Με την αριστερά

Με τις αυριανές εκλογές, ανοίγει ουσιαστικά μια καινούργια περίοδος, για τη χώρα μας, οι δυνάμεις του δικομματισμού, ενωμένες πλέον, θα επιδιώξουν μια κυβέρνηση για να υπηρετήσουν τους όρους του επαχθούς μνημονίου, που υπέγραψαν. Ακόμα και αν τους δώσει το δικαίωμα το αποτέλεσμα, η 7η Μαΐου θα αποτελέσει την αφετηρία του μεσοδιαστήματος, για το πέρασμα στη νέα εποχή.
«Οι δύο μεγάλες παρατάξεις, μέσα από το όψιμο μασκάρεμα τους, όχι μόνο δεν θυμίζουν τις αρχές τους, αλλά πείθουν και τον εκ γενετής ηλίθιο, ότι αποτελούν ένα κόμμα όπου απλώς οι σφετεριστές του θρόνου διαφωνούν για τον θρόνο, όχι για την ακολουθητέα πολιτική. Παρά την εκκωφαντική του κοινοτοπία, το επιχείρημα ισχύει: η πολιτική της χώρας πλέον ασκείτε με έξωθεν υπαγόρευση και ο καβγάς των δυο μεγάλων κομμάτων αφορά τη θεσιθηρία και το κυνήγι των θησαυρών που αναμένονται. Τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει κάτι που έπραξε η κυβέρνηση - σωστό ή λάθος - και δεν θα το έπραττε η αντιπολίτευση αν κρατούσε τα ηνία της χώρας»
Προ δωδεκαετίας απόσπασμα από άρθρο του Κωστή Παπαγιώργη. Πόσο μυαλό πια χρειάζεται. Πόσο χρόνια αμνησίας πρέπει να περάσουν.
Παρακολουθώντας τις τελευταίες εκβιαστικές κινήσεις του συστήματος – δεν δίστασαν στη Ν.Δ να ντύσουν με θεϊκούς στίχους του Ελύτη, την τελευταία
διαφημιστική τους καμπάνια με την Άγια Σοφιά να δεσπόζει και να θυμίζει εποχές αλήστου μνήμης - καταλαβαίνει κανείς ότι το τέλος είναι πολύ κοντά. Έτοιμοι ακόμα και να προκαλέσουν διπλωματικό επεισόδιο, με ηλιθιότητες του τύπου «θα πάρουμε την πόλη» για να κερδίσουν λίγες ψήφους από τους συγγενείς τους, της Χρυσής Αυγής και του Καρατζαφερη. Έλεος!

Αν τους κοιτάξετε στα μάτια θα καταλάβετε την απάτη. Η δόξα και το χρήμα είναι ο Θεός τους, αυτά και η ιδεολογία τους. Τα μάτια τους, γυαλίζουν. «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά» όμως λέει και ένα τραγούδι μιας ένδοξης εποχής.
Γι’ αυτό σας λέω ο δρόμος είναι αριστερά.
Ακόμα ακούονται οι φωνές από το «Λαζαρέτο».
Φαντάζεστε ένα απ΄ αυτούς τους χαρτογιακάδες, που για να σώσουν το σύστημα, ξεπούλησαν τη χώρα, να οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα; Και εκεί συμφωνία θα κάνει. Φαντάζεστε ένα απ’ αυτά τα ανθρωπάκια που παραδόθηκαν αμαχητί, δίπλα στο Νίκο Μπελογιάννη; Θα τρέμει, λουσμένο από κρύο ιδρώτα και θα διαπραγματεύεται, όχι την ιδεολογία του, που δεν έχει, αλλά τη μάνα του για να γλιτώσει το τομάρι του.
«Δεν είναι δυνατοί, επιθετικοί μόνο. Δεν είναι ελεύθεροι, αλλά αδειούχοι. Δεν είναι πονόψυχοι, αλλά ευγενικοί. Ούτε καλοί – απλώς καθωσπρέπει».
Με την αυριανή ψήφο στα κόμματα της αριστεράς, να επιταχύνουμε τι εξελίξεις. Να μειώσουμε το χρόνο του μεσοδιαστήματος που ακολουθεί. Με την αριστερά χωρίς δεύτερη σκέψη.