε στον παράδεισο.
Απείρως καλύτερη απ’ όλα. Και… απ’ το σεξ. Για τους εξής κάτωθι, καθοριστικούς λόγους:
Μπορείς να την πάρεις, όποτε θέλεις. Σε ικανοποιεί ακόμα και αν έχει μαλακώσει. Μπορείς να την έχεις με ασφάλεια, ακόμα και οδηγώντας. Μπορείς να την απολαμβάνεις όσο χρόνο σου αρέσει. Μπορείς να την απολαμβάνεις και μπροστά στη μαμά σου. Αν την δαγκώσεις, δυνατά, δεν θα την πειράξει. Η λέξη υποχρέωση δεν την τρομάζει. Δεν σε αφήνει έγκυο ποτέ. Μπορείς να την έχεις οποιαδήποτε μέρα του μήνα. Μπορείς να την βρεις εύκολα και να είναι καλή. Μπορείς να έχεις όσες ταυτόχρονα θέλεις. Ποτέ δεν είσαι πολύ μεγάλος ή πολύ μικρός γι΄ αυτή. Όταν την τρως το βράδυ, δεν ξενυχτάς τους γείτονες. Ποτέ μια σοκολάτα δεν θα προσποιηθεί ότι είναι σοκολάτα.
Είναι το μόνο Μπολερό που δεν ήταν του Ραβέλ αλλά το πιο ουράνιο παγωτό σοκολάτα.
........................................................................................................................
"Απείρως καλύτερη απ' όλα . Και ...απ' το σεξ". Πως να μου πάει το χέρι να το γράψω..

1 σχόλιο:

alef είπε...

Ελα, μαζέψου! Τα παίρνεις όλα κατά γράμμα! Είπαμε, ωραίο κείμενο και τι ωραία που είναι η σοκολάτα! Αλλά δεν είπαμε και τι χάλια που είναι το... σέχ, όπως το λέει κι ο κύριος Γιάννης! Εκεί εσύ, σταθερά στην ένσταση! Να μη συμφωνίσεις μια φορά! Μπα! Κάτι θα πάθεις! Καλέ πώς αντέξαμε τόσα χρόνια- διαφωνία? Είδες η... διαφωνία καμια φορά? Καλημέρα, Φιλιά (βραδυφλεγές άλεφ, σήμερα το πήρα είδηση το κείμενο!) (απάντα και καμιά φορά!)

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...