Πέρασαν τα χρόνια, έχουν αλλάξει πολλά από τότε. Οι διαδικασίες όμως εκεί σταθερές, εμπόδιο σε κάθε συζήτηση επί της ουσίας. Δεν ξέρω αν είναι μειονέκτημα της δημοκρατίας όλα αυτό το σύμπλεγμα των διαδικασιών, για κείνο που είμαι σίγουρος, ότι με πρόσχημα της τήρησή τους, κρύβεται πολύ υποκρισία. Τηρούμε τις διαδικασίες, έχοντας καβάτζα το αποτέλεσμα, ένα αποτέλεσμα καθορισμένο, σ’ ένα παιγνίδι πέρα για πέρα σικέ.
Ξέρεται πόσοι φελλοί επωφελήθηκαν από τις ευεργετικές συνέπειες διαδικασιών. Ξέρετε, πόσοι ικανοί σήμερα ιδιωτεύουν, που τόλμησαν να τις παραβούν;
Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως εκείνες οι ομηρικές μάχες επί της διαδικασίας να ήταν μάχες επί της ουσίας. Οι νικητές της διαδικασίας, ήταν τελικά οι νικητές της ουσίας.
Χωρίς διαδικασίες βέβαια θα ήταν αδύνατη η λειτουργία της δημοκρατίας, για να είναι όμως εντάξει με τον εαυτό της θα πρέπει, να πετάξει και να αντικαταστήσει πολλές απ’ αυτές, που σήμερα κλέβουν χρόνο δημιουργούν αγκυλώσεις, και θέτουν φραγμούς στην ελεύθερη έκφραση των πολιτών. Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν και μπορούν να προσφέρουν αλλά αδυνατούν να παραβούν κάποιες διαδικασίες. Ξεκινούν με καλές προθέσεις και βρίσκονται αντιμέτωποι με ενοχές.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ λόγος για τη δημόσια διαβούλευση, για την παιδεία για το ασφαλιστικό, για τον «Καλλικράτη», για το καλό μας άλλοθι, κάτι δηλαδή σαν εξέλιξη εκείνων των ατέρμονων συνεδριάσεων που στο τέλος οι προτάσεις της εισήγησης της καθοδήγησης ήταν στην ουσία και αποφάσεις. Ας μην χάνουμε χρόνο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου